20 August 2007

အ႐ုဏ္ေမွ်ာ္ သားတစ္ေယာက္


စိတ္ဓာတ္တို႔ အသေခ်ၤ
အိပ္ရာခင္းတစ္စလို တြန္႔ေၾကခဲ႔ၿပီးသည့္ေနာက္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အင္းဆက္ပိုးမႊားတစ္ေကာင္
လူးလြန္႔႐ွင္သန္ေနခ်င္ေသးတာ
ဘာေၾကာင့္ပါလဲ ေမေမ..

ကိုယ္က်င့္တရားရဲ႕ ေနာက္ကြယ္
အဆံုးစြန္ က်ပ္တည္းမႈေတြေအာက္
သိမ္းထုပ္စုစည္းထားသမွ်
က်ိဳးေပါက္ဆံုး႐ႈံးခဲ႔ၿပီးသည့္ေနာက္
ယံုၾကည္ဆဲ ႐ိုးသားမႈကို
ရင္၀ယ္သားကဲ႔သို႔ တယုတယေထြးေပြ႔ေနခ်င္ေသးတာ
ဘာေၾကာင့္ပါလဲ ေမေမ..

အမွန္တရားကို ႐ႈျမင္ဖို႔
စကၡဳႏွစ္ကြင္းအလင္းမရ႐ွာတဲ႔ ေလာကႀကီးအလည္
ဘ၀ကို..
လိုအပ္သလို ျပဳျပင္ပံုစံသြင္းခဲ႔ၿပီးသည့္ေနာက္
သတိတရ ႐ွက္စိတ္ကေလးနဲ႔
ေနာင္တမဲ႔ ငိုေႂကြးေနခ်င္ေသးတာ
ဘာေၾကာင့္ပါလဲ ေမေမ..

အေရထူဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ႔ေပမဲ႔
ေနပူဒဏ္ မခံႏိုင္ေသးတဲ႔
သားတစ္ေယာက္ပါေမေမ..

ယုံၾကည္မႈကို
ဘုရားတစ္ဆူ ဂူတစ္လံုးပမာ စူးနစ္ကိုးစားဆဲ
ဘ၀တစ္ခုလံုး ၿပိဳလဲေတာ႔မွ
မရဲတရဲ ခုန္,ခုန္တက္ေနရတဲ႔
အသည္းနာစရာ သားတစ္ေယာက္ပါ ေမေမ..

ေလာကကိုဟစ္ေႂကြးဖို႔
ကၽြန္ေတာ္ဆိုမဲ႔ ေတးတစ္ပုဒ္
နစ္ျမဳပ္..ကြယ္ေပ်ာက္ေနဆဲပါ ေမေမ..

အေတာင္အလက္ေတြ စံုလင္ၿပီမို႔
ဘုရင့္ေနာင္ေဖာင္ဖ်က္ခဲ႔တာကို ပံုထင္ျပ
စြန္႔စားရဲရင့္ၾကဖို႔ဆိုတာ
ကၽြမ္းနင့္တဲ႔ဘ၀ထဲမွာ
ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္..အိမ္မက္ေတြက
တံုယင္မႈန္၀ါးေနဆဲပါ ေမေမ..

တစ္ေက်ာ႔ျပန္ အ႐ုဏ္ဦးဟာ
အေမွာင္ဆံုး ညဥ့္နက္သန္းေခါင္နဲ႔
ဘယ္ေလာက္အကြာအေ၀းမွာ တည္႐ွိတယ္ဆိုတာ
ေမေမသိရင္ ေျဖေပးပါ
ေမေမသိရင္ ေျဖေပးပါေနာ္..
အ႐ုဏ္ကို ကၽြန္ေတာ္ေမွ်ာ္ပါရေစ..ေမေမရယ္ ။

ညိမ္းညိဳ

2 comments:

ေမာင္ျဖဴ said...

ဒီကဗ်ာေလးႀကိဳက္တယ္။

Layma said...

“အ႐ုဏ္ကို ကၽြန္ေတာ္ေမွ်ာ္ပါရေစ..ေမေမရယ္ ။”
သိပ္ေကာင္းတဲ့ စာသားပဲ……