တင့္ထူးႀကီးရဲ႕ေမြးေန႔

မနက္ျဖန္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းႀကီး တင့္ထူးေ႐ႊ တစ္ေယာက္ ၂၃ ႏွစ္ျပည့္ေျမာက္လို႔ လူပ်ိဳႀကီးဖားဖား ျဖစ္ေပေတာ႔မယ္။ ငါကြ အသက္တစ္ႏွစ္ပိုႀကီးလို႔ ပိုရင့္က်က္လာပီ ဆိုၿပီး ေတာ္ေတာ္ေလး ေပ်ာ္ေနေရာ႔မယ္။ အဟဲ ေပ်ာ္လား မေပ်ာ္လားေတာ႔မသိ၊ ရမ္းႀကိတ္လိုက္တယ္။ အသက္ပိုႀကီးလာလို႔ စိတ္ညစ္တယ္ဆိုမွ ဒြတ္ခ..:P

ဒီေကာင္ႀကီးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္ေတာ႔ မဟုတ္ဘူးဗ်။ အသက္ ၂၀ ေက်ာ္မွ စၿပီးေပါင္းျဖစ္ၾကတာဆိုေတာ႔ ႀကီးေပါင္းႀကီးေဖာ္ဆိုရင္ ပိုၿပီး မွန္မယ္ထင္တယ္။ ႀကီးေပါင္းႀကီးေဖာ္အျဖစ္နဲ႔ ခင္မင္လာလိုက္ၾကတာ၊ အခ်ိန္အတိုင္းအတာအားျဖင့္ သိပ္မၾကာေသးဘူးဆိုေပမဲ႔ ဒီေကာင္ႀကီးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ၾကားမွာ အမွတ္တရျဖစ္စရာေတြက အမ်ားသား။ ျပင္ဦးလြင္က သင္တန္းတစ္ခုမွာ စၿပီးေတြ႔ခဲ႔ၾကတယ္။ မွတ္မွတ္ရရ သင္တန္းက နံရံကပ္စာေစာင္မွာ။ တစ္ဖက္သင္တန္းမွာ႐ွိတဲ႔ ဘြဲ႔လြန္သင္တန္းသားေတြနဲ႔ အၿပိဳင္ႀကဲရမွာဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း တတ္သေလာက္မွတ္သေလာက္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို အားထည့္ၿပီးႏႊဲလိုက္ၾကတယ္။ အဲဒီမွာ ဆရာေမာင္ေခ်ာႏြယ္ေျပာခဲ႔သလိုပါပဲ။ "လမ္းတူရင္ လူမေ႐ြးဘူး" ဆိုတဲ႔ေကာင္ေတြခ်ည္းပဲ သြားဆံုမိၾကတာဆိုေတာ႔ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ၊ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ညီအကိုရင္းေတြလို ခင္မင္ရင္းႏီွးသြားလိုက္ၾကတာ ဒီေန႔ထိတိုင္ေအာင္ပါပဲ။ ေနာက္ ၿဖိဳးငယ္ ရယ္ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ဒီေကာင္ႀကီးရယ္ သံုးေယာက္ေပါင္းၿပီးေတာ႔ ပြင့္သစ္ ကဗ်ာစာအုပ္ေလးထုတ္ျဖစ္ၾကတယ္။ ဘေလာ႔ေတြ လုပ္ျဖစ္ၾကျပန္ေတာ႔လည္း ႀကိဳၿပီးတိုင္ပင္ထားတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲနဲ႔ သူေရာ ကၽြန္ေတာ္ေရာ လတစ္လထဲမွာ အတူတူ စၿပီးလုပ္ျဖစ္ၾကတယ္။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္လိပ္စာေပးၾကေတာ႔မွပဲ အတြဲေလးေတြကိုယ္စီနဲ႔ (အဲေလ...) ဘေလာ႔ေလးေတြ ကိုယ္စီနဲ႔ အဆင္ေျပေနၾကၿပီဆိုတာ သိရတာ။ အခုခ်ိန္ထိ ဒီေကာင္ႀကီးက သူ႔ဘေလာ႔ေလးမွာ ဘာအေရာအယွက္မွ မခံပဲနဲ႔ ကဗ်ာတစ္မ်ိဳးတည္းကိုသာ သီးသန္႔ထုတ္လုပ္ေပးေနတာကိုျဖင့္ ကဗ်ာခ်စ္တဲ႔ သူ႔ရဲ႕စိတ္ကို မေလးစားပဲမေနႏိုင္ဘူး။ ( တင့္ထူးေရ ငါေတာ႔ အလကားရပါတယ္ဆိုၿပီး စြတ္ေျမာက္ေနတယ္ေဟ႔..။ ဘုန္းႀကီး႐ူးနဲ႔ေလွအလူး၊ လိႈင္းကလည္းမူးမူးနဲ႔ေတာ႔ ေတြ႔ေနၾကျပန္ပါပီကြာ ဆိုမွျဖင့္ ဒြတ္ခ :P )

ဒီေရာက္လာျပန္ေတာ႔လည္း ေက်ာင္းခ်င္းမတူၾကေပမဲ႔ အဆက္အသြယ္ေတာ႔ အၿမဲ႐ွိၾကတယ္။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္႐ွည္ေတြဆို သူငယ္ခ်င္းေတြ တစ္ေက်ာင္းေက်ာင္းမွာ စုျဖစ္ၾကတယ္။ အံ့ၾသဖို႔ေကာင္းတာတစ္ခုက ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ အေတြးအျမင္ကြဲျပားတာေတြ ႐ွိခဲ႔ၾကေပမဲ႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ စိတ္၀မ္းကြဲတယ္ဆိုတာမ်ိဳးကေတာ႔ တစ္ခါမွကို မတစ္ခါဘူးတာဗ်။ အြန္လိုင္းဗား႐ွင္း တစ္ပုဒ္ေလာက္ခ်ရေအာင္ကြာဆိုၿပီး ဒီေကာင္ႀကီးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ငါတို႔အေတာင္ပံခတ္သံဟာ ကဗ်ာနံရံကို႐ိုက္ခတ္ ဆိုတဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ အြန္လိုင္းမွာဆံုၿပီးေရးခဲ႔ဖူးတယ္။ ေနာက္ ဒီေကာင္ႀကီးအပါအ၀င္ က်န္တဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔လည္း ဆံုျဖစ္တိုင္းလိုလို ကဗ်ာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို စုၿပီးေရးျဖစ္ၾကတယ္။ တစ္ခါသားမွာ သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ္က ထြက္မလာပါနဲ႔သူငယ္ခ်င္းရယ္ ေၾကာင္ႀကီးကိုက္လိမ္႔မယ္ ဆိုတဲ႔ကဗ်ာနဲ႔ လွမ္းၿပီးေနာက္လိုက္ေတာ႔ သူကလည္း မင္းငါ႔ကိုလာႏိႈးေတာ႔ ညိမ္းညိဳ ဆိုၿပီး ခ်က္ခ်င္း လက္တုန္႔ျပန္တယ္ဗ်။ အဟား.. ေတာ္ေတာ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ႔ေကာင္။ ေအာ္ ေျပာရဦးမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကသာ ကိုယ္႔သူငယ္ခ်င္းမို႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးလြန္းလို႔ သူ႔နာမ္စားကို အာလုတ္သံႀကီးနဲ႔ ဒီေကာင္ႀကီး...ဒီေကာင္ႀကီး ဆိုၿပီး သံုးႏႈန္းေနတာ၊ တကယ္ေတာ႔ လူက ဖလန္ေလးရယ္...၊ ကၽြန္ေတာ္႔သံုးပံုႏွစ္ပံုေလာက္ :) မွ်ားျပာ နဲ႔ဆို တစ္၀က္ေလာက္ပဲ ႐ွိမယ္ထင္တယ္ :P (တင့္ထူးေရ စိတ္မဆိုးေၾကး၊ စိတ္ဆိုးလဲ ဂ႐ုစိုက္မွာ မဟုတ္လို႔ ဟဲဟဲ :D )

သူငယ္ခ်င္းေရ... ကိတ္မုန္႔ဖုတ္ဖို႔ အခ်ိန္မရလိုက္ေပမဲ႔ မင္းေမြးေန႔အတြက္ ငါ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးျဖစ္ပါတယ္ကြာ။ ႏွစ္သက္၀မ္းေျမာက္လိမ္႔မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ၾကီးေပါင္းႀကီးေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းတင့္ထူးတစ္ေယာက္ ၂၃ ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔မွသည္ ႏွစ္တစ္ရာတိုင္ေအာင္ စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း၊ ကိုယ္၏က်န္းမာျခင္းနဲ႔ ျပည့္စံုပါေစ။ ေပ်ာ္႐ႊင္ခ်မ္းေျမ႕ပါေစဗ်ာ :) :) :)

*** *** ***

သူ႔ကဗ်ာေတြဟာ သူ႔နံေဘးမွာ ေဆာင္ဓားတစ္လက္လို ၿမဲၿမံေနခဲ႔ ၂၃ ရာသီ.. ...

ငါတို႔လွ်ာေပၚက ထြန္ေရးျခစ္ေၾကာင္းမွာ
ငါ႔သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာဆရာဟာ
ေခတ္ရဲ႕ဟန္ပန္ကို
တကိုယ္ေတာ္ ထုဆစ္ပံုေဖာ္ခဲ႔
၂၃ ရာသီ... ...

ငါတို႔လွ်ာေပၚက ထြန္ေရးျခစ္ေၾကာင္းမွာ
ငါ႔သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာဆရာဟာ
ႏွစ္ကာလရဲ႕ ယိမ္းယိုင္ယိုယြင္းမႈကို
တကိုယ္ေတာ္ တည့္မတ္ထိန္းသိမ္းခဲ႔
၂၃ ရာသီ... ...

ငါတို႔လွ်ာေပၚက ထြန္ေရးျခစ္ေၾကာင္းမွာ
ငါ႔သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာဆရာဟာ
ေပၚပင္လိုက္မႈရဲ႕ ျငင္းခုန္သံေတြကို
တကိုယ္ေတာ္ ကင္းလြတ္႐ိုး႐ွင္းစြာေနထိုင္ခဲ႔
၂၃ ရာသီ... ...

ငါတို႔လွ်ာေပၚက ထြန္ေရးျခစ္ေၾကာင္းမွာ
ငါ႔သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာဆရာဟာ
အလံေထာင္ဆရာတစ္ခ်ိဳ႕ရဲ႕ ပိုင္စိုးပိုင္နင္းႀကံဳးသြင္းမႈေတြကို
တကိုယ္ေတာ္ လွလွပပႀကီး႐ုန္းထြက္ခဲ႔
၂၃ ရာသီ ... ...

ငါတို႔လွ်ာေပၚက ထြန္ေရးျခစ္ေၾကာင္းမွာ
ငါ႔သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာဆရာဟာ
အမဲလိုက္သမားတို႔ရဲ႕ အႏုပညာယုန္ျဖဴေလးကို
တကိုယ္ေတာ္ သန္သန္စြမ္းစြမ္းေမြးျမဴခဲ႔
၂၃ ရာသီ... ...

ငါတို႔လွ်ာေပၚက ထြန္ေရးျခစ္ေၾကာင္းမွာ
ငါ႔သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာဆရာဟာ
ေငြစေၾကးစတို႔ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတစ္ပတ္ႏြမ္းေလးကို
တကိုယ္ေတာ္ ပိုက္ေထြးယုယျဖဴစင္ေစခဲ႔
၂၃ ရာသီ... ...

ငါတို႔လွ်ာေပၚက ထြန္ေရးျခစ္ေၾကာင္းမွာ
ငါ႔သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာဆရာဟာ
နာမည္အတုအစစ္တို႔ရဲ႕ သရဲလက္တံအ႐ွည္ႀကီးေတြကို
တကိုယ္ေတာ္ ႐ိုက္ခ်ိဳးျဖတ္ေတာက္ပစ္ခဲ႔
၂၃ ရာသီ... ...

ငါတို႔လွ်ာေပၚက ထြန္ေရးျခစ္ေၾကာင္းမွာ
ငါ႔သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာဆရာဟာ
သံေယာဇဥ္ေ႐ႊသားတို႔ရဲ႕ ႏူးညံ့က်ယ္ျပန္႔မႈကို
တကိုယ္ေတာ္ ကဗ်ာျဒပ္စင္ကသိုဏ္း႐ႈခဲ႔
၂၃ ရာသီ... ...

ငါတို႔လွ်ာေပၚက ထြန္ေရးျခစ္ေၾကာင္းမွာ
ငါ႔သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာဆရာဟာ
နယ္နိမိတ္ကင္းမဲ႔ျခင္းရဲ႕ စာနာနားလည္မႈကို
တကိုယ္ေတာ္ မားမားမတ္မတ္ရပ္တည္က်င့္သံုးခဲ႔
၂၃ ရာသီ... ...

ငါတို႔လွ်ာေပၚက ထြန္ေရးျခစ္ေၾကာင္းမွာ
ငါ႔သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာဆရာဟာ
ဟန္ေနဟန္ထားအသီးသီးတို႔ရဲ႕ မာယာသုတ္လိမ္းညႊတ္ကြင္းေထာင္ေခ်ာက္ေတြကို
တကိုယ္ေတာ္ လွီးျဖတ္သတ္ပုတ္ခဲ႔
၂၃ ရာသီ... ...

ငါတို႔လွ်ာေပၚက ထြန္ေရးျခစ္ေၾကာင္းမွာ
ငါ႔သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာဆရာဟာ
အေပါစားတံဆိပ္ကပ္မႈတို႔ရဲ႕ ပူးတံုခြာတံု႐ွိဟန္ကို
တကိုယ္ေတာ္ ေပါ႔ပါးၾကည္သာစြာတုန္႔ျပန္ႏိုင္ခဲ႔
၂၃ ရာသီ... ...

ငါတို႔လွ်ာေပၚက ထြန္ေရးျခစ္ေၾကာင္းမွာ
ငါ႔သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာဆရာဟာ
႐ိုးဂုဏ္႐ိုးျဒပ္တို႔ရဲ႕ သိပ္သည္းဆအနက္အဓိပၸါယ္ကို
တကိုယ္ေတာ္ ပြားမ်ားဆည္းပူးခဲ႔
၂၃ ရာသီ... ...

ဒီလိုနဲ႔..
သူ႔ကဗ်ာေတြဟာ သူ႔နံေဘးမွာ ေဆာင္ဓားတစ္လက္လို ၿမဲၿမံေနခဲ႔
၂၃ ရာသီ.. ...။

ညိမ္းညိဳ