အီကုတ္

သူတို႔က...
ဧည့္သည္လဲ မလုပ္လိုဘူး
အိမ္႐ွင္လဲ မလုပ္လိုဘူးတဲ႔။

သူတို႔က...
ကိုယ္႔ဆီလဲ မလာနဲ႔
သူ႔ဆီလဲ မသြားပါဘူးတဲ႔။

သူတို႔က...
ေမွ်ာ္လဲမေမွ်ာ္နဲ႔
လာလဲမေခၚနဲ႔တဲ႔။

ကိုယ္႔အိမ္ကိုယ္႔ယာေလးေတြနဲ႔
တစ္ေက်ာင္းတစ္ဂါထာ တစ္႐ြာတစ္ပုဒ္ဆန္း
ပန္းေသးေသးေလးေတြ ကိုယ္စီပြင့္ၾကတယ္
ကိုယ္႔အျမင္ ကိုယ္႔အေတြးနဲ႔
၀လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေလးေတြ ေရးၾကတယ္
ကိုယ္႔ေျမပံု ကိုယ္႔လမ္းေၾကာင္းနဲ႔
ကိုယ္႔ခရီးကိုယ္ ႏွင္ၾကတယ္။

ဒီလို ႐ွင္သန္လာခဲ႔ၾကရာ...
အေၾကာင္းမဲ႔ ခ်ိဳးဖဲ႔ဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရခ်ိန္
တူညီတဲ႔ႏွလံုးသားပိုင္႐ွင္တို႔
ေပါင္းစည္းစံုညီ ေတြ႔ခ်င္လာၾကရဲ႕...။

သူတို႔ ... ...
အခ်ိန္ေႏွာင္းခဲ႔ေလၿပီလား
မီးျပင္းျပင္းထိုးထားတဲ႔ ဒယ္အိုးထဲ
ပြက္ပြက္ဆူ ဆီပူတို႔အလယ္
အေရာင္ကင္းမဲ႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အေသမ်ား
မ်က္ႏွာခ်င္းၫႈိးမႈိင္ေတ႔ဆိုင္
"ငါတို႔ မႏိုင္လို႔႐ံႈးခဲ႔ရၿပီ" တဲ႔။

ညိမ္းညိဳ

- အီကုတ္ဆိုတာ ႐ွမ္းျပည္နယ္မွာ အမ်ားဆံုး ေတြ႔ရတတ္တဲ႔ ပိုးေကာင္ေလးေတြပါ။ ေဒသအလိုက္ အေခၚအေ၀ၚ အမ်ဳိးမ်ဳိး႐ွိႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီပိုးေကာင္ေလးေတြဟာ ေျမသားလံုးအတြင္းမွာ ရစ္ေခြေနတတ္ၿပီး ေဒသခံေတြက ဆီနဲ႔ေၾကာ္စားေလ႔႐ွိပါတယ္။ သူတို႔ဟာ အသက္႐ွင္ေနစဥ္ကာလမွာ ကိုယ္႔ေနရာေလးေတြနဲ႔ကိုယ္ သီးသီးသန္႔သန္႔ေနတတ္ၾကၿပီး တစ္ေကာင္နဲ႔တစ္ေကာင္ ထိေတြ႔ဆက္ဆံမႈ မ႐ွိသေလာက္ နည္းပါးၾကပါတယ္။ ဆီပူဒယ္အိုးထဲကိုထည့္ၿပီး အေၾကာ္ခံလိုက္ရတဲ႔အခ်ိန္မွသာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိၾကတာ လို႔ေတာင္ဆိုႏိုင္ပါတယ္။