မင္းငါ့ကိုလာႏႈိးေတာ့ ညိမ္းညိဳ

အဲဒီလို နာရီလက္တံ အတုိအရွည္ေတြၾကားမွာ
ပုပ္သိုးသြားတဲ့ေန႔ရက္ေတြထက္
လက္ဆတ္တဲ့ အနာဂတ္အားလံုးအတြက္
လမ္းခြဲမွာ ထားခဲ့ၾကပါစို႔
ငါတို႔ ေမ့ေလွ်ာ့ေနတာေတြ မ်ားတဲ့ၾကားက
သတိရမိတာက ေလပင့္တာရယ္ ၊ က်ီမီး႐ႈိ႕ခံရတာရယ္
သူတို႔ အရပ္နဲ႔ သူတို႔ဇာတ္ကေတာ့ အကိုက္သားလားကြာ..။

အဆိပ္သင့္မိုင္တိုင္ တစ္ခုကို ျဖတ္ေက်ာ္ျပီးတဲ့ေနာက္
ငါ့ကိုယ္ငါ မွန္မၾကည့္ျဖစ္ေတာ့တာၾကာျပီ
ေဖာေဖာသီသီ သံုးစြဲခြင့္ရပါရက္နဲ႔ေခၽြတာေနၾကေတာ့
ေမတၱာတရားဟာ ေစ်းက်တယ္လားကြာ
(လူသူကင္းလြတ္ရာအရပ္မွာ)
စကားလံုးေတြ ထိုးအန္ပစ္လိုက္တယ္
ထာ၀ရစားသံုးခြင့္ရဖို႔ ပံုမွန္စိုက္ပ်ိဳးၾကပါစို႔
႐ိုးသားမႈဟာ ဘယ္ေတာ့မွ စားမကုန္ပါဘူး
မင္းမက္ခဲ့တဲ့ ပန္းပ်ိဳးလက္လို
ငါတို႔လက္ေတြ မႏူးညံ့ႏိုင္ၾကေတာ့ဘူးေလ …။

မုန္႔ဖုတ္မယ္ ပန္းစိုက္မယ္
ဒါ ငါတို႔ယဥ္ပါးခဲ့ၾကတဲ့ ဘာသာေဗဒေလ
ဒီေလာက္ထိၾကာေအာင္ ေ၀းကြာမေနသင့္ဘူး
မင္းႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္ ငါ့ကိုလာႏႈိးေတာ႔ ညိမ္းညိဳေရ
"ပြင့္သစ္"မွာငါတို႔ တစ္ေခါက္ျပန္ဆံုၾကဖို႔ အဆင္သင့္ပါပဲကြာ..။

တင့္ထူးေ႐ႊ