ေရႊအိုးထမ္းျပန္ခဲ့ေတာ့ ညိမ္းညိဳ

"ေယာက်္ားခ်င္းအခ်စ္နဲ ့
ေယာက်္ားခ်င္းအခ်စ္ ႐ွိခဲ့တယ္ဆိုရင္
အဲဒီ ဗိုင္းရပ္(စ္) ပိုးကို
ငါအရင္ေတြ႕႐ွိ တာပါကြယ္"…….ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
ညိမ္းညိဳေရ…..မင္းဘယ္လိုလဲ
မင္းဘယ္သူဆိုတာထက္
မင္းကဗ်ာသာ ငါစိတ္ဝင္စားတယ္
မင္းကဗ်ာထဲမွာသာ
မင္းကို ငါ ႐ွာေဖြလိုက္ခ်င္တယ္
ငါ႔ ဒိုင္ယာရီ ရဲ႕စာတစ္မ်က္ႏွာ
မင္းကဗ်ာေၾကာင့္ ထြန္းလင္းေတာက္ပတယ္
အိပ္မက္ ေတြနဲ႔ ကဗ်ာဆရာ
ငါ႔ကိုငါ ေခၚဖို႔ မရဲေပမယ့္
မင္းကိုငါ ေခၚရဲဖူးခ်င္တယ္
ငါတို႔ တရားမေဟာဘူး
ငါတို႔ လမ္းမျပဘူး
ခံစားမႈ ေတြကိုသာငါတို႔ လႈပ္ႏႈိးတယ္
ေမတၱာတရားကို ျမတ္ႏိုးတယ္
ဒဏ္ရာအနာတရ ေတြကိုသာ
ခ်င္ျခင္းတပ္စြာ လိုက္႐ွာတယ္
ေလာကႀကီးနဲ႔ စိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္တယ္
ဖန္တစ္ရာေတေအာင္ ရန္ျဖစ္လည္း
ငါတို႔ ျပန္ျပန္ခ်စ္တယ္
ကဗ်ာဆရာ ရဲ႕မဟာတာဝန္ဟာဒါပဲ
ဒီေလာက္ပဲေပါ႔ကြာ
“ကဗ်ာဆရာေသရင္
ကဗ်ာနဲ႔ သရဏဂုံ တင္ရတယ္“…..ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
ညိမ္းညိဳေရ
မင္းမေသဘဲ
မင္းကဗ်ာေတြမေသလိုက္ပါနဲ႔
ကဗ်ာကို ယံုတာစံုလံုးမကန္းပါဘူး
ငါ ေသရင္ သရဏဂုံတင္ဖို႔
ကဗ်ာေတြ ထမ္းၿပီး ျပန္ခဲ့ေတာ့..ညိမ္းညိဳ ။ ။

ညီသူငယ္ခ်င္း မွ်ားျပာ ႏွင့္ ညိမ္းညိဳ သို ့

ညိဳထက္ညိဳ ( ၂၃၊၀၁၊၀၈ )