ငါဟာ
ကမၻာႀကီးကို နားစြန္႔ထားသူ ယုန္ကေလးပါ
ေန႔စဥ္ေန႔စဥ္
ငါ႔၀ပ္က်င္းကေလးကေန ငါအစာ႐ွာထြက္တိုင္း
သစ္ပင္ျမက္ပင္ေလးေတြကို ကိုက္,ကိုက္ၿပီး
ငါထြက္လာခဲ႔ၿမဲ
ခု..
လူနဲ႔ေခြးမ်ားေတာေျခာက္ၾက
အေျပးအျမန္ ငါ႔ကိုက္လမ္းေလးအတိုင္း ျပန္လာခဲ႔ရာ
ပိုက္ထဲ
ငါ႔သစၥာတရားဟာ ငါ႔အသက္ကို ယူသြားၾကေပါ႔ ..။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
12 August 2007
ကိုက္လမ္း
Posted by ညိမ္းညိဳ at 01:24
Labels: ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ကဗ်ာမ်ား
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Diseño por headsetoptions | A Blogger por Blog and Web
0 comments:
Post a Comment