ညီမေလးရဲ႕ လြယ္အိတ္

ေက်ာင္းသြားေတာ႔မဲ႔
ညီမေလးရဲ႕ လြယ္အိတ္ထဲက
နာက်င္မႈေတြ ထြက္က်လာတယ္ ။

ေျခေခ်ာင္းရာ ခ်ိဳင့္ခြက္
ပုပ်တ္ပ်တ္ ၾကက္ေပါင္ဖိနပ္ေလးရဲ႕
ေသးငယ္တဲ႔ မ်က္ႏွာေလးပါတယ္ ။

အေရာင္လြင့္ ႏြမ္းေၾက
ေဖ်ာ႔ေတာ႔ေနၿပီျဖစ္တဲ႔ ေက်ာင္းစိမ္းလံုခ်ည္ကေလးရဲ႕
ႏြမ္းလ်တဲ႔ အသံေလးပါတယ္ ။

ေနစား ..ေလစား
ကံၾကမၼာစားထားတဲ႔
ပါးပါးလ်လ် ရင္ေစ႔အက်ႌျဖဴေလးရဲ႕
ေၾကကြဲတဲ႔ ႐ႈိက္သံေလးပါတယ္ ။

အဖုန္းမခိုင့္တခိုင္
စာမ်က္ႏွာ (၈၀) မျပည့္႐ွာဘဲ
မ်ဥ္းေျဖာင့္တစ္ေၾကာင္းကိုေတာင္
ပီျပင္ေအာင္ အႏိုင္ႏိုင္ ဆက္ထားရ႐ွာတဲ႔
စုေပါင္းစပ္ေပါင္း ဗလာစာအုပ္အႏြမ္းေလးရဲ႕
ပူေဆြးတဲ႔ ေသာကမီးေတာက္ေတြ ပါတယ္ ။

အို.. စံုလို႔ပါပဲလားကြယ္
ေနာက္ဆံုး..
အဲဒီ အရာေတြအားလံုးကို သိမ္းထုပ္လို႔
တာက်ိဳးသလို ငိုခ်လိုက္တဲ႔
စြတ္စိုပူေႏြး မ်က္ရည္စေတြဟာ
အစ္ကိုႀကီးရဲ႕ ရင္ကို ထိမွန္ေစခဲ႔တယ္ ။

ညီမေလးေရ..
အ႐ြယ္ေရာက္ ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕
၂၁ ႏွစ္ဆိုတဲ႔ မွတ္တိုင္ကို
လြယ္အိတ္ကေလးက လာႏွဲ႔ေနၿပီေလ
မွတ္တိုင္ကလည္း မခိုင့္တခိုင္မို႔ တလႈပ္လႈပ္ေပါ႔ ။

ညီမေလးေရ..
" ငါအႀကီးပါလား " ဆိုတဲ႔ အသိ
" အစ္ကိုႀကီး " ဆိုတဲ႔ ဂုဏ္ပုဒ္
တလႈပ္လႈပ္ တနဲ႔နဲ႔ ျဖစ္လို႔မွ မရဘဲေလ
မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္
ခိုင္ခိုင္မာမာ ကာကြယ္ေစာင့္ေ႐ွာက္
ညီမေလးရဲ႕ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး
အေျခလွ ေ၀ျပႏိုင္ဖို႔
အစ္ကိုႀကီးရဲ႕ လုပ္အားေတြကို ေႁခြခ်
ေႂကြျပရဲရမွာေပါ႔ကြယ္.. ။

ညီမေလးေရ..
ဘာကိုအားငယ္ရမွာလဲ
ဘာကိုေၾကာက္လန္႔ရမွာလဲ
ေက်ာင္းကိုသာ ရဲရဲႀကီးသြားပါေလ
ပညာသင္ပါ ေပ်ာ္႐ႊင္ပါ
ႀကိဳးစားပါ လြတ္လပ္ေပါ႔ပါးစြာေနပါ
႐ိုးေျဖာင့္ပါ အစဥ္သျဖင့္ ႐ိုးေျဖာင့္လိုက္စမ္းပါ
ဒီမယ္.. ၾကည့္ကြဲ႕
ညီမေလးရဲ႕ လြယ္အိတ္ထဲ
ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကည္ႏူးစရာေတြ အျပည့္အသိပ္
မဖိတ္မစင္ အစ္ကိုႀကီး ထည့္ေပးလိုက္ပါရဲ႕
၀၀လင္လင္ စားသံုးၿပီး
ညီမေလး က်န္းခန္႔သာ၍ မာပါေစသား ။

ညိ္မ္းညိဳ