အလြမ္းမ်ားရဲ႕ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ

ျမဴခိုးေတြေ၀ေနတဲ့မနက္မွာ ကံ့ေကာ္ေတြကသူရဲ႕ ရနံ႔ေတြနဲ႔
ေႏြဦးကုိပစ္ေပါက္လုိက္တယ္…..။
ျဖည္းညင္းစြာတုိက္ခတ္လာတဲ့ေလၿပည္ေတြရဲ႔ေနာက္မွာေတာ့
ရြက္၀ါေတြလႈပ္လီလႈပ္လဲ့ေပါ့…..။
အဲဒီလုိနဲ႔မကံ့ေကာ္ကုိသတိရၿခင္းေတြသီးပြင့္လာခဲ့ၿပန္ၿပီ…..။

ဘယ္လုိမွသီးပြင့္ခြင့္မရခဲ့တဲ့ မကံ့ေကာ္နဲ့ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ခ်စ္ၿခင္းကုိ
လြန္ခဲ့တဲ့အတိတ္တစ္ခုမွာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔အတူစုိက္ပ်ဳိးခဲ့ၾကဖူးတယ္..။
ရွင္သန္လႈပ္ရွားခဲ့ဖူးတဲ့ရင္ခုန္သံကုိယ္စီနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔မ်က္၀န္းေတြက
အဓိပၸါယ္ၿပည့္စုံခဲ့တာပဲ...မကံ့ေကာ္။

ဘ၀ကုိဘ၀နဲ႔ရင္း၀ယ္ဖုိ႔ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ေတြလက္တြန္႔ခဲ့ၾကလုိ႔
ခံစားခ်က္ေဘးဖယ္ၿပီးလူသားၿပီတဲ့၀ါဒလုိက္ေလ်ာညီေထြေနတတ္ၾကတာပဲ
ဘယ္ေတာ့မွၿပန္မရႏုိင္ေတာ့မွသာ သတိရၿခင္းေသတၸၲာကုိမၾကာခဏထုတ္
ဖြင့္ၾကည့္တတ္ၾကေပါ့…..။မသင္ပဲတတ္ခဲ့ရတဲ့ အသက္မကခ်စ္ၿခင္းဆုိရင္မၿမင္ပဲ
သိခဲ့ရတဲ့အသိကအလြမ္းေတြပဲရွိမွာပါ မကံ့ေကာ္……..။ေႏြဦးကေတာ့ဖိတ္စာမပါပဲ
ေရာက္ရွိလာၿပန္ၿပီ…..ကြၽန္ေတာ္ကဘယ္လုိမ်ားႏွင္ထုတ္ၿငင္းဆန္ရက္မွာလဲ
ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာလည္း ႏွလုံးသားကုိထမ္းပုိးထားခဲ့ရတယ္ေလ…..။

ရွင္သန္ခဲ့တဲ့ရာစုႏွစ္ေတြကဆင္ၿခင္မႈေတြနဲ႔အဆိပ္သင့္ခဲ့ရတယ္…..မကံ့ေကာ္
ဘယ္သူ႔မွာတာ၀န္ရွိမွန္းမသိေပမဲ့
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ဆီမွာေတာ့အိပ္မက္ေတြမရွိေတာ့ဘူး။
တကယ္ေတာ့မကံ့ေကာ္ရယ္ ခ်စ္ၿခင္းဆုိတာၾကယ္တံခြန္လုိပါပဲ……..ခဏေလးၿမင္ေတြ႔ရဖုိ႔ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေစာင့္စားခဲ့ရၿပီး…….
ကုိယ္ဆီကေက်ာ္ၿဖတ္သြားတဲ့အခါ ဘယ္ေတာ့မွၿပန္မရႏုိင္ဘူးဆုိတာ
ေသခ်ာေနခဲ့ၿပန္ၿပီ…..ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာေတာ့အလြမ္းနဲ႔ရင့္မွည့္ခဲ့တဲ့
ႏွလုံးသားဆုိတဲ့သစ္သီးတစ္လုံး မကံ့ေကာ္စာသုံးဖ႔ုိအတြက္တဲ့
ခ်ဳိမခ်ဳိဆုိတာၾကိဳတင္မေၿပာၿပႏုိင္ေပမယ့္ မကံ့ေကာ္အတြက္
သီးသန္႔ျဖစ္ေၾကာင္းကိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀တစ္ခုလုံးကုိ
ေလာင္းေၾကးထားဖုိ႔အသင့္ပါ…….။ဇံုခြဲၿခမ္းၿပီးကတည္းက
ကြၽန္ေတာ့္ကုိယ္တစ္ၿခမ္းဟာမကံ့ေကာ္ၿဖစ္လာတာပါ
မကံ့ေကာ္ရင္ထဲကုိၿပန္ေမးၾကည့္ပါ...
ႏွလုံးသားထဲမွာကြၽန္ေတာ္အမည္ရွိေနလိမ့္မယ္…။

ဒါဆုိရင္ေသခ်ာသြားၿပီ
အခ်စ္ဆုိတာေထာင္ေခ်ာက္တစ္ခုသာမဟုတ္ပါေစနဲ႔
ကြၽန္ေတာ္ဆီမွာေႏြဦးနဲ႔အတူလြမ္းေနခြင့္ေတြရွိေသးတယ္………….

မုိးလႈိင္ည