ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ နိစၥဓူ၀ ကိစၥမ်ား

ေခါင္းတခါခါ လည္တခါခါ
ေလာကဓံက ျငင္းခ်က္ထုတ္႐ွာတယ္
ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို
လာပတ္သက္တာ မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ..တဲ႔ ။

ကၽြန္ေတာ္လည္း ျပန္ၿပံဳးျပခ်င္ပါတယ္
ဒါေပမဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းမွာ ေသြးေတြယိုစီးေနတာ ခက္တယ္။

တကယ္ဆို..
ကၽြန္ေတာ္က လက္မေျမႇာက္တဲ႔ အ႐ႈံးသမားပါ
ေျမႇာက္စရာ လက္ကို မ႐ွိေတာ႔လို႔ပါ
(အားလံုးျဖတ္ေတာက္ပစ္လိုက္ၾက)
နာစရာ ရင္ဘတ္လည္းမ႐ွိေတာ႔
ဦးေခါင္းတစ္ခုထဲ ထိုး..ထိုး ခံေနရတာ
ၾကာေတာ႔လည္း ထုသားေပသားက်ေပါ႔
ျပႆနာကို မီးထြန္းမ႐ွာခဲ႔ရေၾကာင္းပါ
မီးခြက္ကိုင္ၿပီး အိမ္ေပၚတက္လာတဲ႔ ျပႆနာ
ဘယ္ႀကိမ္လံုးနဲ႔ ႐ုိက္ခ်ရမလဲ (စဥ္းစား ေပးၾကပါဦး)
ေသခ်ာတာကေတာ႔
ဇာတ္သိမ္းရင္ ကၽြန္ေတာ္ပဲ အ႐ႈိးရာေတြနဲ႔ က်န္ခဲ႔ရမွာ
ငုိခ်င္တယ္ မ်က္ရည္မ႐ွိေတာ႔ဘူး
ပန္းေတြကေတာ႔ အၿပိဳင္းအ႐ိုင္း ပြင့္ေနၾကတာပါပဲ
မီးေလာင္ေျမမို႔ အဖတ္မတင္တာေတာ႔ အျပစ္မ႐ွာၾကနဲ႔ဗ်ာ
ဇာတ္႐ုံတစ္ခုလံုး ၿခံဳၾကည့္ရရင္ေတာ႔လည္း
အင္း..
" အားလံုးေကာင္းပါသည္ခင္ဗ်ား " ပဲေပါ႔
လက္မေထာင္ႏိုင္ဖို႔အေရး လက္ညႈိးေတြစုၿပံဳထိုးၾက
႐ွက္ေၾကာက္ျခင္းကို ေမ႔ေလ်ာ႔လို႔ ..။

ဘ၀ဟာ ပုပ္သိုးသြားရမဲ႔ ထမင္းအိုးတစ္လံုး
အဲဒီလို မဟုတ္တာေတာ႔ ေသခ်ာလြန္းလွတယ္။

ညိမ္းညိဳ