ေလလည္းမမွန္ မိုးလည္းမမွန္ဘူး..တဲ႔
ရာသီဥတုမွာ အျပစ္ႀကီး လံုးလံုးျဖစ္လို႔
သစ္သီးတစ္လံုးရဲ႕ ရနံ႔ကိုေတာင္
သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ ၀ွက္ထားရတဲ႔ပင္လယ္
စိတ္ကူး႐ွိသေလာက္
လက္ပစ္မကူးရဲ႐ွာေတာ႔
ကိုယ္႔အဇၨ်တၱနဲ႔ကိုယ္
အခ်ိန္မွန္မွန္ ေခါက္႐ိုးက်ိဳးေနရ
၀ိညာဥ္ကင္းတဲ႔ခႏၶာက
ေရေသေတြေပၚ ေပါေလာေမ်ာပါ
ဒီလိုနဲ႔ ..
ျမဳပ္လိုက္နစ္လိုက္ ပင္လယ္ဟာ
ကိုယ္႔ေသြးနဲ႔ကိုယ္ ရဲေဆးတင္ခဲ႔ေပါ႔
ငါ႔ကိုယ္ငါထမ္းၿပီး
လာလမ္းကိုျပန္လာမယ္ ဆိုတဲ႔အေၾကာင္း..။
ညိမ္းညိဳ
31 January 2008
ၿမံဳေနတဲ႔ပင္လယ္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Diseño por headsetoptions | A Blogger por Blog and Web
4 comments:
ေအာင္..ကဗ်ာေလးဖတ္သြားတယ္..ေအာင္လိုဘဲဆုေတာင္းေပးမယ္..ေပ်ာ္ရြင္ပါေစလို ့... :) :) :)
ငါ့ကိုယ္ငါ ထမ္းပီး မင္းဆီလာခဲ့မယ္ ရတယ္ဟုတ္ ဟတ္ဟတ္
ျမဳပ္လိုက္နစ္လိုက္ ပင္လယ္ဆိုပါလား..။
ဟုတ္ေပသားပဲေနာ္..ပင္လယ္...ေရမြန္းမယ္...ဂရုစိုက္...။
ကိုယ္႔ေသြးနဲ႔ကိုယ္ ရဲေဆးတင္ခဲ႔ေပါ႔
ငါ႔ကိုယ္ငါထမ္းၿပီး
လာလမ္းကိုျပန္လာမယ္ ဆိုတဲ႔အေၾကာင္း..။
ေကာင္းတယ္ ဗ်ိဳ႕ :P
Post a Comment