11 November 2007

က်ိန္စာသင့္ဦးေခါင္း

တစ္ခ်ိန္တစ္ခါေသာကာလဆီက ခိုင္ကဗ်ာေတြကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရးျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ ဆရာေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း) ရဲ႕ ေမ၊ ႏြယ္၊ ခင္အစခ်ီၿပီးေရးတဲ႔ ကဗ်ာေတြ၊ ဆရာေမာင္ခိုင္မာရဲ႕ ႐ွင္မေရ ..အစခ်ီတဲ႔ ကဗ်ာေတြကို အားက်မိလို႔ပါပဲခင္ဗ်ာ။ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ႔ အခ်ိဳးတြဲပံုစံေလးေတြနဲ႔ အတတ္ႏိုင္ဆံုးႀကိဳးစားၿပီးေရးခဲ႔ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ၀ါသနာ႐ွင္အဆင့္ထက္ ဘယ္တုန္းကမွ မပိုခဲ႔တာကိုျဖင့္ ကိုယ္႔ကဗ်ာကိုယ္ ျပန္ဖတ္မိေလတိုင္း ရိပ္မိ ပါရဲ႕။ တိုက္ဆိုင္လြန္းစြာပဲ ကၽြန္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားရဲ႕ အိပ္မက္နတ္သမီးေလးေတြရဲ႕ အမည္နာမအသီးသီး မွာလည္း ခိုင္ဆိုတာ ပါေနေလေတာ႔ သူတို႔ရင္ခုန္သံေတြကို ရင္းႏွီးယွက္သြယ္လို႔ တျပန္တလွည့္ခံစားၾကရင္း ခိုင္ကဗ်ာေလးေတြကို ေရးျဖစ္ခဲ႔တယ္ ဆိုပါေတာ႔ဗ်ာ။ တစ္ခ်ိဳ႕ကဗ်ာေတြကို သံေယာဇဥ္ရပ္၀န္း အခ်စ္ကဗ်ာ က႑မွာ ကၽြန္ေတာ္ တင္ထားၿပီးပါၿပီ။ တစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အလုပ္အကိုင္နဲ႔ ဆက္စပ္ပတ္သက္ၿပီး ခံစား ေရးသားထားတာမို႔ မတင္ေတာ႔ပါဘူး။ အခု ဒီကဗ်ာေလးကို သ႐ုပ္ေဖာ္ပံုနဲ႔တကြ ေဖာ္ျပခြင့္ရလို႔ အလြန္၀မ္းသာ မိပါတယ္။ နံရံကပ္စာေစာင္တစ္ခုမွာ သူငယ္ခ်င္း ဂ်ိဳးမင္းႀကီး ကဒီကဗ်ာအတြက္ သ႐ုပ္ေဖာ္ပံုကို ဆြဲေပးတာပါ။ ဒီေန႔ သူကပဲ ဒီပံုေလးကို စကန္ဖတ္ၿပီး ေမးလ္ကေနပို႔ေပးပါတယ္။ အခုေတာ႔ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းႀကီး စာေတြ၊ ကဗ်ာေတြ ဖတ္ေသးရဲ႕လားမသိ.. software အေၾကာင္းေတြပဲ ေရးေနေလရဲ႕ဗ်ား..




က်ိန္စာသင့္ဦးေခါင္း

မိုးကိုေမွ်ာ္တယ္
ေကာင္းကင္ကို မေတြ႔ရဘူး
ေျမျပင္ေပၚရပ္တယ္
သမာသမတ္ မ႐ွိဘူး
ေနာင္တေတြ အဆုပ္လိုက္အခဲလိုက္
ေပက်ံစြန္းထင္းေနတဲ႔ ဦးေခါင္းတစ္လံုး
ေမာ႔ေနသလား.. ငု႔ံေနသလား
ဘာမွ မသိေတာ႔ဘူး
မဖိတ္ေခၚရပါဘဲ
မီးသၿဂၤဳဟ္စက္ေတြ ၀င္လာတာပဲ သိတယ္
အေငြ႔တလူလူ စ်ာပနေတြက
ေဟာသည္ ရင္ဘတ္ထဲ..
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ျဖစ္ထြန္းေနၾကတာပါ ။

ငိုေနတယ္.. မ်က္ရည္မက်ဘူး
ေ၀ဒနာေတြ ႀကိတ္ခြဲခံၿပီးစ
မီးသင့္ေနဆဲ သံေယာဇဥ္ေတြခမ်ာ
တသသ.. သတိရေနတုန္း
မိုက္လံုးႀကီးလွတဲ႔ ဦးေခါင္းတစ္လံုးရယ္ပါ
အမုန္းလက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔
ေခါင္းေလာင္းထိုးသလို ထိုးခ်လိုက္မွပဲ
အဲသည္ ခပ္ညံ့ညံ့ဦးေခါင္းထဲက
"ခၽြင္ခနဲ" အရာတစ္ခုထြက္က်လာေလရဲ႕
"ခိုင့္ကိုသိပ္ခ်စ္တယ္" တဲ႔ ။

ညိမ္းညိဳ
၂၅၊၂၊၂၀၀၃

0 comments: