တက္လိုက္ၾကစို႔ တူေပ်ာ္ေပ်ာ္

ၿခိမ္႔ၿခိမ္႔သဲသဲ တက္မစဲ

ယေန႔ ဘေလာ႔ရပ္၀န္းႀကီးထဲတြင္ ဘေလာ႔ဂ္ဂါ ညီအကိုေမာင္ႏွမမ်ား၊ ေရးေဖာ္ေရးဖက္မ်ား အခ်င္းခ်င္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ႀကီးတက္ၾကၿပီးသကာလ ပို႔အသစ္မ်ားကို အားႀကိဳးမာန္တက္ေရးသားေနၾကရာ ၿခိမ္႔ၿခိမ္႔သဲသဲ တက္မစဲေသာ အခါသမယႀကီးဟုပင္ ဆိုရေပေတာ႔မည္။ အဟမ္း..အဟမ္း ေနရာမက်ေသးပါဘူးဗ်ာ။ ဒီလိုႀကီးေရးရတာ တယ္လည္း ပ်င္းစရာေကာင္းသကိုး။ ဒီလိုဗ် ဘေလာ႔ေရးတဲ႔သူေတြအခ်င္းခ်င္း အေၾကာင္းအရာအလိုက္ တက္ၿပီးေတာ႔ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ေရးေပးဖို႔ေမတၱာရပ္ၾကတယ္။ တက္ျခင္းခံရတဲ႔သူေတြကလည္း ကိုယ္တက္ခံရတဲ႔ အေၾကာင္းအရာကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ျပည့္စံုေကာင္းမြန္ေအာင္ အေလးထားၿပီး ေရးေပးေလ႔႐ွိၾကတယ္။ ဘေလာ႔ရပ္၀န္းႀကီးထဲက အင္မတန္ႏွစ္လိုဖြယ္ရာေကာင္းတဲ႔ ဓေလ႔တစ္ခုေပါ႔ခင္ဗ်ာ။တက္ယဥ္ေက်းမႈလို႔ပဲ ဆိုၾကပါစို႔။ မၾကာခဏ တက္ျခင္းခံေနရေသာ အကိုအမမ်ားကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေမတၱာပို႔ေနၿပီလားမသိ.. :)

ဆရာေသာ္တာေဆြကေတာ႔ ေဂၚဂႏိုက္ေဇး႐ွင္း ဆိုၿပီး ေဂၚနည္းအဖံုဖံု၊ ေဂၚနည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ၀တၳဳတိုတစ္ပုဒ္မွာ ထည့္ၿပီးေရးထားတာ ဖတ္ဖူးသဗ်။ အိမ္း..ကၽြန္ေတာ္လည္း တက္ဂႏိုက္ေဇး႐ွင္း ဆိုၿပီး ပို႔စ္တစ္ခုေလာက္ေရးရရင္ နိပ္မလားမသိဘူး။ ဟာ..ဟ ဒီကဗ်ာဆရာေတာ႔ အေရးထဲ ဆားခ်က္ေနျပန္ၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ႔ေရးတာ သံုးလခန္႔႐ွိပါၿပီ။ ဒီသံုးးလအတြင္းမွာ ဘေလာ႔ဂါ ညီအကိုေမာင္ႏွမေတြ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အျပန္အလွန္ေရးၾက တက္ၾကတာေတြကို ေတြ႔ရျမင္ရ ဖတ္ရပါတယ္။ စည္းစည္းလံုးလံုး ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္နဲ႔မို႔ မုဒိတာလည္း ပြားမိပါတယ္။

ႀကိဳက္တာေျပာေနာ္

ပထမဦးဆံုး သတိထားမိတဲ႔ တက္ကေတာ႔ ဘေလာ႔ေရးသူကို မိမိရဲ႕ ပို႔စ္ေတြထဲကေန အႀကိဳက္ဆံုး ၅ခုကို ေ႐ြးခိုင္းတာဗ်။ ဘယ္ကဘယ္လို စလိုက္တယ္ေတာ႔ မသိဘူး။ ကနဦးစၿပီး တက္လိုက္တဲ႔သူကိုေတာ႔ မခ်ီးက်ဴးပဲ မေနႏိုင္ဘူး။ ေတာ္ေတာ္ဥာဏ္သြားတဲ႔ လူဗ်။ ၾကည့္ေလ.. အႀကိဳက္ဆံုး ၅ခုကို ကိုယ္တိုင္ေ႐ြးေပးပါဆိုေတာ႔ စာေရးသူကလည္း သူအားအရဆံုး၊ အႏွစ္ၿခိဳက္ဆံုး၊ အေသသပ္ဆံုး လက္ရာမြန္ ၅ခုကို ေ႐ြးၿပီေပါ႔ဗ်ာ။ ဒီေတာ႔ အခ်ိန္တိုတိုအတြင္းမွာ ပို႔စ္ေတြအမ်ားႀကီးထဲကေနစာေရးသူကိုယ္တိုင္က အေကာင္းဆံုးပါလို႔ ေ႐ြးေပးထားတဲ႔ ပို႔စ္၅ခုကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ဖတ္သြားႏိုင္တာေပါ႔ခင္ဗ်ာ။ ကဲ..မနိပ္ပါလား။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လို ၾကားေနစာဖတ္သူမ်ားအဖို႔ေတာ႔ မ်ားမ်ားတက္ေလ သစ္ေသာဆန္းေသာ၊ ေကာင္းမြန္ေသာ လက္ရာေတြကို မ်ားမ်ားဖတ္ရေလမို႔ ဒီေန႔အထိ ေခါင္းစဥ္အသစ္အဆန္းေလးေတြကို စဥ္းစားႀကံဆၿပီး တက္ေပးေနၾကတဲ႔ ဘေလာ႔ဂါအေပါင္းကို ဒီလိုေလးေျပာလိုက္ခ်င္တယ္ဗ်။

ေနာက္မဆုတ္နဲ႔ ကိုကံခၽြန္ လို႕ေလ..။

သတိ! သရဲတစ္ေကာင္လႊတ္လိုက္သည္

ဒီဇာတ္လမ္းကေတာ႔ ေအာက္တိုဘာ ၃၁၊ Halloween night မတိုင္မီ ကိုရန္ေအာင္ႀကီး စလိုက္တာဗ်။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္သရဲေတြ အျပန္အလွန္လြတ္ၿပီးေရးၾကတာ အင္မတန္ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းသလို ေသျခင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတြးဆစရာေလးေတြ၊ ေပ်ာ္ရႊင္ရယ္ေမာစရာေလးေတြလည္း အစံုပါေနတာမို႔ ေနာက္တစ္ႏွစ္ Halloween night ကိုေတာင္ ႀကိဳၿပီး ငံ႔လင့္ေနမိပါရဲ႕။ ကိုရန္ႀကီးေရ ေနာက္ႏွစ္..ေနာက္ႏွစ္ေတြမွာလည္း ထူးျခားတဲ႔ေန႔ေတြမွာ အခုလို အမွတ္တရ ေခါင္းစဥ္ေလးေတြကို တက္ပါဦးဗ်ိဳ႕။ (ဟဲ..ဟဲကၽြန္ေတာ္႔ကိုေတာ႔ ကင္းလြတ္ခြင့္ေပး :)

႐ွိတာ အကုန္ထုတ္!!!

ဒါကေတာ႔ ဘေလာ႔ရပ္၀န္းႀကီးထဲမွာ အခုေလာေလာဆယ္ အေပါက္ဆံုးျဖစ္ေနတဲ႔ တက္ဗ်။ ဒီတက္ကေလးကလည္း အက်ိဳး႐ွိတာပဲဗ်။ ဘေလာ႔ဂါညီအကိုေမာင္နွမေတြအခ်င္းခ်င္း တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ပိုၿပီးရင္းႏွီးခ်စ္ခင္ေစတယ္။ ေႏြးေထြးယံုၾကည္ေစတယ္။ ၾကည့္ေလ.. ေတာ္႐ံုတန္႐ံု ယံုၾကည္ရင္းႏွီးမႈမ်ိဳးနဲ႔ ကိုယ္႔အိတ္ထဲမွာ ႐ွိတာကို ဘယ္သူက အိတ္သြန္ဖာေမွာက္ ဖြင့္ျပတာမွတ္လို႔။ ကၽြန္ေတာ္ထင္တာမမွားဘူးဆိုရင္ေတာ႔ဒီတက္ကို အစပ်ိဳးတဲ႔သူဟာ စီအိုင္ဒီက ဘေလာ႔ဂါျဖစ္ရမယ္ဗ်။ ဟား..ဟား ကၽြန္ေတာ္လည္း ေပ်ာ္လို႔ေနာက္တာပါဗ်ာ။ စိတ္ကူးေလးေတာ္ေတာ္ ေကာင္းတယ္ဗ်။ ကိုယ္႔လက္ကိုင္အိတ္ထဲက ပစၥည္းေလးေတြကိုေတာင္ ထုတ္ျပတယ္ဆိုေတာ႔ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး၊ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ရင္းႏွီးခင္မင္တယ္။ ယံုၾကည္အားကိုးတယ္ဆိုတဲ႔ သေဘာေပါ႔ဗ်ာ။ ဘေလာ႔ကိုယ္စီမွာ လက္ကိုင္အိတ္ေလးေတြကိုဖြင့္လို႔၊ ကိုယ္႔မွာ႐ွိတဲ႔ ပစၥည္းေလးေတြကို နံပါတ္စဥ္ထိုးလို႔ ႐ွင္းလင္းေရး ၀င္ရေတာ႔တာပဲ။ အေ၀းေရာက္ေနတဲ႔ ညီအကိုေမာင္ႏွမေတြအခ်င္းခ်င္း ျပန္ဆံုေနၾကသလိုပါပဲ။ ေနာက္ဆံုး ဆရာမေဒၚေမၿငိမ္း ေတာင္ မေနသာပါဘူး။ သူ႔လက္ကိုင္အိတ္ထဲက ပစၥည္းေတြကို အကုန္ထုတ္ျပရေတာ႔တာပဲ။ ဒါေပမဲ႔ အိတ္ပိုင္႐ွင္အသီးသီးရဲ႕ တူညီတဲ႔အခ်က္ေလးကေတာ႔ ဘယ္အိတ္ထဲမွာမွ ပိုက္ပိုက္ကို မေတြ႔ရျခင္းပါပဲခင္ဗ်ာ :) ႐ွား႐ွားပါးပါး ကိုေစးထူးႀကီးရဲ႕ အိတ္ထဲမွာေတာ႔ ေဒၚလာ ၁၀တန္နဲ႔ ၅က်ပ္တန္ေတြ ေတြ႔ရတယ္ဗ်။ စာ႐ႈသူမ်ား လက္မေႏွးၾကပါႏွင့္။ အျမန္သြား၍ ေခ်းၾကပါကုန္..

အလွည့္က် မႏြဲ႔စတမ္း

ကဲ..ကၽြန္ေတာ္သိသမွ်၊ မွီသမွ် တက္ရာဇ၀င္ေလးကိုေတာ႔ ႐ွင္းလင္းလို႔ ၿပီးပါၿပီ။ အလို ဒီမွ်ားဦးက ကၽြန္ေတာ္႔ဘက္လွည့္လာပါေရာလား။ မေလးမ က ကၽြန္ေတာ္႔ကိုအႏွစ္သက္ဆံုး စာေရးဆရာမ်ားဆိုၿပီး တက္လာပါၿပီ။ သူမ်ားေတြ တက္ေနၾကတုန္းကေတာ႔ ၾကားကေန ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး စာဖတ္ေနတဲ႔ကဗ်ာဆရာ အခုေတာ႔ ဘာတတ္ႏိုင္ေသးလဲ။ အလွည့္က် မႏြဲ႔စတမ္းေပါ႔ခင္ဗ်ာ။ အမႀကီးေရ ေရးလိုက္ၿပီဗ်ိဳ႕။ ကဲ..႐ြာစားေရ မတိမ္းမေစာင္း ေကာ္နက္႐ွင္ေကာင္းေကာင္းေလးနဲ႔ ပို႔ေစဗ်ား။

ကၽြန္ေတာ္က ဘေလာ႔မွာ ကဗ်ာေတြ၊ ကဗ်ာနဲ႔ဆိုင္တဲ႔ အေရးအသားေတြကို အတင္မ်ားေတာ႔ မေလးမက ကၽြန္ေတာ္လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေ႐ြးခ်ယ္လို႔ရေအာင္ အႏွစ္သက္ဆံုးစာေရးဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာမ်ားဆိုၿပီး လမ္းဖြင့္ေပးပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က ကဗ်ာထက္ စကားေျပေတြနဲ႔ ပိုၿပီး နီးနီးစပ္စပ္ ႀကီးျပင္းခဲ႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကၽြန္ေတာ္အႀကိဳက္ဆံုးစာအုပ္စာရင္းမွာ စကားေျပစာအုပ္ေတြက အမ်ားဆံုးေနရာယူထားတာကို ေတြ႔ရမွာပါ။ ဆရာသိန္းေဖျမင့္ကို သူ႔လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တစ္ဦးက "စာေပက ခင္ဗ်ားရဲ႕ မယားႀကီး၊ ႏိုင္ငံေရးက မယားငယ္၊အျငဴအစူမ်ားတယ္၊ ျပႆနာမ်ားတယ္။ ႏိုင္ငံေရးကို မလုပ္နဲ႔" လို႔ ေျပာဖူးပါသတဲ႔။ အျမင္မေတာ္ ႐ြာေဆာ္က ေဘာင္းဘီ႐ွည္၀တ္တယ္ပဲဆိုဆို အဲသလိုေလးမ်ား ဥပမာေပးခြင့္ျပဳမယ္ဆိုရင္ စကားေျပက ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ မယားႀကီးဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ပထမဆံုးပံုႏွိပ္စာမူက ၂၀၀၀ျပည့္ႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လထုတ္ န၀ေဒးမဂၢဇင္းမွာပါတဲ႔ လယ္ေစာင့္တဲ ၀တၳဳတိုေလးပါ။ ကဗ်ာကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္သင္တန္းမတက္ခင္ထိ ကိုးတန္းဆယ္တန္းႏွစ္ႏွစ္စလံုး အပုဒ္၈၀ေက်ာ္ ဆက္တိုက္ပို႔တာေတာင္ တစ္ပုဒ္မွ ေဖာ္ျပျခင္း မခံခဲ႔ရပါဘူး။ ကံမ်ား အဲဒီလို လိုက္တာ.. :) သင္တန္းေရာက္မွသာ ေက်ာင္းႏွစ္လည္မဂၢဇင္းေတြမွာ ေဖာ္ျပခံရေတာ႔တယ္။ ဟားဟား သိပ္လည္းထင္မသြားၾကနဲ႔ဦးဗ်။ ေက်ာင္းမွာက ကဗ်ာေရးတဲ႔သူ ေတာ္ေတာ္ေလး႐ွားေတာ႔ မ႐ွိ,႐ွိတာ သံုးသြားဟန္တူပါရဲ႕ :)

အတြင္းသားႏိႈက္ေသာ ကဗ်ာဆရာ

ေပးထားတဲ႔ ေခါင္းစဥ္ငယ္ကို ၾကည့္ၿပီး မ်က္လံုးျပဴးမသြားၾကပါႏွင့္ဦး။ တဆိတ္..ေအာက္က စာပိုဒ္ေလးကို ဖတ္ေပးပါဦးခင္ဗ်ာ။ တာရာမင္းေ၀ ၀တၳဳတိုတစ္ပုဒ္မွာ ဇာတ္ေကာင္လူငယ္က ခပ္ႂကြားႂကြားနဲ႔ ဘ၀င္ျမင့္တတ္တဲ႔ အန္ကယ္ႀကီးတစ္ဦးကို အခုလိုေျပာပါတယ္။ သူက စာအုပ္ေတြကိုေသတၱာတစ္လံုးဖြင့္ရသလိုသာ သေဘာထားေၾကာင္း၊ သံေသတၱာလား ေၾကးေသတၱား သစ္သားေသတၱာလား ပန္းကႏုတ္ေတြနဲ႔ အလွေဖာ္ထားတဲ႔ ေသတၱလား သူစိတ္မ၀င္စားေၾကာင္း၊ ေသတၱာထဲမွာ ဘာ႐ွိသလဲ..။ ေသတၱာထဲမွာ႐ွိတဲ႔ ပစၥည္းကိုသာ စိတ္၀င္စားေၾကာင္း ေျပာသြားပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္လည္း ထိုသေဘာအတိုင္း႐ွိပါတယ္။ စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ငါဘာေၾကာင့္ႀကိဳက္ရတာလဲလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေမးၾကည့္ဖူးပါတယ္။စာေရးဆရာကို ႏွစ္သက္လို႔ စာအုပ္ကိုႀကိဳက္သြားတယ္ဆိုတာထက္၊ စာအုပ္ကိုႏွစ္သက္လို႔သာလွ်င္ အဲဒီစာအုပ္ကို ႀကိဳက္သြားရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း အေျဖထြက္ပါတယ္။ သားေရဖံုး အခန္႔ခ်ဳပ္၊ ကြာလတီစာ႐ြက္၊ ေရးသားသူ( ဘယ္ႏွစ္ဆုရ) စေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားထက္ စာပါအေၾကာင္းအရာမ်ားကသာ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ပိုလို႔ ဖမ္းစားႏိုင္ခဲ႔ပါတယ္။ ေဇာက္ထိုးေကာင္၏ မွတ္စုမ်ား(၁၁) မွာ ကၽြန္ေတာ္ ဒီလိုေရးခဲ႔ဖူးပါတယ္။

က်မ္းစာအုပ္ႀကီးကို ႐ွိခိုး
စာလံုးေတြကို ဒိုးဒိုးေဒါက္ေဒါက္ ႐ြတ္မျပပါရေစနဲ႔
က်မ္းစာအုပ္ႀကီးကို ေခါင္းအံုးအိပ္
တိုးတိုးတိတ္တိတ္ကေလးလည္း ဆြံ႕ အမေနပါရေစနဲ႔
စာအုပ္ႀကီးရဲ႕ ကိုယ္ထည္အတြင္းသားကို ျဖတ္သန္းခံစား
ငါလမ္းပြင့္သလိုသာ ဖတ္ပါရေစ
ငါမွတ္ခ်င္တာေတြကို မွတ္ထားလိုက္မွာေပါ႔
က်န္ခ်င္တာေတြလည္း က်န္ခဲ႔မွာေပါ႔
ခ်န္ခ်င္လို႔ ခ်န္ခဲ႔တာေတြလည္း ႐ွိဦးမွာေလ
စာအုပ္ႀကီးကျဖင့္ စိတ္မဆိုးတန္ရာ
စီးဆင္းမႈတိုင္းကေတာ႔ သူ႔သီခ်င္းနဲ႔သူေပါ႔ကြယ္..။

ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္သက္ေသာ စာအုပ္မ်ား

မေလးမေရ..ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္သက္ေသာ စာအုပ္မ်ားကို အရင္ေဖာ္ျပပါရေစခင္ဗ်ာ။ ယေန႔တိုင္ ကၽြန္ေတာ္ တသသ စြဲလမ္းႏွစ္ၿခိဳက္ေနရဆဲျဖစ္တဲ႔ စာအုပ္ေတြကို ေအာက္မွာ ေရးလိုက္ပါၿပီ။ စာေရးဆရာ၀ါစဥ္လိုက္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စာအုပ္ထုတ္ေ၀တဲ႔ ခုႏွစ္လိုက္ေသာ္လည္းေကာင္း စီစဥ္ထားျခင္းမ႐ွိပါဘူးခင္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္႔စိတ္ထဲမွာ ေနရာယူထားတဲ႔အတိုင္း၊ ကၽြန္ေတာ္႔စိတ္ထဲက ထြက္က်လာတဲ႔အတိုင္း အေၾကာင္းအရာအလိုက္ တူရာကိုစုလို႔ ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။

၁။ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္မမေလး- သူလိုလူ
အတၳဳပၸတၱိစာေပေရးရတာ အင္မတန္ခဲကတ္တယ္၊ အႏၱရာယ္ႀကီးတယ္လို႔ မွတ္သားဖူးပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ႔ လူ႔သေဘာသဘာ၀အရ လူပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေၾကာင္းကို အမွန္အတိုင္း ဘက္လိုက္မႈကင္းေအာင္ ေရးႏိုင္ဖို႔ ခက္ခဲေသာေၾကာင့္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။အခု ဒီစာအုပ္မွာ စာေရးဆရာမၾကီး ဂ်ာနယ္ေက်ာ္မမေလးဟာ သူ႔ရဲ႕ ခင္ပြန္းအေၾကာင္းကို ေရးတာျဖစ္လင့္ကစား တရားမွ်တမႈ႐ွိတယ္၊ သမာသမတ္႐ိွတယ္။အေၾကာင္းအရာေရာ၊ အေရးအသားေရာ အရမ္းကို ႐ိုးသားမႈ႐ွိၿပီးေတာ႔ တအားဖတ္လို႔ေကာင္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ေတာ႔ ဒီစာအုပ္ဟာ အႀကိဳက္ဆံုး စာအုပ္တစ္အုပ္ျဖစ္ပါတယ္။

၂။ ထင္လင္း(ဘာသာျပန္)- စည္းအျပင္ကလူ
ကၽြန္ေတာ္လို ေဇာက္ထိုးေကာင္မ်ား အထူးႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကမွာပါ။ အက်ယ္သိလိုလွ်င္ျဖင့္ ကိုၿဖိဳးထံ ေမးၾကပါကုန္..။ သူ႔ရဲ႕ ဘန္နာေခါင္းစီးမွာ အရင္တံုးက စည္းအျပင္ကလူလို႔ ေရးထားဖူးတယ္ဗ်။ ကိုၿဖိဳးေရ အခၽြန္နဲ႔ မ,လိုက္ၿပီဗ်ိဳ႕ .. :)

၃။ လင္းယုန္သစ္လြင္- ေသမင္းတမန္ မီးရထားလမ္းေပၚ၀ယ္
စာေရးဆရာႀကီး လင္းယုန္သစ္လြင္ရဲ႕ ထင္႐ွားတဲ႔ ၀တၳဳ႐ွည္ႀကီးေတြ မ်ားစြာ႐ွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ဒီမွတ္တမ္းစာအုပ္ကို အႀကိဳက္ဆံုးပါပဲခင္ဗ်ာ။

၄။ ေအာင္လင္း- အ႐ိုင္းစံပယ္
ဒီစာအုပ္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ အထပ္ထပ္ ဘယ္ေတာ႔ဖတ္ဖတ္ မ႐ိုးႏိုင္ေအာင္ကို စြဲလန္းႏွစ္ၿခိဳက္ပါတယ္။ အႏုပညာ ဂီတသမ်ားမ်ားဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္႔ထက္ေတာင္ ပိုလို႔ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးၾကမယ္ထင္ပါတယ္။

၅။ ဆန္းလြင္- ရတနာသံုးပါးကို ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ဆည္းကပ္လာသူတစ္ေယာက္အေၾကာင္း
၆။ ႐ွင္ဥကၠဌ- ေက်ာက္ကြင္းအေရးေတာ္ပံု
ရ။ ႐ွင္ဥကၠဌ- လူေသလူျဖစ္
၈။ ပါရဂူ(ဘာသာျပန္)- သိဒၶိတၳ
ဘာစြဲညာစြဲမထားပဲနဲ႔ တည့္တည့္ေတြးလိုသူမ်ား အႀကိဳက္ခ်င္းတူလိမ္႔မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

၉။ ျမသန္းတင့္- ေတာင္သမန္ေ႐ႊအင္းက ေလညင္းေဆာ္ေတာ႔
ဆရာျမသန္းတင့္ရဲ႕ ထင္႐ွားေက်ာ္ၾကားလွတဲ႔ ဘာသာျပန္စာအုပ္ေတြ၊ ပင္ကိုယ္ေရး ၀တၳဳ႐ွည္ေတြ အမ်ားႀကီး႐ွိတဲ႔အနက္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ဒီစာအုပ္ကို အႀကိဳက္ဆံုးျဖစ္မိပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ထဲမွာ ဆရာရဲ႕သမိုင္းအျမင္ေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးျဖတ္သန္းမႈေတြနဲ႔အတူ အႏုပညာစိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြ၊ အႏုပညာဖန္တီးႏိုင္မႈ စြမ္းအားေတြေရာယွက္ေနတာကို ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။

၁၀။ သိန္းေဖျမင့္- သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသား
၁၁။ မင္းေက်ာ္- ငါတို႔ေခတ္ႏွင့္အၿပိဳင္
သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသားကို အေ႐ွ႕ကေန၀န္းထြက္သည့္ပမာထက္ ပိုၿပီးႀကိဳက္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူတိုင္း ဒီစာအုပ္ႏွစ္အုပ္ကို သင္႐ိုးညႊန္းတန္း ဖတ္စာအုပ္လို သေဘာထားၿပီး အေခါက္ေခါက္အခါအခါ ေၾကညက္ေအာင္ ဖတ္သင့္တယ္လို႔ေတာင္ ထင္မိပါတယ္။

၁၂။ ေမာင္ထြန္းသူ(ဘာသာျပန္)- ရဲတိုက္
ဒီစာအုပ္ကိုေတာ႔ ကိုစိုးထက္ ၊ ကိုရဲမြန္၊ ကိုစိုးသီဟနဲ႔ ဆရာမမြန္းသက္ပန္တို႔က ကၽြန္ေတာ္႔ထက္ေတာင္ ပိုလို႔ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးၾကမယ္ထင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

၁၃။ ျမတ္ၿငိမ္း(ဘာသာျပန္)- ဆရာအို၏ ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္သင္တန္း

ဆရာျမတ္ၿငိမ္းကို ဒီစာအုပ္နဲ႔ စၿပီး ဖတ္ဖူးတာပါ။ အနီးစပ္ဆံုးဥပမာေပးရရင္ စားေသာက္ကုန္ပစၥည္းေတြမွာ ေရးထားသလို လူမ်ိဳးဘာသာမေ႐ြး စားသံုးႏိုင္သည္လို႔ ဆိုရမဲ႔ ဘ၀ေနထိုင္မႈ စာအုပ္ေကာင္းတစ္အုပ္ပါ။

၁၄။ သခင္ဘေသာင္း- ေျခေလးေခ်ာင္းေတာ္လွန္ေရး
၁၅။ ရန္ကုန္ဘေဆြ- ေ႐ႊ၀ါျပည္
ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ လူေတြရဲ႕ လုပ္ပံုကိုင္ပံုကို သေရာ္တဲ႔ စာေပအရာမွာေတာ႔ ဘိုးေအႀကီးေတြလို႔ေတာင္ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ၾကာေလ ၾကာေလ..ပိုပိုၿပီး ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေလျဖစ္ရတဲ႔ စာအုပ္ႏွစ္အုပ္ပါ။

၁၆။ တာရာမင္းေ၀- အေ႐ွ႕ ၿမိဳ႕ ႐ိုးမွ မိုးေရစက္မ်ား
၁၇။ မင္းခိုက္စိုးစန္- စိုမွာစိုးလို႔ မိုးမိတယ္
ဆရာတာရာမင္းေ၀နဲ႔ ဆရာမင္းခိုက္စိုးစံတို႔ရဲ႕ ကၽြန္ေတာ္႔အႀကိဳက္ဆံုး စာအုပ္ႏွစ္အုပ္ပါခင္ဗ်ား။

၁၈။ ဥတၱရလမင္း(စီစဥ္သူမ်ား)- မန္းေခ်ာင္းလေရာင္အတြင္းသို႔ အုပ္ဖြဲ႔ပ်ံသန္းလာေသာ ၉၅ ကဗ်ာငွက္မ်ား
၁၉။ ေအာင္ခ်ိမ္႔၊ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္- သမိုင္းဖတ္စာ
ဒါကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္အႀကိဳက္ဆံုး ကဗ်ာစာအုပ္ႏွစ္အုပ္ပါ။

အႏွစ္သက္ဆံုး စာေရးဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာမ်ား

အမေရ ကၽြန္ေတာ္ေတာ႔ တအားႀကိဳက္တဲ႔ စာအုပ္ေတြကို ေရးလိုက္ၿပီဗ်ာ။ ျမင္းထိန္းငတာက ေယာမင္းႀကီးဦးဘိုးလိႈင္ကို ခ်ီးက်ဴးသလိုမ်ား ျဖစ္ေနမလားမသိဘူးေနာ္..။ အျမင္မေတာ္တာပါရင္လည္း ခြင့္လႊတ္ေပေတာ႔ အမေရ..။ ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္သက္တဲ႔ စာေရးဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာေတြကိုေတာ႔ ဒီအတိုင္းပဲ ခ်ေရးလိုက္ေတာ႔မယ္ဗ်။ မင္းေက်ာင္းမင္း ေရကင္းျပ၊ ဘုန္းႀကီးစာခ် ျဖစ္မွာစိုးရပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔လို လူငယ္တစ္ဦးက စာေရးဆရာႀကီးေတြကို ဘယ္သို႔ဘယ္ပံုေကာင္းပါတယ္၊ ဘယ္ေ႐ြ႕ဘယ္မွ် ႏွစ္သက္ပါတယ္လို႔ညႊန္းရမွာ အားနာမိလို႔ပါ။ မေလးမေျပာသလိုပဲ ကေလာင္အမည္ေတြေ႐ွ႕မွာ ဦး၊ ေဒၚ စသည္ျဖင့္ မထည့္ေတာ႔ပါဘူး။

၁။ ေ႐ႊဥေဒါင္း
၂။ ျမသန္းတင့္
၃။ တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္
၄။ ေအာင္သင္း
၅။ ေသာ္တာေဆြ
၆။ ေက်ာ္၀င္း
၇။ မင္းခိုက္စိုးစန္
၈။ မစႏၵာ
၉။ ဂ်ဴး
၁၀။ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္(ကဗ်ာ)
၁၁။ ေအာင္ခ်ိမ့္(ကဗ်ာ)
၁၂။ မိုဃ္းေဇာ္(ကဗ်ာ)
၁၃။ ေမာင္ဖီလာ(ကဗ်ာ)
၁၄။ စိုင္း၀င္းျမင့္(ကဗ်ာ)
၁၅။ ခရမ္းျပာထက္လူ(ကဗ်ာ)
၁၆။ ေမာင္သစ္ဆင္း
၁၇။ ျမင့္သန္း
၁၈။ ေန၀င္းျမင့္
၁၉။ ေမၿငိမ္း
၂၀။ ညီပုေလး

၂၁။ ႏုႏုရည္(အင္း၀)
၂၂။ ခင္ခင္ထူး

တက္လိုက္ၾကစို႔ တူေပ်ာ္ေပ်ာ္

ကဲ.. ကၽြန္ေတာ္႔အလွည့္ေတာ႔ ၿပီးသြားၿပီဗ်ိဳ႕။ ဒီမွ်ားကို အကိုႀကီးႏွစ္ေယာက္နဲ႔ အမႀကီးႏွစ္ေယာက္ဆီကို ပစ္လႊတ္လိုက္ဦးမယ္ဗ်။

ကိုေစးထူး၊ ကို႐ြက္၀ါ၊ မဂ်စ္ႏွင့္ မႀကီးပန္ခင္ဗ်ား-
အကိုအမတို႔ရဲ႕ ဘ၀အေပၚ သက္ေရာက္မႈအ႐ွိဆံုး စာအုပ္တစ္အုပ္အေၾကာင္းကို (အခ်ိန္ရပါလွ်င္)ေရးေပးပါဦးခင္ဗ်ာ။

ခင္မင္ရင္းႏွီးစြာျဖင့္
ညိမ္းညိဳ