ေျဖာင့္ထားေသာအခ်က္အလက္

ေျဖာင့္ထားေသာအခ်က္အလက္

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

ေဟာသည္
တယ္လီေဗး႐ွင္းေခတ္
ကြန္ပ်ဴတာေခတ္
အသံထက္ျမန္တဲ႔ ဂ်က္ေတြေခတ္
က်ည္ဆံရထားေခတ္
တိုက္ခ်င္းပစ္ဒံုးေတြေခတ္
လသြားယာဥ္ေတြေခတ္မွာ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရင္ခုန္သံေတြဟာ
ေျခာက္ဖက္သံၾကားျဖစ္ရမယ္
ကၽြန္ေတာ္တို႔ရင္ခုန္သံမ်ားနဲ႔ ကဗ်ာဟာ
ေျခာက္ဖက္သံၾကားျဖစ္ရမယ္။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ကို ကိုးကြယ္ဖို႔ လုပ္ခဲ႔တာ မဟုတ္ဘူး။
ကမၻာ႔အိမ္ယာကို ႐ွာေဖြခဲ႔တာျဖစ္တယ္။
ကမၻာ႔လူသားထုအိမ္ယာကို ႐ွာေဖြခဲ႔တာ ျဖစ္ပါတယ္။

(၁)

ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀ရဲ႕ ေ႐ႊသားသံေယာဇဥ္ဟာ အဲဒါ ျဖစ္ခဲ႔တယ္။ အဲဒါဟာ ကဗ်ာပါ။ သစ္ေတာ္ပင္ေလး တစ္ပင္ဟာ ကဗ်ာဆရာျဖစ္ေနတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္သိခဲ႔ပါတယ္။ ပါးစပ္ၿပဲၿပဲ အပြင့္၀ါ၀ါေတြ ပိုင္ဆိုင္ၿပီးၾကယ္ပြင့္ေတြလို သစ္႐ြက္ေတြပါ ၿခံရံေနတဲ႔ ဆယ္႔ႏွစ္ရာသီပင္ဟာလည္း ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါပဲလို႔ ကၽြန္ေတာ္သိျမင္ခဲ႔ရပါတယ္။ သူက သူ႔ဘ၀တစ္ခုလံုးလံုးကို အဲသည္လို ကဗ်ာဖြဲ႔ဆိုထားၿပီး ေနထိုင္တာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ သိ႐ွိခဲ႔တယ္။ ၿပီးေတာ႔ စၾကာပန္းပြင့္ ျဖဴျဖဴေလးေတြ၊ ညႇာတံနီေလးနဲ႔ ဆိတ္ဖလူးပန္းကေလးေတြ၊ သူတို႔ဘ၀ေလးေတြကို သူတို႔ ေမႊးႀကိဳင္လွပဖိတ္လက္ေနေအာင္ သူတို႔ေတြ ဖြဲ႔ဆိုႏိုင္ခဲ႔ၾကတယ္။ ဒါေတြဟာ ေျဖာင့္ခ်က္ေတြ မဟုတ္ခဲ႔ပါဘူး။ ဒါေတြဟာ ေျဖာင့္ထားေသာ အခ်က္အလက္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဟုတ္တယ္။ တကယ္ေတာ႔ "ကဗ်ာ" ဆိုတာ ေျဖာင့္ထားေသာ အခ်က္အလက္ပါပဲ။ မူလပင္ရင္းကိုယ္၌က ေျဖာင့္ေနေသာ အခ်က္အလက္တစ္ခုျဖစ္ၿပီး ေျဖာင့္ထားေသာ အခ်က္အလက္တစ္ခုလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ရင္ခုန္ယံုၾကည္ခဲ႔ပါတယ္။ ရင္ခုန္သံျမန္ႏႈန္း ျမင့္ခဲ႔ပါတယ္။

(၂)

ကဲ... ကၽြန္ေတာ္တို႔ မုန္႔ဖုတ္သမားေတြရဲ႕ လက္ေတြက စလိုက္ၾကရေအာင္။ ဂ်ဳံကိုနယ္စဥ္၊ မုန္႔ကို ဖုတ္စဥ္မွာ မုန္႔ဖုတ္သမားရဲ႕ လက္ေတြ သန္မာဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒါမွလည္း ဂ်ံဳကို ႏူးညံ့ေအာင္၊ လွပေမႊးႀကိဳင္ေအာင္၊ အရသာ႐ွိေအာင္ စြမ္းႏိုင္ၾကမယ္ေလ။ မဟုတ္ဘူးလား။ ကၽြန္ေတာ္က မုန္႔ဖုတ္သမားရဲ႕ လက္ေတြကို က်န္းမာသန္စြမ္းေစခ်င္လွပါတယ္။ ပိုးႀကိဳးနဲ႔ သံမဏိႀကိဳးေခ်ာင္းေတြေပၚေရာက္ ဂီတသမားရဲ႕ လက္ေတြကိုလဲ အဲဒီလိုပဲ လွပသန္စြမ္းေစခ်င္ပါတယ္။ ပန္းခ်ီေဆးေရးမယ္႔ ပန္းခ်ီဆရာ၊ ပန္းတိမ္ဆရာ၊ ပန္းပုဆရာ၊ ကဗ်ာစာေရးသားသူ ကဗ်ာဆရာဆိုတဲ႔ အႏုပညာ၊ အႏုသုခုမ လက္ေတြ လွပသန္စြမ္းဖို႔ လိုအပ္လွပါတယ္။ အဲဒီ အႏုသုခုမလက္ေတြထဲမွာ ဆန္းသစ္ေသြးသားနဲ႔ ဆန္းသစ္အေတြးအေခၚေတြ ႐ွင္သန္စီးေမ်ာေနပါေစလို႔လည္း ကၽြန္ေတာ္က အၿမဲတမ္း ဆုေတာင္းပတၳနာ ပို႔သလိုက္ပါတယ္။ အဲသည္လိုနဲ႔ ေဟာသည္ လူ႔ေလာကႀကီးအလယ္ေခါင္မွာ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ဆန္လာခဲ႔ပါတယ္။

(၃)

ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ ပထမဘာသာေရးဟာ ဗုဒၶဘုရား႐ွင္ျဖစ္ၿပီး၊ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ ဒုတိယဘာသာေရးဟာ ကဗ်ာအႏုပညာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀ ကၽြန္ေတာ္႔ခႏၶမွာ လာေရာက္ ခိုင္က်ည္စြဲၿမဲေနတဲ႔ စိတ္ပ်ားအံု။ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀မွာ လာေရာက္ တည္ၾကည္ေနတဲ႔စိတ္ေသြးသားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ ဘ၀ျဖစ္စဥ္ ျဖစ္ပါတယ္။အဲသည္လိုနဲ႔ အေနာ္မာေသာင္ကမ္းမွာ၊ ကၽြန္ေတာ္ ရင္ခုန္ယံုၾကည္ျမႇဳပ္ႏွံတဲ႔၊ အႏုပညာ အေနာ္မာေသာင္ကမ္းမွာ ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀ကို ေျမႀကီးနဲ႔ ေရာေႏွာခဲ႔ပါတယ္။ အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ႔ အရိႏၵမာလွံရမွာပါပဲ။ ဘယ္အပင္၊ ဘယ္အသီး၊ ဘယ္အ႐ြက္ကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ တို႔ထိလိုက္ရင္ ခ်ိဳၿမိန္သြားပါလိမ္႔မယ္။

"အပၸမာေဒန၊ သမၼာေဒထ"
ကိုယ္႔ဒဏ္ရာကိုယ္ေတာ႔ မေမ႔ဖို႔ လိုေပလိမ္႔မယ္။

(၄)

သန္႔႐ွင္းသူလမ္းကို ခင္းခဲ႔ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ သီခ်င္းသံ ၾကားၾကပါေစ။ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးရဲ႕ အိမ္ေခါင္မိုးမွာ ထိုးစိုက္ပါေစ။

(၅)

သူငယ္ခ်င္းေရ
ကိုေဖာ္ေ၀းေရ
ကၽြန္ေတာ္ေတာ႔ တစ္လက္မမွ ဆုတ္မေပးႏိုင္ေတာ႔ပါဘူးဗ်ာ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
- ရထား(ကဗ်ာ႐ွည္ ငါးပုဒ္စုစည္းမႈ) မွ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္၏ အမွာစာ