12 September 2008

မယ္ဖ

ကဗ်ာဆရာဟာ ခ်စ္သူကို ျမတ္ႏိုးတြယ္တာသလို
မယ္ဖကို ျမတ္ႏိုးတြယ္တာတယ္
သူ႔ရင္အုံအတြင္းသားထဲမွာ
သံေတာင္ႀကီးနဲ႔ေက်ာက္ထီးပမာ ထီးထီးႀကံ႕ခိုင္ေနတဲ႔
ရာဇ၀င္စာမ်က္ႏွာတစ္ခ်ပ္ ႐ွိတယ္ဆိုပါစို႔
ဘယ္ေနရာက စဖတ္ဖတ္ မယ္ဖကို ေတြ႔ႏိုင္တယ္။

မယ္ဖဟာ
သူ႔ခႏၶာကိုယ္ေပၚကဒဏ္ရာေတြကို
သူကိုယ္တိုင္ေရတြက္ဖို႔ အခြင့္မသာတဲ႔အခါ
ကဗ်ာဆရာကို ေခ်ာဆင့္တယ္၊
မယ္ဖကို မယ္ဖဆန္ေစခ်င္လွတဲ႔ကဗ်ာဆရာဟာ
ဒဏ္ရာေတြကို မ်က္ရည္အစက္စက္နဲ႔ ေရတြက္ခဲ႔တယ္။

ေကြ႔ေသာေကာက္ေသာလမ္းတို႔ရဲ႕အဆံုးမွာ
ႏွလံုးသားေျဖာင့္တဲ႔မယ္ဖကိုေတြ႔ရမယ္။

ထူအမ္းနီေစြး
ေျမေစးေဖ်ာ္ရည္ပ်စ္ပ်စ္ေတြ
ရက္လြန္လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္လို
ညိဳညစ္ညစ္ ကနယ္မႈန္အနယ္အႏွစ္ေတြ
ေပ်ာ္၀င္ျပည့္သိပ္ ဘ၀တူလူသားေတြ
မယ္ဖကိုတန္ဆာဆင္ၾက
ၿမိဳ႕ရဲ႕နံ႐ိုးထဲ
အႀကိဳအၾကားမက်န္
ပတၱေရာင္လွည့္ ရစ္ေခြစီးဆင္းေနၾက။

အနိမ္႔အျမင့္ ခ်ဳိင့္၀ွမ္းလွ်ဳိေျမာင္အသြယ္သြယ္
ေျခခ်င္းေခါင္းခ်င္းဆက္ ယွက္ႏြယ္အိမ္စဥ္အိမ္တန္းမ်ား
မယ္ဖဟာ အသက္ေငြ႔ေငြ႔ေလး ႐ွိေနေသးတယ္။

ၿခံေတြထဲမွာ ေတာင္ကုန္းေတြေပၚမွာ
သစ္ေတာ္ပင္ သစ္ေတာ္သီးေတြ
စိမ္းဖန္႔၀င္းပ ကိုင္းညႊတ္ႁပြတ္ခဲ
ဖြ႔ံဖြံ႔ကားကားနဲ႔ အလံုးထြားလွခ်ည့္
ၿမိဳ႕ေနလူထုကိုမ်ား ေလွာင္ေနေရာ႔သလား။

ေကာ္ဖီပင္ေတြေပါ႔
မာနႀကီးတခြဲသားနဲ႔
ထည္ထည္၀ါ၀ါေတာင္ကတုန္းႀကီးေတြေပၚကေန
ေျပာင္ေျပာင္ေရာင္ေရာင္ စီးမိုးၾကည့္ေနၾကေသး
မယ္ဖဟာ သနားစရာလား။

လက္ဖက္ပင္ပ်ိဳစိမ္းအုပ္အုပ္တို႔
သႀကၤန္ယိမ္းတိုက္ေနသလို ညီလွစီလွ
ေတာင္ေပၚေလညွင္းသြဲ႔သြဲ႔မယ္
မယ္ဖက ကြက္က်ားမိုး႐ြာတယ္။

တိုက္တာအိုးအိမ္ႀကီးေတြ ထည္၀ါလွခ်ည့္
ကားႀကီးကားငယ္ေတြ ဆန္းသစ္ေတာက္ေျပာင္လွခ်ည့္
ပြဲေနပြဲထိုင္အ၀တ္အစားေတြနဲ႔ ဂုဏ္ရည္ႀကီးျမင့္ အသေရတင့္လွခ်ည့္
"ကၽြန္ေတာ႔ခႏၶာအိမ္ထဲမွာ ဒီလူေလးတစ္စုထဲ
ကြက္ၿပီးေနတာမဟုတ္ဘူးေလဗ်ာ" တဲ႔
လီေ႐ွာမီးေတာက္အရက္နဲ႔ ခပ္ေထြေထြျဖစ္လာပလားဆိုရင္
မယ္ဖဟာ လက္ဖက္ပင္ေလးကို ဒီလိုေျပာ႐ွာရဲ႕။

ဆန္မထြက္ ဆီမထြက္႐ွာတဲ႔မယ္ဖ
ေဂၚရခါးသီးနဲ႔မုန္ညွင္းကိုသာ ေပါေပါေလာေလာရႏိုင္တဲ႔ မယ္ဖရယ္ေလ
ဘုစုခ႐ုတံတားေလးေတြအမ်ားႀကီးထဲက တစ္စင္းတစ္ေလ ပ်က္ယြင္းသြားရင္ကိုပဲ
ကေမာက္ကမကုန္ေစ်းႏႈန္းနဲ႔ တအုန္းအုန္း႐ိုက္ပုတ္ခံရတတ္ေသးတာ။

ေ႐ွးအဘိုးအဘြားတို႔က ေျပာၾကတယ္
ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားတို႔ ဆင္းရဲက်ပ္တည္းလာၿပီဆိုရင္
ၾကည့္႐ႈေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးတတ္လို႔
ျပင္ေပးဆင္ေပးတတ္လို႔
ၾကမၼာေကာင္း လာဘ္ေကာင္းေတြကို ေဆာင္ၾကည္းေပးတတ္လို႔
"မယ္ဖ" လို႔တြင္သတဲ႔၊
အဲဒီလို ရာဇ၀င္အခင္းအက်င္းနဲ႔ မယ္ဖဟာ
သူ႔လည္ၿမိဳမွာ တစ္စံုတစ္ရာ ဖိညွစ္ခံထားရေပါ႔
အသံမထြက္ႏိုင္႐ွာေတာ႔ဘူး
ကိုယ္က်ပ္အကၤ်ီေသးေသးေလးနဲ႔
သူကိုယ္တိုင္မွာ က်ပ္ထုပ္လို႔ေနေပါ႔
လူ႐ိုးလူေကာင္းႀကီး မယ္ဖ
ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားတို႔ရဲ႕ ဟီး႐ိုးႀကီး မယ္ဖ
ခြန္အား႐ွိသမွ် ရုန္းခဲ႔လႈပ္ခဲ႔တယ္(သူဟာ သူ႔ရာဇ၀င္ကို တန္ဖိုးထားတယ္)
၁၉၉၄ အလြန္ႏွစ္မ်ားမွာ အငိုက္မိသြားရ႐ွာသူ မယ္ဖဟာ
၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္အလြန္ ကာလမ်ားမွာေတာ႔
႐ုန္းေလနစ္ေလ၊ လႈပ္ေလျမဳပ္ေလနဲ႔
သူဟာ တုပ္ခ်ည္စည္းေႏွာင္ျခင္းခံလိုက္ရေတာ႔တယ္။

၁၉၉၅ အလြန္ႏွစ္မ်ားမွာ
မယ္ဖဟာ အခ်ဳိးအေကြ႔ေတြ မ်ားလြန္းခဲ႔တယ္
သက္႐ွိေတြကိုပါ ခါးပိုက္ထဲထည့္ထားလို႔ရတယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရေတာ႔
မယ္ဖဟာ အံ႔ၾသလွေပါ႔
သက္႐ွိအႀကီးႀကီးေတြ၊ သက္႐ွိေပါက္စနေလးေတြကလဲ
ခါးပိုက္ေထာင္ေတြထဲမွာ ၿပံဳးလို႔ေပ်ာ္လို႔
ဆိုေတာ႔....
မယ္ဖဟာ ထပ္ဆင့္အံ႔ၾသရၿပီေပါ႔။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရး...ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
ဒီလိုပဲ စူးစူး၀ါး၀ါး ေအာ္ခဲ႔ၾက
လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းၾက
သစ္သစ္လြင္လြင္ဆိုင္းဘုဒ္ကေလးေတြေထာင္ၾက
မယ္ဖနဲ႔ဘယ္လိုမွ မအပ္စပ္လွတဲ႔
ကိရိယာတန္ဆာပလာေတြ ယူေဆာင္လာၾက
(လူေတြက အဲဒီကိရိယာတန္ဆာပလာေတြကို ျမင္႐ံုနဲ႔ေၾကာက္တယ္)
စာနာစိတ္ပလပ္ေခါင္းအျဖဳတ္ခံထားရတဲ႔ လူလိုအေကာင္ႀကီးေတြ
အမည္းေတြကို အျဖဴလုပ္ဖို႔
မယ္ဖရဲ႕ရင္ေခါင္းထဲ ဒရၾကမ္းၿဖိဳဖ်က္တြန္း၀င္လာၾက
အူ၊ အသဲ၊ အဆုတ္ ကလီစာအမႈန္အမႊားေလးေတြမက်န္
ပု၀ါမကူ ေရမ႐ွဴစတမ္း စုပ္ယူ၀ါးၿမိဳၾက
ဗီဇာသက္တမ္းေတြ အလီလီတိုးၾက
သေဘာတူညီမႈေတြ အထပ္ထပ္ယူၾက
အခု မယ္ဖဟာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအသံၾကားရင္ကိုပဲ
ေျခေတြလက္ေတြတုန္လို႔...။

ေနၾကာပန္းပန္ခ်ီကားထက္ လွပတဲ႔တင့္တယ္မႈမ်ိဳး
ေနၾကာပန္း႐ုပ္႐ွင္ဇာတ္ကားထက္ သာလြန္တဲ႔စြဲမက္ဖြယ္ရာမ်ိဳး
ေတာင္ေနၾကာေတြ ၀ါေရႊထိန္ေတာက္လို႔
ေတာေတြအဆင့္ဆင့္ ေတာင္ေတြအထပ္ထပ္
နႏြင္းရည္ေတြ လိမ္းက်ံပက္ျဖန္းထားသလို
ဟည္းဟည္းထေရႊေတာင္ႀကီးေတြၾကားမွာ
မယ္ဖဟာ ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြၿပံဳးလို႔
မယ္ေတာ္ႀကီးေတာင္၊ ဆင္ျဖဴေတာင္
ေတာင္ေတာ္အထြတ္အျမတ္တို႔မွာ
တရားဓမၼသံတို႔ ၿငိမ္းေအးၾကည္သာစြာ ပ်ံ႕လြင့္လို႔
ဆည္းလည္းသံေလးေတြ ေတးဆိုလို႔
ေက်းငွက္ကေလးေတြ ပ်ံ၀ဲလႈပ္႐ွားလို႔
လက္ဖက္ရနံ႔ေလးေတြ သင္းပ်ံ႔လို႔
႐ွမ္းဇီးသီးအ၀ါကေလးေတြ ေပ်ာင္းအိညႊတ္တြဲလို႔
ဗမာ၊ ႐ွမ္း၊ လီဆူး၊ ပေလာင္၊ တ႐ုတ္၊ ေဂၚရခါးနဲ႔ ငါတို႔ရဲ႕မိတ္ေဆြမ်ားဟာ
သာေရးနာေရး အစုစုအမႈမႈ၊ ေဒသ႐ိုးရာပြဲေတာ္အသီးသီးမွာ
ခ်စ္ခင္စည္းလံုးစြာ ညီညႊတ္စုေ၀းလို႔
ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြက ဘုရားသြားေက်ာင္းတက္ျပဳလို႔
မယ္ဖဟာ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာမီး႐ွဴးတန္ေဆာင္ကို အျမင့္မားဆံုးထြန္းညိွလို႔
မယ္ဖဟာ စား၀တ္ေနေရး အမႈႀကီးသံုးပါးကို ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္း ထမ္းပိုးလို႔
မယ္ဖဟာ ႏွင္းျမဴေဖြးေဖြးၾကားမွာ ေႏြးေထြးလံုၿခံဳလို႔
မယ္ဖဟာ ဇာပု၀ါပါးပါးေလး ၿခံဳလို႔
ကမၻာႀကီးနဲ႔လဲ အဆက္အဆံမပ်က္ခဲ႔ဘူး
အမ်ဳိးေကာင္းပီသမို႔ အိေႁႏၵလဲမကလက္ခဲ႔ဘူး
ယိုးဒယား၊ လန္ဒန္၊ အေမရိကား ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးေတြနဲ႔
႐ိုး႐ိုးေျဖာင့္ေျဖာင့္ ကူးလူးဆက္သြယ္လို႔
မယ္ဖဟာ တကယ္ကိုႏူးညံ႔သိမ္ေမြ႔စြာ လွပခဲ႔ပါတယ္ေလ။

အခုေတာ႔
ည ၈နာရီေက်ာ္႐ံုေလးနဲ႔
မယ္ဖဟာ အိပ္ေမာက်သြား႐ွာၿပီ
မယ္ဖကလမ္းေတြဟာ
မယ္ဖကလူေတြအတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္မေကာင္းေတာ႔
မယ္ဖကပြဲလမ္းသဘင္ေတြဟာ
မယ္ဖကလူေတြအတြက္ သိုက္သိုက္၀န္း၀န္းမ႐ွိေတာ႔
မယ္ဖကထြက္႐ွိသမွ်ေတြဟာ
မယ္ဖကလူေတြအတြက္ မဟုတ္ေတာ႔
ယုတ္စြအဆံုး
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္က သီခ်င္းသံေတာင္
မယ္ဖကလူငယ္ေတြအတြက္ ပီပီသသမ႐ွိေတာ႔
ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် လူငယ္ေတြဟာ
ေက်ာက္ဖ်ာႀကီးကို ေက်ာ္ခြခုန္ထြက္ၿပီး
မယ္ဖနဲ႔ေ၀းရာဆီကို ေျပးေနၾကၿပီ။

သႏၱာ၊ ျမ၊ ဥႆဖယား၊ ေဂၚမိတ္၊ ေၾကာင္
ေသြးရဲ႕အဆင္းလိုလွပ
နီေစြးပတၱျမားနဲ႔ မိုးျပာေရာင္နီလာညီေနာင္တို႔လဲ႐ွိ
တြင္းထြက္ေက်ာက္မ်က္ရတနာေတြ အမ်ဳိးစံုလင္လွခ်ည့္
ရတနာေတြဖင္ခုထိုင္ထားတဲ႔မယ္ဖဟာ
အထည္ႀကီးပ်က္တစ္ေယာက္လို
ေရႊထီးေဆာင္းဇာတ္လမ္းေတြနဲ႔ ႏွစ္သိမ္႔ခံထားရၿပီ။

ေခြးေတြၾကက္ေတြလို ေျမႀကီးကို နာနာယက္ၾက
ႂကြက္ေတြလို ဂလိုင္ေတြတူးဆြၾက၊ လိုဏ္ေခါင္းေတြေဖာက္ၾက
စစ္ပြဲႀကီးတစ္ပြဲဆင္ႏႊဲေနသလို
ဒိုင္းနမိုက္ေတြ၊ ယမ္းအားျပင္းျပင္းေတြနဲ႔ ေဖာက္ခြဲလိုက္ၾက
ေတာင္တန္းေတြကို အပိုင္းပိုင္းခုတ္ထစ္လိုက္ၾက
မယ္ဖေရ....
စမ္းေခ်ာင္းကေလးေရ.......
စိမ္းညိဳ႕ေတာအုပ္တို႔ေရ.........
ဒဏ္ရာေတြႏိုင္းခ်င္းနဲ႔ အားတင္းလို႔ဆိုၾက
ငါတို႔ အႏိုင္က်င့္ခံရတယ္
ဒါ..မတရားမႈသက္သက္ႀကီးပါကြယ္။

သရဲသဘက္ ေျမေကာ္စက္ႀကီးေတြ
တေစၧလက္တံအ႐ွည္ႀကီးေတြ
ယမ္းေပါက္ေဖာ္ လြန္ပူေသနတ္ႀကီးေတြ
ဖြတ္ခ်က္ဖြတ္ခ်က္နဲ႔ မယ္ဖရဲ႕ရင္သားေတြကို
၂၄နာရီ ထိုးဆြေမႊေႏွာက္ေနတဲ႔
အစားၾကဴးသူ စက္ယႏၱရားႀကီးေတြ
ကၽြန္ေတြလိုေမာင္းႏွင္တတ္တဲ႔ ခရာတြတ္သံေတြ
ရမ္းရမ္းကားကားေမာင္းတတ္တဲ႔ ဘီးခြံထူထူနဲ႔ ကားအျမင့္ႀကီးေတြ
ႏူးညံ့မႈကို႐ွာေဖြၾကည့္ဖို႔
ေက်ာက္မ်က္ရတနာထက္ေတာင္ ႐ွားပါးခက္ခဲေနတဲ႔ လူေသမ်က္ႏွာႀကီးေတြ
တရားစီရင္ခြင့္ကို လိုအပ္သလိုပိုင္ဆိုင္ေနတဲ႔ ဧရာမပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြ
ကိုယ္႔ႀကီးထြားမႈကလြဲရင္ အျခားဘာကိုမွ ျမင္ႏိုင္စြမ္းမ႐ွိတဲ႔
ျပဴးက်ယ္ေသာမ်က္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေတြ.....။

အဲဒီေထာင္ေခ်ာက္ေတြထဲမွာ
အိမ္ေတြကၽြံက် ေျမေတြကၽြံက်
ကတၱရာလမ္းမႀကီးေတြ ကၽြံက်
စည္ကားအပ္ေသာေနရာေတြကၽြံက်
ေစ်းေတြကၽြံက်၊ လူေနရပ္ကြက္ေတြကၽြံက်
ဘုရား၊ ေက်ာင္း၊ ကန္ အကာအရံတံတိုင္းေတြ ကၽြံက်
အဆိုးရြားဆံုးကေတာ႔
လူေနမႈဘ၀အာမခံခ်က္ေတြ ကၽြံက်ခဲ႔ရတာပဲ မယ္ဖေရ။

"ေစတနာဆိုမွပဲ
ျဖဴၿပီေပါ႔ဗ်ာ၊ မည္းပါဦးမလား" လို႔ဆိုၾက
ေစတနာတစ္ဆကို အခြင့္အေရးဆယ္ဆနဲ႔ေရာ
ေငြေၾကးနဲ႔နာနာေဖ်ာ္
အေက်ာ္အေမာ္လူေတာ္ႀကီးေတြ က်က္စားတဲ႔ေနရာ
မယ္ဖမွာ ဖ်ာတစ္ခ်ပ္စာအတြက္
ဘြာခတ္ႏိုင္သူေတြ ေနရာရမယ္။

လင္သားကစြန္႔ပစ္ျခင္းခံထားရတဲ႔ မိန္းမတစ္ေယာက္လို
၀မ္ဗိုက္ေဟာင္းေလာင္းနဲ႔မယ္ဖဟာ
ဆရာႀကီးဆိုသူေတြရဲ႕ သူေကာင္းျပဳေပးျခင္းအမႈကို
အတင္းေရာ ဇြတ္ေရာ အဓမၼေရာ ခံစားႀကံဳေတြ႔ေနရေပါ႔။

မယ္ဖမွာ ဦးခ်ရမဲ႔လူေတြကမ်ားတယ္
ဒါႀကီးေတြကိုပဲ
ဖူးမ၀ျဖစ္ေနတဲ႔ ပုပုရြရြေ၀ေနယ်ေတြကလဲ ဒုနဲ႔ေဒး
ေဟးးးမယ္ဖ
လူရည္လည္ႀကီးေတြက မင္းကိုေန႔ျပန္တိုးနဲ႔ ေခ်းစားေနၾကၿပီကြ
စိတ္မ႐ွည္ၾကေတာ႔ဘူးတဲ႔ မေစာင့္ႏိုင္ၾကေတာ႔ဘူးတဲ႔
အၿမီးက်က္ဖို႔လဲ မလိုေတာ႔ဘူး၊ ေခါင္းက်က္ဖို႔လဲ မလိုေတာ႔ဘူးတဲ႔
သူတို႔ မင္းကိုအစိမ္းလိုက္ ၀ါးစားေနၾကၿပီ မယ္ဖ။

ခံစားေနရတာကို ခံစားေနရတယ္ေျပာလို႔
ႀကံဳေတြ႔ေနရတာကို ႀကံဳေတြ႔ေနရတယ္ေျပာလို႔
ယဥ္ေက်းမႈမ႐ွိဘူးဆိုရင္
ငါ လူ႐ိုင္းပဲလုပ္ေတာ႔မယ္ မယ္ဖ။

မယ္ဖေရ
မင္းဒဏ္ရာေတြကို ငါေဆးထည့္မယ္
မ်က္ရည္ေတြကို သုတ္လိုက္ေတာ႔
ဒ႑ာရီထဲကဖီးနစ္ငွက္လို ျပာပံုထဲကေနတိုးထြက္ပ်ံသန္းၾကစို႔
ဒီတြင္းနက္ႀကီးထဲကေန ငါတို႔ အတူတူခုန္တက္ၾကစို႔။

ညိမ္းညိဳ
(၇-၁၁၊ ၉၊ ၂၀၀၈)

16 comments:

Unknown said...

ကဗ်ာဆရာခ်စ္တဲ႔ မယ္ဖ ဟို အရင္လိုျပန္လည္ လွပႏိုင္ပါေစ..။
အၿမဲအားေပးေနမယ္ေနာ္.. ေကအို :)

pandora said...

ကဗ်ာရွည္ႀကီးကို ေမာေမာနဲ႕ ဖတ္သြားတယ္။ စကားလံုးေတြက ဖမ္းစားတယ္။
တကယ္ေတာ့ မယ္ဖဟာ
တစ္ၿမိဳ႕တည္း မကဘူး။

mgngal said...

စာပိုဒ္တိုင္ စာပိုဒ္တိုင္း ပံုေဖာ္တာေတြ ပီျပင္တယ္ ေနာင္ေတာ္ ။ ငါတို ့(ျပည္သူ ့ျပည္သားအားလံုး) ရဲ ့
"မယ္ဖ" ဟာ မေ၀းတဲ့ တစ္ေန ့မွာ ျငီမ္းခ်မ္းစည္ပင္
ျခင္းရဲ ့အႏွစ္ကို ခံစားေစၾကရဖို ့အကာေတြလည္း က်က္ ဖို ့လိုတယ္ ေနာင္ေတာ္။

မယ္ဖမွာ ဦးခ်ရမဲ႔လူေတြကမ်ားတယ္
ဒါႀကီးေတြကိုပဲ
ဖူးမ၀ျဖစ္ေနတဲ႔ ပုပုရြရြေ၀ေနယ်ေတြကလဲ ဒုနဲ႔ေဒး
ေဟးးးမယ္ဖ
လူရည္လည္ႀကီးေတြက မင္းကိုေန႔ျပန္တိုးနဲ႔ ေခ်းစားေနၾကၿပီကြ
စိတ္မ႐ွည္ၾကေတာ႔ဘူးတဲ႔ မေစာင့္ႏိုင္ၾကေတာ႔ဘူးတဲ႔
အၿမီးက်က္ဖို႔လဲ မလိုေတာ႔ဘူး၊ ေခါင္းက်က္ဖို႔လဲ မလိုေတာ႔ဘူးတဲ႔
သူတို႔ မင္းကိုအစိမ္းလိုက္ ၀ါးစားေနၾကၿပီ မယ္ဖ။

အၾကိဳက္ဆံုး စာပိုဒ္ပဲ။

ေနာင္ေတာ္ လူရုိင္းပဲလုပ္ေတာ့ ။ တို ့လူရုိင္းေတြ အမ်ိဳး
ဘာသာ သာသနာ နဲ ့ႏုိင္ငံကိုေတာ့ ပိုခ်စ္တတ္တယ္
ေနာင္ေတာ္။ေလးစားပါတယ္ ။

mgngal said...
This comment has been removed by the author.
thihanyein said...

ဘိုညိမ္းေရ မိုက္တယ္ဗ် အဟားးး
ဘယ္လိုေတြးၿပီးမ်ားေရးလိုက္သလဲ မသိဘူး
ဒီေလာက္ရွည္ၾကီးကို...ေကာင္းတယ္ဗ်ိဳ႔

အိုင္လြယ္ပန္ said...

ေကာင္းတယ္ဗ်ာ......
အပိုဒ္တိုင္းအပိုဒ္တိုင္းကရင္ထဲကိုတန္းကနဲ႔ေရာက္တယ္
ေနာက္ထပ္ေနာက္ထပ္ေတြကိုေမွ်ာ္ေနပါတယ္ဗ်ာ...

႐ိုးျမင္႔ေအာင္ said...

ၾဆာညိမ္းေရ... ေကာင္းလိုက္တဲ႔ ကဗ်ာ... မိုက္တယ္... အလြမ္းကဗ်ာ အကြဲကဗ်ာေတြ ဒီကဗ်ာေလာက္ မခံစားရဘူးဗ်... တစ္ခုခုကို မေက်နပ္သလိုပဲဗ်ာ...

Anonymous said...

ဟူးး.....ေမာလိုက္တာ ဒီေနရာေလး ဘာေျပာတာပါလိမ့္ဆိုျပီး ၂ ေခါက္ ဟိုေနရာက မေပါက္ေသးဘူးထပ္ဖတ္အံုးမွ ၃ ေခါက္ ကဗ်ာလည္းဆံုး လူလည္း ေမ်ာ့ေမ်ာ့ပဲက်န္ေတာ့တယ္ မယ္ဖရယ္ ....သိတာ မယ္ဖ တစ္ခုခုကို တင္းေနသလားလို ့ ေသခ်ာေတာ့မသိ ပညာေတြ သိပ္မသံုးပါနဲ ့ေ၀့ တား က မမွီ ့တမွီနဲ ့ ခုန္ဖတ္ေနရတာ း)

kay said...

ညိမ္းညိဳ -
မယ္ဖ အတြက္ တကယ္ စိတ္မေကာင္းဘူး။ မယ္ဖ အတြက္..တို႕ေတြ အားလံုး လည္း ခံစား ရတယ္။ ပန္ ေျပာသလို မယ္ဖ ေတြ အမ်ားၾကီး ရွိ ေန ခဲ့ျပီ။

မယ္ဖ ပိုင္ ရွင္ ဟာ တကယ့္ ကဗ်ာ ဆရာ တေယာက္ပါပဲ။

စိုင္းေလာဝ္ပိန္း said...

မယ္ဖ ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ။
မယ္ဖ...ေလာဘေဒါသေတြကို အဖ်ားတစ္ခုလို ႏွင္ထုတ္လုိက္
မယ္ဖ...ဗိုက္ေဟာင္းေလာင္းေတြေနရာမွာ
ငါတို႔ ကဗ်ာနဲ႔ စာနာျခင္းေတြ ျဖည့္ေပးမယ္
ကဗ်ာဆရာ ဆႏၵလို႔
မယ္ဖ ...မယ္ဖဆန္ပါေစေပါ့
မယ္ဖ ...မယ္ဖ ျပန္ျဖစ္ပါေစေပါ့
မယ္ဖ ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစေပါ့

ကိုညိမ္းညိဳေရ ... ေလးစားလ်က္

Mhaw Sayar said...

သိပ္ေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပဲညီေရ...

ၿငိမ္းေ၀ said...

i know well..what and where you means by this
poem...you are verytalentpoet..
Is it right?

လင္းဦး(စိတ္ပညာ) said...

မယ္ဖကို တကယ္ေျမာက္ေအာင္ စပ္ႏိုင္ေပ၏

SoeMoe said...

" မယ္ဖ" အစစအရာရာအဆင္ေျပပါေစအစ္ကိုေရ..။

မင္းက်န္စစ္။ said...

ကားခမကုန္ပဲ မယ္ဖကို အေရာက္လာခဲ့ပီကြ။
မိုက္တယ္ ၾဆာညိမ္းေရ
လန္းတယ္ ရွည္တယ္ ဖတ္ရတာေတာ့ ေမာတယ္ :D

Unknown said...

ေနၾကာပန္းပန္ခ်ီကားထက္ လွပတဲ႔တင့္တယ္မႈမ်ိဳး
ေနၾကာပန္း႐ုပ္႐ွင္ဇာတ္ကားထက္ သာလြန္တဲ႔စြဲမက္ဖြယ္ရာမ်ိဳး
ေတာင္ေနၾကာေတြ ၀ါေရႊထိန္ေတာက္လို႔
ေတာေတြအဆင့္ဆင့္ ေတာင္ေတြအထပ္ထပ္
နႏြင္းရည္ေတြ လိမ္းက်ံပက္ျဖန္းထားသလို
ဟည္းဟည္းထေရႊေတာင္ႀကီးေတြၾကားမွာ
မယ္ဖဟာ ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြၿပံဳးလို႔
မယ္ေတာ္ႀကီးေတာင္၊ ဆင္ျဖဴေတာင္
ေတာင္ေတာ္အထြတ္အျမတ္တို႔မွာ
တရားဓမၼသံတို႔ ၿငိမ္းေအးၾကည္သာစြာ ပ်ံ႕လြင့္လို႔
ဆည္းလည္းသံေလးေတြ ေတးဆိုလို႔
ေက်းငွက္ကေလးေတြ ပ်ံ၀ဲလႈပ္႐ွားလို႔
လက္ဖက္ရနံ႔ေလးေတြ သင္းပ်ံ႔လို႔
႐ွမ္းဇီးသီးအ၀ါကေလးေတြ ေပ်ာင္းအိညႊတ္တြဲလို႔
ဗမာ၊ ႐ွမ္း၊ လီဆူး၊ ပေလာင္၊ တ႐ုတ္၊ ေဂၚရခါးနဲ႔ ငါတို႔ရဲ႕မိတ္ေဆြမ်ားဟာ
သာေရးနာေရး အစုစုအမႈမႈ၊ ေဒသ႐ိုးရာပြဲေတာ္အသီးသီးမွာ
ခ်စ္ခင္စည္းလံုးစြာ ညီညႊတ္စုေ၀းလို႔
ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြက ဘုရားသြားေက်ာင္းတက္ျပဳလို႔
မယ္ဖဟာ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာမီး႐ွဴးတန္ေဆာင္ကို အျမင့္မားဆံုးထြန္းညိွလို႔
မယ္ဖဟာ စား၀တ္ေနေရး အမႈႀကီးသံုးပါးကို ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္း ထမ္းပိုးလို႔
မယ္ဖဟာ ႏွင္းျမဴေဖြးေဖြးၾကားမွာ ေႏြးေထြးလံုၿခံဳလို႔
မယ္ဖဟာ ဇာပု၀ါပါးပါးေလး ၿခံဳလို႔
ကမၻာႀကီးနဲ႔လဲ အဆက္အဆံမပ်က္ခဲ႔ဘူး
အမ်ဳိးေကာင္းပီသမို႔ အိေႁႏၵလဲမကလက္ခဲ႔ဘူး
ယိုးဒယား၊ လန္ဒန္၊ အေမရိကား ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးေတြနဲ႔
႐ိုး႐ိုးေျဖာင့္ေျဖာင့္ ကူးလူးဆက္သြယ္လို႔
မယ္ဖဟာ တကယ္ကိုႏူးညံ႔သိမ္ေမြ႔စြာ လွပခဲ႔ပါတယ္ေလ။
ေကာင္းလိုက္တဲ ့အဖြဲ ့အႏြဲ ့ ့့့ေတြတကယ္ကိုေလးစားတယ္ကိုညိမ္းညိဳ
ကဗ်ာေတြနဲ ့ရင္ထဲထိေအာင္ေရးဖြဲ ့ႏိွင္တယ္
အရာအားလံုးအဆင္ေျပပါေစ။