20 January 2010

ျမစ္ကမ္းေဘးမွာ

လိႈ္င္းေတြ ခုတ္ေမာင္းၿပီး
သေဘၤာေတြ ေလလြင့္ေနတယ္

ဘဲငန္းေတြ မိႈင္ေတြၿပီး
ငါးမွ်ားတံေတြ ထပ်ံေနတယ္

ဒိုက္ဖတ္ေတြ ကခုန္ၿပီး
အိပ္မက္ေတြ ေပါေလာေမ်ာေနတယ္

ေက်ာက္တံုးေတြ ကူးခတ္ၿပီး
ငါးေတြ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနတယ္

အဲဒီျမစ္ကမ္းေဘးမွာ
လူတစ္ေယာက္ ဆုတ္ၿဖဲခံရၿပီး
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ေနရဲ႕ ။

ညိမ္းညိဳ

7 comments:

tin min htet said...

ေခတ္သစ္ ေကာသလ အိမ္မက္ ..
ႀကိဳက္တယ္ ..

မႏုငယ္ said...

မဂၤလာပါ း)

တင့္ထူးေရႊ said...

အဲဒါေျပာတာေပါ့ :-)

လင္းဒီပ said...

ဒီလိုပါပဲ ရွင္သန္ျခင္းဆိုတာ..။

ၾကယ္ျပာ said...

ကဗ်ာကမိုက္တယ္ ...

Unknown said...

လိႈ္င္းေတြ ခုတ္ေမာင္းၿပီး
အီးတုံးေတြ ေလလြင့္ေနတယ္

အိမ္သာေတြ မိႈင္ေတြၿပီး
အီးရည္ေတြ ထပ်ံေနတယ္

ဒိုက္ဖတ္ေတြ ကခုန္ၿပီး
အီးတုံးေတြ ေပါေလာေမ်ာေနတယ္

ေက်ာက္တံုးေတြ ကူးခတ္ၿပီး
ငါးေတြ အီးစားေနတယ္

အဲဒီျမစ္ကမ္းေဘးမွာ
လူတစ္ေယာက္ ႏွာေခါင္းပိတ္ၿပီး
မိန္းမတစု ျမစ္ေဘးအ၀တ္ေလ်ာ္ရင္း ေသးေပါက္ခ်ေနေလရဲ႕ ။

”””ကဗ်ာဖတ္ၿပီး ဧရာ၀တီျမစ္ကမ္းနေဘး ေရာက္သြားတာပါ။””””

Mhu Darye said...

ဒါလည္း ေကာင္းသားပဲ... ေျပာင္းျပန္ စီးဆင္းျခင္းေပါ့။

း)