သံုး နဲ႔ တစ္

သံုး နဲ႔ တစ္
ဗသားေခ်ာ

(၁)
သံုး အခ်ိဳး တစ္ သို႔မဟုတ္ သံုးပံုတစ္ပံု
ေနာက္ၿပီးေတာ့
သံုး နဲ႔ တစ္ ဒါမွမဟုတ္ သံုး အေပါင္း တစ္
ေခတ္ နဲ႔ စနစ္ အရ
ဒီလိုပဲ ဇယားခ်လိုက္မယ္ကြာ ။

(၂)
ေမာင္လြမ္းေရ
ဒဏ္ရာတစ္ခ်ိဳ႕ကိုသာ ထုတ္ထုတ္ျပတတ္တဲ့
ကဗ်ာေတြအေပၚ လူမသိ သူမသိ ၀ါးမ်ိဳခ်င္တတ္တဲ့
အေရးအေၾကာင္းဆို လူနဲ႔ မလိုက္ေအာင္ ေပါ့ပါးခ်က္ခ်ာတဲ့
ရင္ဘတ္အနီးဆံုး ကဗ်ာဆရာေရ ။

ေမာင္လြမ္း
မင္းဟက္ဟက္ပက္ပက္ မရယ္ႏိုင္ေသးတဲ့ တစ္ခ်ိဳ႕ေရာ
မက္မက္စက္စက္ ေပ်ာ္၀င္ခဲ့တဲ့ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြေရာ
က်န္ခဲ့ျပန္ၿပီ .....
ငတို႔ေလ်ာက္မယ့္လမ္းက ငတို႔ေလ်ာက္ခဲ့တဲ့လမ္းထက္
အဆေပါင္းမ်ားစြာ ရွည္လ်ားေ၀းကြာေနေပါ့ ။

ဒီလိုပါပဲ ေမာင္လြမ္းရယ္
ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ မေကာင္းေသးတဲ့
ငတို႔လမ္းေတြမွာ
မိုးေတြက ခုထိရြာတုန္း

ငါေျပာရဲပါတယ္
ေဟာဒီဆယ္စုႏွစ္ထဲမွာ
လူပစ္အမ်ားဆံုး ဖဲက ငတို႔ပဲ
မင့္ အရက္မူးတဲ့အခါ ေဆးလိပ္မီးညွိသလိုေပါ့
ျမင္ရက္နဲ႔ လြဲ လြဲႏိုင္လြန္းတယ္ကြာ ။

(၃)
သံုးရာသီမွာ မသိခဲ့ေပမယ့္
ေလးရာသီမွာ ရွိခဲ့ၿပီ
ငတို႔ ရပ္ခဲ့တာ ဘာေၾကာင့္လဲ
ငတို႔ ဆက္မယ့္ဟာ ဘာအတြက္လဲ

ငတို႔ အရည္ရႊမ္းတဲ့ အသီးေတြ သီးၾကမယ္ကြာ
ဒီေျမမွာ ဒီေလကို႐ႈ႐ိႈက္
ငတို႔ စိုက္ဖို႔ ေျမယာၾကမ္းခင္းေတြက
ထုထည္ အံုက်င္း အသင္းအပင္းနဲ႔ေပါ့ ။

ရဲလိုက္စမ္းပါ ေမာင္လြမ္းေရ
ေဟာဒီေျမက ငတို႔ကိုထမ္းမထားရဘူးဆိုတာ
ငတို႔ အသက္မေအာင့္ပဲ သက္ေသျပၾကတာေပါ့ ။

(၄)
ဘိုညိမ္းေရ
ကဗ်ာေလာဘ သားေကာင္ႀကီးေရ ..
ငတို႔ေခတ္ရဲ႕ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ႀကီးေရ
အႏုပညာလယ္ဧကေပါင္းမ်ားစြာကို အားပါးတရ သိမ္းပိုက္ခ်င္ေနတဲ့
ထြန္တံုးေပၚက ကဗ်ာဆရာေရ ။

ဘိုညိမ္း
ေခတၱရာဖြားမွ မဟုတ္ပါဘူး
ကဗ်ာသား၀တဲ့အခါ
ကဗ်ာမင္းသားက မင္းပဲဆိုတာ
မမူးလည္း ငတို႔လက္ခံေနက်ေပါ့
(မင္းသမီးက သူမဟုတ္မွန္း မင္းတို႔ ငတို႔သိပါရဲ႕ကြာ)

(၅)
မင့္ ေက်ာပိုးအိတ္ႀကီး ခ်ိတ္ေပၚေရာက္လို႔
မင့္ပခံုးေပၚ ေဘးလြယ္အိတ္ေရာက္လာတာလည္း ေခတ္ပဲ
ေကာ့ညက္ကုန္လို႔ ေဗာ့ဒကာေျပာင္းရတာလည္း ေခတ္ပဲ
(အခ်ိန္လည္းပါသေပါ့ကြာ)
ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္
ငတို႔ လႊင့္ပစ္ရမွာလည္း ေခတ္ပဲ
ငတို႔ ေသာက္ပစ္ရမွာလည္း ေခတ္ပဲ
ငတို႔ ျမည္းပစ္ရမွာပဲလည္း ေခတ္ပဲေလ ။

ဆယ့္တစ္ေယာက္ခ်င္းကန္ၾကတဲ့ပြဲမွာ
ငတို႔က ေဘာလံုးတစ္လံုးျဖစ္ခ်င္လည္း ျဖစ္မယ္ကြာ
မိနစ္ကိုးဆယ္ကလည္း
ေနာက္ထပ္ကိုးဆယ္ တစ္ခုျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မေပါ့
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ
ငတို႔ခ်စ္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာ
ေဟာဒီေခတ္က အသိဆံုးပါ ဘိုညိမ္းေရ ... ။

ကလိုက္စမ္းပါ ဘိုညိမ္းရာ
သူတုိ႔ျခယ္ေပးထားတဲ့ အေရာင္ၾကမ္းေတြေအာက္က လူတစ္ေယာက္
ဘယ္ေလာက္ထိ ႏွလံုးသားလားေျမာက္တယ္ ဆိုတာ
ငတို႔ရဲ႕ ထိခ်က္အက်မွာ တိုင္ပင္ေတြျပၾကတာေပါ့ကြာ ။

ဘယ္ဘက္မ်က္လံုးကိုမွိတ္
ညာဘက္လက္နဲ႔ဆြဲတင္
ပစ္မွတ္ေတြ ညႊတ္က်
မင့္ ခ်ိန္သားလွပါေစ ဘိုညိမ္းေရ ။

( ၉ )
ဦးတင့္ ...
ႏွစ္ခ်ိဳ႕ေလ အရသာတက္ေလဆိုတဲ့
၀ိုင္လိုကဗ်ာေတြ စီမံတဲ့ လူႀကီး
အရြယ္နဲ႔ မလိုက္ေအာင္ စကားလံုးေတြ သယ္ႏိုင္တဲ့ေကာင္ႀကီး
တနဂၤေႏြေန႔တိုင္း သစၥာတိုင္ေတးခ်င္းေတြ ရြတ္တတ္တဲ့ လူႀကီး
နက္ျပာေရာင္ ကုတ္အက်ီ ၤ မၾကာခဏ ၀တ္တတ္တဲ့ ကဗ်ာဆရာေရ ။

ငတို႔ ဘယ္ေပါင္ကိုပဲေျမွာက္ေျမွာက္
ဘယ္လက္ကိုပဲ ေျမွာက္ေျမွာက္
ဘယ္ဆို ညာ ညာဆို ဘယ္ (အံက်)
အရအမိ ဆုပ္ၾကမယ္ကြာ
အလိပ္ ၅၀ ေနာ္ ဦးတင့္ ။

မင့္အတြက္ တနဂၤေနြေန႔ဟာ သစၥာ
Swatch နာရီတစ္လံုးဟာ ေမတၱာ
ႏွစ္ေတြခ်ိဳ႕လာတဲ့အခါ ကဗ်ာေပါ့
မဆိုင္တဲ့ အေရာင္မိႈင္းမိႈင္းေတြမ်ား
ေယာင္လို႔ေတာင္မစြက္မိေစနဲ႔
ငါ့လိုလည္း ခြက္အမ်ားႀကီး မေသာက္နဲ႔ ေပါ့ကြာ ။

တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ေလက
မစို႔မပို႔နဲ႔ မူးတတ္ၾကတယ္ကြ
ကိုယ္ခံအားနည္းတဲ့အခါမ်ား
မင္းတို႔ ငတို႔လည္း မူးၾကတာပါပဲကြာ
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္လစ္မစ္နဲ႔ ကိုယ္ေပါ့
မင္းလည္း ကဗ်ာပါး၀ၿပီးသားပါ ဦးတင့္ရာ ။

ျမန္ႏႈန္းျမင့္ ဆက္သြယ္မႈနဲ႔
မင့္ရင္ထဲက သစၥာပန္းေတြပြင့္ေ၀တဲ့ည
၀ုိင္ေတြနဲ႔ တည္ခင္းၿပီး
ပံုမွန္ေလးပဲ ေသာက္ၾကပါစို႔ကြာ ။

(၁၀)
ငါက မင္းတို႔ကို ခ်စ္တယ္
မင္းတို႔က ငါ့ကိုခ်စ္တယ္
ငတို႔ရဲ႕ ေယာက်ာ္းခ်င္းခ်စ္တဲ့အခ်စ္မွာ Anti-Virus မလိုဘူး
ငတို႔ ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္မွာ
ငတို႔က ခ်စ္တဲ့အခ်စ္မွာ
စစ္ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္
ကဗ်ာေတြနဲ႔ ပစ္ၾကပါစို႔ကြာ ။
(အဲဒီစစ္မွာ မီးေတာက္ေတြမပါဘူးေနာ္ )

မိုက္သားျပည့္ေနတဲ့ ငါတစ္ေယာက္
(အဲဒီ မိုက္သားထဲ မင္းတို႔ အားေတြလည္းပါတယ္ )
ေဗာ့ဒကာမေသာက္ေတာ့ ထူးဆန္းမေနဘူးလား
မင္းတို႔အေပၚ ထူးဆန္းတဲ့အခ်စ္ေတြနဲ႔ ခ်စ္လို႔ေပါ့ကြာ

မင္းတို႔တင္ မကတာေတြ အတြက္
ငါခ်စ္ရတဲ့ သူေတြအတြက္
(အခ်ိဳ႕ အခ်ိဳ႕ ၊ အခ်ိဳ႕ေသာ အခ်ိဳ႕ေသာေတြ အတြက္)
ဒီတစ္ခြက္ေလာက္ မငွဲ႔လည္း အက်ိဳးမနည္းေလာက္ပါဘူးေနာ္
အဆင္ေျပတယ္ေနာ္ ဦးတင့္ ။

(၁၁)
မင္းတို႔ ညွပ္ညွပ္ပစ္ၿပီး
ရွည္ရွည္လာေနတဲ့ ဆံပင္တစ္ခ်ိဳ႕ရွိတယ္
မညွပ္ပစ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး
သက္တမ္းကုန္တစ္ခ်ိဳ႕
အိပ္ရာကႏိုးတိုင္း ေခါင္းအံုးေပၚ ေႂကြေႂကြက်ေနတယ္
(တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ေလမ်ား အဲလိုေႂကြသြားခဲ့ရင္ ငါ၀မ္းသာမိေကာင္းပါရဲ႕)
ေဗာက္ေတြ ဗလပြနဲ႔ အဲဒီဆံပင္ရွည္ေတြကို
ငါျမတ္ႏိုးေနတတ္တုန္းပဲ ဘိုညိမ္းေရ
(ေႏြရာသီမ်ားဆို သိပ္ပူတာေပါ့ကြာ) ။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေသးေသးနဲ႔
အဲဒီ ဆံပင္ရွည္ေတြညွပ္တဲ့ေန႔
ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလး တစ္ခ်က္ေလာက္ၿပံဳးရေသးတာေပါ့
ဤခရီးမနီးပါ
ကားလည္းမစီးခ်င္ပါ
ငတို႔က ခရီးရွည္ခ်ီတက္ ထိုးေဖာက္တိုက္ခိုက္ေနတာကလား
မဟုတ္ဘူးလား ေမာင္လြမ္း ။

(၁၂)
ေမြးေန႔လက္ေဆာင္တဲ့
ငါက ေမေမ့ကို ခ်စ္တယ္ ေမာင္လြမ္းေရ
ၿပီးေတာ့ ကဗ်ာေတြကို ခ်စ္တယ္ ဘိုညိမ္းရ
ေနာက္ေတာ့ မင္းတို႔ကိုခ်စ္တယ္ ဦးတင့္

မင္းတို႔တင္မက သူတို႔ေတြကိုလည္းခ်စ္တယ္
ဘယ္ေလာက္ထိ ခ်စ္သလဲဆိုရင္
ငါ႐ိႈက္မိတဲ့ အေငြ႕ေတြကို ျပန္မထုတ္ရဲေလာက္ေအာင္ကို
တုန္တုန္ရီရီ နဲ႔ နင့္နင့္စီးစီး ခ်စ္တာပါကြာ ။

ငတို႔ မင္းတို႔ ႐ႈတဲ့ေလထဲ
အမိုက္အမဲေလးေတြ မလႊတ္ရဲေလာက္ေအာင္ပဲ
ငါ့အခ်စ္ေတြ ျဖန္႔က်ဲပစ္လိုက္မယ္
မိုက္သားျပည့္ေနတဲ့ေကာင္က
မိုက္သီးတစ္လံုးေခၽြခ်ေပးလိုက္တယ္
အားပါးတရ ႐ႈိက္လိုက္ၾကစမ္းကြာ
ငါ့ေၾကာင့္ မင္းတို႔ အဆိပ္မသင့္ေစရဘူးကြ
အဲဒါအ႐ိုးဆံုး လက္ေဆာင္တစ္ခုပါ ။

(၁၃)
ငါေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္
ရင္ဘတ္ျခင္းႏွီးႏြယ္ဖို႔က အရင္းပါလို႔
မင္းတို႔ ငတို႔ ခ်စ္ျခင္းထဲမွာ
နားလည္မႈသားေတြ ထူျပည့္ မုိ႔လွ်ံေနေလရဲ႕ ။

(၁၄)
ခင္ဗ်ား တစ္ေယာက္တည္းစြတ္တင္မေနနဲ႔ဦး
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း ဂ႐ုစိုက္
ဟုတ္သလား ေမာင္လြမ္း
ေထြေထြထူးထူးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး အာစရိရယ္
ဒီလိုဆို အဆင္ေျပတယ္ မဟုတ္လား အာစရိ
မွန္တယ္ေနာ္ ဦးတင့္
ၾဆာညိန္း အဆင္ေျပရင္ၿပီးတာပါပဲဗ်ဳိ႕
အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ
အံမွက်ပါစ ဘိုညိမ္းေရ ။

(၁၅)
မလိုသည္မ်ားကို ဖ်က္ပစ္ပါ
မလိုေသးသည္မ်ားကို ေတးထားပါ
ငတို႔ ရင္ဘတ္နဲ႔ တစ္ရြက္ၿပီးတစ္ရြက္လွန္မယ္
တစ္ထပ္ၿပီး တစ္ထပ္ စားမယ္
တစ္ခ်က္ၿပီး တစ္ခ်က္ ေလွာ္မယ္
ၿပီးတာ့ ရြရြေလး ရြတ္ၾကမယ္
ငတို႔ေတြ မေႂကြခင္အထိေပါ့
မနက္ျဖန္ ဆိုတာ ေန႔သစ္တစ္ေန႔ပဲေလ ။

(၁၆)
၂၇ + ၄+ ၉+ ၁၆ = ၀ = ကဗ်ာ

ဗသားေခ်ာ