ကိုနမ္းေရ
သြားေနတဲ႔လမ္းေတြက ခက္ခဲၿပီးခ်ဳိၿမိန္တယ္ဆို
ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာ ထုပ္တန္းကေန ႀကိဳးနဲ႔တြဲေလာင္းဆြဲထားတဲ႔ ထန္းလ်က္ခဲတစ္ခဲပါကြာ
အဲဒီထန္းလ်က္ခဲကို ခုန္ခုန္ဟပ္ေနရတာနဲ႔ပဲ
ငါတို႔ေကာင္ေတြ မတ္တပ္ၿပိဳလဲကုန္တာေပါ႔
ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ကို လက္နဲ႔ေထာက္ဖတ္ရဖို႔
ငါးမိုင္ေလာက္ေလွ်ာက္ခဲ႔ရတဲ႔ညေတြ လြမ္းလိုက္တာကြာ
အရာရာဟာ ေပ်ာ္စရာပဲေပါ႔
ရင္နာစရာေတြေပမဲ႔ မဂၤလာပါပဲကြာ
ဒီလိုပဲ ေတာက္ေလာင္ၾကပါစို႔ရဲ႕
ေညွာ္နံ႔မသင္းေအာင္ေတာ႔ ကိုယ္႔မီးစာကိုယ္ ျပန္ၿမိဳထားၾကတာေပါ႔
တစ္ထြာ႐ွိတဲ႔မ်က္ႏွာ တစ္ေတာင္မကြဲပါဘူးတဲ႔
လက္ေ၀ွ႔သမားႀကီးေတြေျပာေလ႔႐ွိတဲ႔စကား
ငါတို႔လည္း ေလာကဓံႀကိဳး၀ိုင္းထဲက ကံၾကမၼာနဲ႔ထိုးသတ္ေနရတဲ႔
လက္ေ၀ွ႔သမားေတြပဲ မဟုတ္လားကြာ
ဦးခ်ဳိ႐ွိတဲ႔သတၱ၀ါကဦးခ်ဳိ အစြယ္႐ွိတဲ႔သတၱ၀ါကအစြယ္
မထူးဆန္းပါဘူးကြာ
ငါတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ ဘာထူးလို႔လည္း
ေခါင္းေပၚကထန္းလ်က္ခဲႀကီး ေမာ႔ေမာ႔ၾကည့္ၿပီး အခ်ိန္တိုင္းကန္ေက်ာက္ေနၾကတာပဲ မဟုတ္လား
ေအး ကိုနမ္းေရ
ေဘာလံုးကန္တာ လူကိုမကန္မိဖို႔ေတာ႔ လိုတာေပါ႔ကြာ။
ညိမ္းညိဳ
7 August 2009
ကိုနမ္းေရ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Diseño por headsetoptions | A Blogger por Blog and Web
12 comments:
လူကိုမကန္မိရင္ေတာ႔ အသန္႔႐ွင္းဆံုးဆုရမယ္ :)
ဆက္တိုက္ကုိ ကဗ်ာေတြ အန္ထုတ္ေနေတာ့တာပဲ...
လူသားျဖစ္စဥ္ ေလာကဓံေတးသြားေလးတစ္ပုဒ္ကို ခံစားသြားတယ္ ညီေလးေရ...။
ကိုနမ္းေရ.. ထန္းလ်က္ခဲ စားရပါေစ...
လြမ္းသလိုလို ရင္ထဲျငိတယ္
ကိုနမ္းေရ
အဆင္ေျပသလို ့ခံစားသြားပါတယ္ ကဗ်ာကို ။
ေသခ်ာတယ္ အခုတေလာ ေဘာလံုးကန္ေနေတာ့ လူကို ကန္မိ ေနတယ္ထင္ပ ။ :P
နွစ္သက္သြားပါေၾကာင္း :)
ကိုနမ္းေရ .. ပဝါမကူ .. ေရမရႈေၾကးေပါ့ ...
ငါ့တို႕လည္း ေလာကဓံႀကိဳး၀ိုင္းထဲက ကံၾကမၼာနဲ႔ထိုးသတ္ေနရတဲ႔ေကာင္ေတြပါပဲေလ ။
ကဗ်ာကတပုဒ္လံုး
ထိထိမိမိကန္ခ်က္ေတြနဲ႕ေနာ္......
ေကာင္းမွေကာင္းးးးးး
ဟုတ္တယ္ေနာ္...
ေဘာလံုးကန္တာ လူကုိမထိဘုိ႔ေတာ့လိုတယ္...
အင္း...လူကုိေသခ်ာကန္တယ္ဆိုရင္ေတာ့...
ဟယ္ .. ကိုနမ္း ဆိုတာက ဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္????
တိုက္ဆိုင္လို ့ပါ။ း) ထညက္ခဲေတာ့မၾကိဳက္ဖူးေနာ္၊
ေခ်ာကလက္ေလာက္ဆိုေတာ္ေသးးး
ကန္သင့္ရင္ေတာ့ကန္မွာပဲ အဟဲ
ေနာက္တာ း)
ကဗ်ာဖတ္ၿပီးေတာ့မွပဲ
တစ္ထြာ႐ွိတဲ႔မ်က္ႏွာ တစ္ေတာင္မကြဲပါဘူး
ဆိုတာ သိေတာ့တယ္ :P
Post a Comment