ကြဲအက္ဆို႔သီး ခရီးတစ္ေထာက္
နာနာက်င္က်င္ ေရာက္ခဲ႔ၿပီကြယ္။
စီရီႁပြတ္သိပ္ ၿမိဳ႕ ျပရိပ္ထဲ
ညလဲလင္းလင္း ေန႔ခင္းပမာ
ဆန္ရင္းစုန္ၾက
ငါေတာ႔ မေပ်ာ္လွပါဘူးကြယ္။
ခုေနမွာေတာ႔...
လေရာင္ခိုး၀ွက္ အိပ္ပ်က္ညတို႔
လမ္းစတစ္ဆံုး အေမွာင္ဖံုးလဲ
မိုးရဲလို႔ေဆာင္းရဲ
ၿပံဳးေနရဦးမွာပဲကြယ္။
သူငယ္ခ်င္းတို႔ရယ္
(ပိေယဟိ ၀ိပၸေယာေဂါ ဒုေကၡာ)
ခ်စ္ခင္သူႏွင့္ ေကြကြင္းရျခင္းဆင္းရဲ
ရင္ထဲမေကာင္းလွပါဘူးကြယ္။
ညိမ္းညိဳ
12 December 2008
အေ၀းလူ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Diseño por headsetoptions | A Blogger por Blog and Web
7 comments:
ကဗ်ာဆရာေရ ..ခ်စ္ခင္သူႏွင့္ ေကြကြင္းရျခင္းဆင္းရဲ
ရင္ထဲမေကာင္းလွပါဘူးကြယ္...တဲ့. အတူတူပါဘဲ ..သူတစ္ေယာက္ထဲခံစားတတ္တယ္ထင္ေနတယ္..ဟြန္ ့.... :P :P
ရင္ထဲမေကာင္းလွတာေတာ့ အမွန္ပဲ သူငယ္ခ်င္းရယ္ :(
ကိုညိမ္းလည္း ကိုတင္႔ ရဲ႕အနာေတြကို
သြားဆြၿပန္ၿပီ :P
ရင္ထဲမေကာင္းဘူးဗ်.....
ခ်မ္းေၿမ႕ပါေစအစ္ကိုေရ......
မွန္တယ္ ဆရာညိမ္းေရ ...
(ပိေယဟိ ၀ိပၸေယာေဂါ ဒုေကၡာ)
ခ်စ္ခင္သူႏွင့္ ေကြကြင္းရျခင္းဆင္းရဲ က ေတာ္ေတာ္ဆိုးပါတယ္ဗ်ာ
ဟုတ္တယ္ဗ်ိဳ႔ ဟုတ္တယ္ ၅ ၾကိမ္ေအာ္သြားတယ္
ကဗ်ာဆရာ ဟဲဟဲ
စီရီႁပြတ္သိပ္ ၿမိဳ႕ ျပရိပ္ထဲ
ညလဲလင္းလင္း ေန႔ခင္းပမာ
ဆန္ရင္းစုန္ၾက
ငါေတာ႔ မေပ်ာ္လွပါဘူးကြယ္.....
အတူတူပါဘဲ အစ္ကိုေရ..အဆင္ေျပပါေစ..။
တကယ္ပါပဲ အေဝးကလူေတြေလ...
အေဝးကျမိဳ႕ေလးကိုလြမ္းလို႕..
အေဝးက ေနထိုင္မႈေလးေတြလြမ္းလို႕..
အိမ္ျပန္ကေတာ့ ေနာက္က်ေနရဦးမွာပါပဲ..
Post a Comment