မိတ္ေဆြတို႔ ...

ယာခ႐ိုး၌ ေငြခ်ိဳးကကူ
ပန္းကေလးတို႔ ပ်ံ႕ ေမႊးၾကဴၾကဴ
ျမျမက္ခင္းႏွင့္ ႏွင္းစက္ျဖဴျဖဴ
မိတ္ေဆြတို႔ သြားစို႔ခရီးတူ ။

အိပ္မက္သာမွ် ဘ၀တိုတို
မည္သူ႔ဆီက ဘာမွ်မလို
ခ်စ္ျခင္းကိုျဖင့္ ေပးခြင့္ကိုဆို
မိတ္ေဆြတို႔ ဆိုစို႔ေတးခ်ိဳခ်ိဳ ။

ဆိုၾကသည့္ေတး ေအးျမၾကည္လင္
ၾကင္နာၾကတုန္း ၿပံဳးၿပံဳး႐ႊင္႐ႊင္
ေ႐ွ႕ ေတာင္႐ိုးက မိုးစက္ကယ္ဆင္
မိတ္ေဆြတို႔ ခြဲဖို႔အခ်ိန္ပင္ ။

ေတြ႔ၾကဆံုၾက ေလာကဧည့္သည္
လွ်ပ္တျပက္မွ် ႀကံဳရေပသည္
မုန္းလ်က္မခြဲ ခ်စ္လ်က္ခြဲမည္
မိတ္ေဆြတို႔ သုတ္စို႔ျမမ်က္ရည္ ။

ပ်ဥ္းမနားေမာင္နီသင္း

ဒီကဗ်ာကို ဦး၀င္းေဖ(ဆရာျမဇင္) က အဂၤလိပ္ဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုပါတယ္။

FRIENDS

Silver doves coo above the hillside field.
Flowers scatter their sweet scent.
An emerald plot of grass,
Silver drops of dew,
Let's go on a journey together, friends.

This life is short as a dream.
There's nothing we ask of anybody.
Only let us give you our love.
Let's sing a sweet song, friends.

So we sing this cool, clear song,
And smile joyously while we love.
Rain gathers on the eastern hill.
It's now time to part, friends.

We meet for the lighting's span of time,
Guests of the world.
We part not in hate but part in love.
Let's wipe away the emerald tears, friends.

Trs; Win Pe (ျမဇင္)