4 December 2007

ပန္းပ်ိဳးလက္

ဖုန္းဆိုးေျမ က်တ္တီးကုန္း
ၿပံဳးၿပံဳးကေလး သူေပ်ာ္
အံေခ်ာ္ေနတဲ႔ စိတ္ကူးတစ္ခ်ိဳ႕ တစ္၀က္
သူ႕ လက္နဲ႔ အသက္ဆက္
အိပ္မက္ေတြကို ဖူးပြင့္ေစခဲ႔တယ္။

စည္းစိမ္ႀကီးႀကီး
ဥစၥာဓနေတြ ဟည္းထေနေအာင္လည္း
သူမပိုင္ဆိုင္
ေျမျဖဴတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာကို
လမ္းေၾကာင္းမွန္ေအာင္ တည့္မတ္
ေန႔ ညမလပ္ အလင္းေဆာင္
သူ.. အေမွာင္ခြင္း စစ္သူႀကီးေပါ႔ ။

စီးပြားမ႐ွာ
ႀကီးပြားတာ၊ မႀကီးပြားတာ
သူအမႈမထား
အျပဳသမားအိပ္မက္ ပန္းပ်ိဳးလက္
၀င္းလ်က္ၿပိဳးျပ လွပေနမွာ ေသခ်ာတယ္။

ညိမ္းညိဳ

4 comments:

Layma said...

အဲဒါေက်ာင္းဆရာရဲ့လက္...။

Chaos said...

ကဗ်ာနာမည္ေလးက
ကဗ်ာဆန္လိုက္တာ
ကဗ်ာေလးလဲေကာင္းတယ္
အစ္ကို ဘယ္လိုညွစ္ထုတ္တာလဲ
ေျပာျပ

ရြက္၀ါ said...

ရာထူးေတြ လစာေတြ မႀကီးခ်င္ေန၊ တပည့္ေတြ အဲလို ဂုဏ္ျပဳ တာကို ခံယူရတဲ့ ဆရာ ျဖစ္ခ်င္တယ္။

gentain said...

အမွန္ေတာ့ ပန္းပ်ိဳးလက္ေတြ အမ်ားၾကီးရွိသင့္တယ္ေနာ္။