အျမင့္ဆံုးပ်ံတက္သြားတာ မဟုတ္ဘူး
အေ၀းဆံုးကို လြင့္သြားရတာ၊
ဒီလိုပါပဲ
တိမ္ေတြက အရႊန္းေဖာက္ေတာ႔
ရင္ထဲကမီးေတာက္ကို ၀ွက္ထားရတာေပါ႔။
ညိမ္းညိဳ
20 May 2010
မီးပံုးပ်ံ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Diseño por headsetoptions | A Blogger por Blog and Web
11 comments:
ဆႏၵေတြ ျပည့္၀တဲ့အထိ ပ်ံသန္း
ေလျပည္ေတြ အနမ္းမွာ
တစ္ဖန္ ျပန္ဆင္းတဲ့အခါ
(((တစ္ခ်ိဳ႕)))
လက္ခုပ္သံေတြ ပါမလာ....။
:) continued thinking bro :P
ဆရာညိမ္းညိဳရဲ ့ ကဗ်ာေလးေတြကို ဖတ္ရတာ
အျမဲတမ္း စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခု က်န္ေနခဲ့တယ္ .. ။
မီးပံုးပ်ံနွင့္တူေသာ ကဗ်ာဆရာ။။
ေလးစားခ်စ္ခင္လ်က္။
ညီငယ္-ေန ့သစ္
ရင္နာစရာေကာင္းတယ္..။
မီးပံုးပ်ံဘဝက...
>Johnmoeeain- အေတြးစေလး ထပ္ပီးခ်န္ေပးသြားတဲ႔အတြက္ ေက်းဇူးဗ် း)
>ေန႔သစ္- ေဟ႔ေယာင္ေလး ဆရာညိမ္းညိဳေတာ႔မလုပ္နဲ႔ကြ :P ျပန္လာမွ အျပတ္ႏွိပ္စက္ပစ္မယ္ :D
>ကိုလင္းဒီပ- မီးေတာက္ၿငိမ္းသြားေတာ႔ အားရပါးရလဲျပဳတ္က်ရပါေသး အကိုရာ း)
ရင္ထဲကမီးေတာက္ကို ၀ွက္ထားရတာေပါ႔။
မီးေတာက္ေတြ ၀ွက္ထားရတဲ့ မီးပံုပ်ံတစ္စင္းကို ဖတ္ရႈခံစားသြားပါတယ္။
ကၽြတ္ !
>Nann- ဖတ္႐ႈအားေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ
>mgngal- ကိုယ္႔ညီေတြကေတာင္ စုပ္သပ္သြားတယ္ ဟူးးးမီးပံုးပ်ံျဖစ္ရတာ မနိပ္ဘူးပဲ :P
ဒီကဗ်ာေလးကုိ သူငယ္ခ်င္းမေလးတစ္ေယာက္က သူ႕ ဂ်ီေတာ့ မက္ေဆ့မွာ တင္ထားတာေတြ႕တယ္ ။ က်ေနာ္လည္းၾကိဳက္တယ္ အဲ့လိုေရးတက္ရင္ေကာင္းမယ္ ။
>ႂကြက္ကေလး- ရွဲရွဲ :)
တခါတခါ ငါလဲငိုတတ္ပါတယ္
ေကာင္းကင္ရယ္…
တခါတခါ ငါလဲငိုတတ္ပါတယ္
ေကာင္းကင္ရယ္…
Post a Comment