ငါ႔ရဲ႕ အိမ္ကေလး

ခုလို..
ျမဴႏွင္းေတြ အုံ႔ပ်ေ၀မိႈင္းေနတဲ႔ ညခ်မ္းမ်ိဳးဆို
ငါ႔အိမ္ကေလး မီးလႈံေနမွာေပါ႔။

တႏြယ္ငင္ တဇင္ပါ
သံေယာဇဥ္တြယ္ရသူ ငါ႔အတြက္
သူ႔ရင္ခြင္နဲ႔ အေႏြးဓာတ္ မလံုေလာက္တဲ႔အခါ
၀မ္းပန္းတနည္း ႐ႈိက္,႐ႈိက္ ငိုေနမွာေပါ႔။

ေရဒဏ္ေလဒဏ္ ေနဒဏ္မီးဒဏ္
ငါဆိုးသြမ္းတဲ႔ဒဏ္
ဒဏ္ေပါင္းစုံ ထိမွန္ထားေပမဲ႔
အက်ည္းတန္ အသေရမႏြမ္းခဲ႔ဘူး
ငါ႔အတြက္ အၿမဲလန္းဆန္းေပးခဲ႔တယ္။

ခ်စ္တဲ႔အိမ္ကေလးေရ..
ေျပာင္းဖူးတစ္ဖူးကို
တအုပ္တမႀကီး ၀ိုင္းအံုဖဲ႔ေခၽြစားသလိုမ်ိဳး
တစ္ကန္႔စီ,တစ္ကန္႔စီ ပဲ႔ေႂကြ
ဘ၀ေတြ ေသခဲ႔ေပမဲ႔
နာနာက်ည္းက်ည္း မေျပာရက္ခဲ႔ဘူး။

အိမ္ကေလးရဲ႕ ရင္ဘတ္ကို တူးဆြၾကည့္ရင္
ငါေမႊးခဲ႔တဲ႔ မီးေတြ
ခုထိေလာင္ကၽြမ္းေနတာ ေတြ႕ ရမွာေပါ႔။

ငါ႔မ်က္ႏွာတစ္ခုတည္းၾကည့္ၿပီး
အိမ္ကေလး အံကိုခဲခဲ႔ေပမဲ႔
ပန္းမပန္ခဲ႔ရ႐ွာဘူး။

ဂုဏ္ေတြ ပကာသနေတြ
ငါ႔ေၾကာင့္ ေလာင္မီးက်တဲ႔အခါတိုင္းလည္း
ငါ႔အေပၚ အျပစ္မျမင္
ခ်စ္ၾကင္နာျခင္း မပ်က္ကြက္ခဲ႔ဘူး။

ငါ႔ဘ၀ဆူးေတာထဲမွာ
ကြက္လပ္ေတြ လစ္ဟာမဆံုး႐ွိတာလည္း
သူ႔ခမ်ာ ခ်စ္႐ွာတုန္းပဲ..။

အိမ္ကေလးရယ္
ေနာင္တေတြနဲ႔ စည္းေႏွာင္ခ်ည္ဖြဲ႕
စိတ္ကို နယ္ခ်ဲ႕ ရင္း
တသြဲ႕ သြဲ႕ လြမ္းမိပါရဲ႕ ..ကြယ္။

အိမ္ကေလးေရ..
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မသၿဂိဴဟၤလိုက္ပါနဲ႔ ဦးေနာ္
ေဟာသည္..ေလးဖက္ေလးတန္ နံရံေတြၾကား
ငါ႔အိပ္မက္ေတြ ပ်ိဳးထားပါတယ္
ေ၀ဆာဖူးပြင့္လာတဲ႔အခါ
အိမ္ကေလးကို ပန္ဆင္ေပးဖို႔ေပါ႔
တစ္ခုပဲ..တစ္ခုပဲ ဆုေတာင္းေပးပါကြယ္
ငါတို႔ရဲ႕ ေန၀င္ခ်ိန္ေတြ မေစာပါေစနဲ႔ ..လို႔ ။

ညိမ္းညိဳ