အနားသပ္ခံဘ၀နဲ႔
ကမ္း႐ွိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ထားေပမဲ႔
ၿမိဳ႕ေတာ္တစ္၀ိုက္မွာေတာ႔
စိတ္ႀကိဳက္ စီးဆင္းခြင့္မရ႐ွာဘူး။
ညိမ္းညိဳ
- ေမာ္စကို ျမစ္ကူးတံတားတစ္စင္းေပၚမွာ...
3 November 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Diseño por headsetoptions | A Blogger por Blog and Web
9 comments:
ကဗ်ာတိုေလး ၾကိဳက္တယ္ အစ္ကိုေရ ။ ေခါင္စဥ္နဲ ့ စာသား
ပနံရတယ္ ။
တံတားေပၚမွာ ဘာလုပ္ေနတာတုန္း..
ခုန္ေတာ့မခ်ဘူးမို ့လား...
ျမစ္.. စိတ္ႀကိဳက္စီးဆင္းဖို ့ ေမာ္စကို အာဏာပိုင္ဆီ စာေရးဖို ့ ၾကံေနသလား...။
ေမာ္စကိုျမစ္ေတြ ့လည္းကဗ်ာအျဖစ္ဖန္ဆင္းလိုက္တာဘဲ.
တတ္လည္းတတ္ႏိုင္တဲ ့ကဗ်ာဆရာ.. :)
အလဲ့တယ္ဆိုတဲ့စာပါလား
ကဗ်ာဆရာ လိုက္မမီွေတာ့ဘူး
အနားသပ္ခံဘ၀နဲ႔
ကမ္း႐ွိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ထားေပမဲ႔
ၿမိဳ႕ေတာ္တစ္၀ိုက္မွာေတာ႔
စိတ္ႀကိဳက္ စီးဆင္းခြင့္မရ႐ွာဘူး။
ကြ်န္ေတာ္႕အျမင္ေတာ႕..ကဗ်ာကတိုေပမယ္႕
ျမစ္တစ္စင္းရဲ႕စီးဆင္းမွဳထက္..လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀၊
ဆႏၵ၊လြတ္လပ္မွဳ၊ထြက္ေပါက္ေတြကို...ပုံေဖာ္ထားပုံရပါတယ္..။
အင္မတန္ကိုေလးနက္တဲ႕ကဗ်ာေလးပါ...။
ဘယ္ေလာက္ပဲရဲရဲရ်ုင္းခဲ႔ပါေစ
ျမိဳ႔ျပေရာက္ေတာ႔ အရိုင္းဘဝကို ကမ္းသတ္ခံလိုက္ရ
အဲဒီ႔ျမစ္နဲ႔ ဒီကဘဝေတြ
ကဗ်ာေလးကေလးနက္တယ္ကဗ်ာေကာင္းေတြေရးႏိုင္တဲ့
ကဗ်ာဆရာကိုေလးစားတယ္..။
ျမစ္အ ေနတာေတြအမ်ားႀကီးရွိအုံးမွပါ..။
အဓိပၸါယ္တစ္ခ်ိဳ႕ ေတြ႕လိုက္တယ္...။ ငါတို႕လဲ ျမစ္အ ေတြပါပဲ...။
Post a Comment