လက္လွမ္းမီရာ တိုက္စားလိုက္

လက္လွမ္းမီရာ တိုက္စားလိုက္

ရင္ဘတ္ထဲေခြေနတဲ႔ ေႁမြေပြး
ထိပ္ပုတ္ေခါင္းပုတ္ အႀကိမ္တစ္သိန္း တုပ္တုပ္မလႈပ္
ဆိုေတာ႔ ..
တခုခုဟာ တေနရာရာမွာ
အေသအခ်ာကို မွားေနၿပီ
ကၽြန္ေတာ္႔ခတ္ခ်က္ေတြ မမွန္ေတာ႔ဘူးဆို
ေဘးထြက္ေပးမယ္
၀ိုင္းသံုးေလးပတ္လည္ဖို႔ ပိုအေရးႀကီးတယ္
ဇာတ္လမ္းက အဲဒီမွာစတာပဲ
မိတ္ေဆြ..
စိတ္လက္ၾကည္သာမွသာ လာခဲ႔ပါ
ဒီမွာ...လက္လွမ္းမီရာတိုက္စားဖို႔
ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိုးလင္းေအာင္မေစာင့္ၾကေတာ႔ဘူး။

ညိမ္းညိဳ
သံလြင္အိပ္မက္(အတြဲ၂၊ အမွတ္၂)

အိပ္မက္ထဲက အညာေႏြ

အညာေႏြ ၿမိဳင္ေဟတစ္၀ွမ္းမွာျဖင့္
တမာေတြ ႀကိဳင္ေ၀လွ်မ္းၿပီထင့္
လြမ္းခ်င့္စရာ။

ေႏြဦးအေဖာ္
ေလ႐ူးေနာ္ ႐ိုးေပၚျဖတ္ေလပလား
တိုးကပ္လို႔ လာခဲ႔မည္
႐ြာဆီသို႔ အေငး။

ေငးမိလွ်င္ ထိုစဥ္ခဏခ်င္းပါပဲ
ႏွင္းဇာမႈန္ ျမဴးသုန္ေႏွာက္ေ၀ေပါ႔
လင္းအ႐ုဏ္ ကူးခုန္ေရာက္ေလေတာ႔
အညာေႏြ အိပ္မက္ကေလးမွာလဲ
သာပါေစ စိတ္ဂယက္ေလးမွာပဲ
အစက္ကေလးတို႔ ျပယ္ရ႐ွာတယ္
ေၾသာ္... ေအာက္ေမ႔ဖြယ္ အေဆြး။

ညိမ္းညိဳ

ေမွာ္၀င္စကၠဴ

၎ေခၚေဆာင္ရာသို႔ တိုး၀င္ေလးဘက္တြား
တစ္စတစ္စ ပဲ႔ေႂကြေခ်းတက္သြား
ရဲဘိ စိတ္ဓားထက္ထက္မ်ား၊

ရဲဘိ စိတ္ဓားထက္ထက္မ်ား
တစ္စတစ္စ ပဲ႔ေႂကြေခ်းတက္သြား
၎ေခၚေဆာင္ရာသို႔ တိုး၀င္ေလးဘက္တြား။

ညိမ္းညိဳ

တိမ္ညိဳရာသီ (၈)

မင္းခ်စ္သူက ေသြးေအးတယ္ကြဲ႔
သူ႔မ်က္ရည္ကို ဘယ္ေတာ႔မွ ျမင္ရလိမ္႔မယ္မဟုတ္ဘူး
မင္းက အလို႐ွိတယ္ဆိုရင္ေတာ႔
ကႏၱာရထဲကအပင္ေတာင္ ပန္းပြင့္လာေစတဲ႔အထိ
သူ႔မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ သြန္းေလာင္းေပးလိမ္႔မယ္။

ညိမ္းညိဳ

- ဖ်ားရင္းနာရင္းနဲ႔ပဲ ဒီကဗ်ာေလးေတြကို က်ေနာ္ ေရးျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ ဘာကိုမွ မရည္ရြယ္သလို ဘာကိုမွလည္း မရည္ညႊန္းပါဘူး။ ကဗ်ာနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ေလာဘႀကီးတတ္တဲ႔က်ေနာ္ ရလာသမွ်ကို စုေဆာင္းသို၀ွက္လိုက္တယ္ပဲ ဆိုပါေတာ႔။

တိမ္ညိဳရာသီ (၇)

၀တ္ရည္ေပ်ာ္လူး ရာသီဦးမွာ
ဒီလူ ႐ူးသြားၿပီ၊

ဒီလူႏွယ္...
႐ႈေမွ်ာ္ခင္းေတြနဲ႔မွ မတန္မရာကြယ္
အသဲကြဲကဗ်ာေတြ ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ေရးေနတယ္။

ညိမ္းညိဳ

တိမ္ညိဳရာသီ (၆)

ခ်စ္သူနဲ႔ပတ္သက္ရင္
ႀကံဖန္ၿပီး ဂုဏ္ယူခ်င္တဲ႔ေကာင္
ကားယားႀကီးျပဳတ္က်ေနတာေတာင္
ငါက ေလဟုန္စီးေနတာကြလို႔
ေႂကြးေၾကာ္တတ္ေသး။

ညိမ္းညိဳ

တိမ္ညိဳရာသီ (၅)

မေလာက္ေလးမေလာက္စားေလးပါ
ေလာက္ေလာက္လားလားေနရာေပးပါလို႔ မေတာင္းဆို၀ံ႔ပါဘူး
ေခါက္ေခါက္မထားခဲ႔ရင္ပဲ ေက်နပ္ရပါၿပီ။

ညိမ္းညိဳ

တိမ္ညိဳရာသီ (၃)

ပညတ္သြားရာ ဓာတ္သက္ပါမလားရယ္လို႔
ဘယ္တစ္လံုးညာတစ္လံုးနဲ႔ နာရီႏွစ္လံုးပတ္တယ္
ငါးဖယ္၀ယ္ၿပီး ခ်က္စားတယ္
အထုအေထာင္းခံရသမွ် မာတတ္ခ်င္တယ္
နာနာနဲ႔ပဲ ရီတတ္ခ်င္တယ္
မနက္ျဖန္ ေအာင္ေျမကန္သာမွာ
ေခါင္းေဆးမဂၤလာ ျပဳဦးမယ္။

ညိမ္းညိဳ

တိမ္ညိဳရာသီ (၄)

အကာအတားေတြ အလႊာအလႊာျခားထားလို႔
ငါေျပာမဲ႔စကားက မင္းနားစည္ႏုႏုေလးကို
သဲ႔သဲ႔ေလးပဲ ၾကားေစေတာ႔မယ္ ဆိုဦးေတာ႔
ဘ၀တစ္ခုလံုးျခစ္ထုတ္ၿပီး
တအားကုန္ ေအာ္ပစ္လိုက္မယ္
မင္းကို ငါ႔အသက္ေလာက္ ခ်စ္တယ္။

ညိမ္းညိဳ

တိမ္ညိဳရာသီ (၂)

လူသားေတြကို ဘုရားသခင္က
ဖန္ဆင္းခဲ႔တယ္လား
ဒါဆို စြဲခ်က္တစ္ခုတင္မယ္
မိန္းမတစ္ေယာက္ေလာက္ေတာင္
မာႏိုင္တဲ႔အသဲမ်ိဳး
ေဟာဒီေကာင္ရင္ဘတ္ထဲ ထည့္မေပးခဲ႔လို႔။

ညိမ္းညိဳ

တိမ္ညိဳရာသီ (၁)

သူ႔ကိုခ်စ္လို႔
သူ႔ဆင္ေျခလွလွေလးေတြကိုလဲ ခ်စ္တတ္ခဲ႔ၿပီ
မင္ဖ်က္ေဆးနဲ႔ဖုန္းအုပ္ခံလိုက္ရတဲ႔ အမွန္ျခစ္ကိုလဲ
အမွန္လို႔ပဲ က်ေနာ္ယူဆမယ္ေလ။

ညိမ္းညိဳ

မာနခဲ (၃)

အပူေတြ ငံုထားတဲ႔ရင္အံုႀကီးပါ
အဆိပ္အေတာက္မပါဖို႔ေတာ႔ ရဲရဲႀကီး အာမခံတယ္
အႏုပညာဓားသြားနဲ႔ သန္႔စင္ျဖတ္ေတာက္ၿပီးမွ
အသားတန္းမွာ ခ်ိတ္ဆြဲေပးလိုက္မယ္။

ညိမ္းညိဳက
ကိုယ္႔အပူ ကိုယ္ငံုထားဖို႔
ကိုယ္႔ရင္အံုနဲ႔ လံုေလာက္ေအာင္ေနတယ္။

ညိမ္းညိဳ

မာနခဲ (၂)

တစ္ခါတစ္ခါေတာ႔လဲ
စိတ္ေပါက္ေပါက္႐ွိသား
၀မ္းစာေလးတစ္ထြာတစ္ညိဳနဲ႔
ေဟာဒီလို …
သံပစုန္းစုန္း ႀကံဳး၀ါးပစ္လိုက္ခ်င္ရဲ႕
ေလာကရဲ႕ အႏူခြက္ႀကီးကို
ကဗ်ာဆရာက
ေရႊလက္နဲ႔ႏိႈက္ခဲ႔တယ္ဆိုတဲ႔အေၾကာင္း..။

ညိမ္းညိဳ

မာနခဲ (၁)

အေရာင္ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္ထြက္တိုင္း
မ်က္စိမက်ိန္းတတ္ေတာ႔
လူႀကီးမင္းတို႔ညႊန္းဆို ရတနာသိုက္
ခပ္မိုက္မိုက္ က်ဳပ္ျငင္းတယ္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို ရင္ဘတ္နဲ႔ထုတ္လုပ္ေနရတာ
က်ဳပ္အဖို႔ အႀကီးမားဆံုး စက္မႈလုပ္ငန္း
စက္သံုးဆီေတြေပက်ံလြန္းလွခ်ည့္
ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း တဗြမ္းဗြမ္းေလာင္းတည့္ေနခဲ႔
က်ဳပ္ႏွလံုးေသြး စက္သံုးဆီတို႔
အေရာင္တစ္မ်ိဳးတည္းနဲ႔
ရဲရင့္႐ိုးသားခဲ႔ပါတယ္ေလ
တံဆိပ္မကပ္နဲ႔၊ အဆိပ္မခတ္နဲ႔
႐ိုးျပတ္ရင္ဘတ္ ထိုးသတ္ခ်င္သတ္
ကဗ်ာေတြကိုေတာ႔
က်ဳပ္ အဖိုးျဖတ္မေပးႏိုင္ဘူး။

ညိမ္းညိဳ

ေခတ္ေပၚကဗ်ာသတင္း

မသီးခင္ေႂကြတဲ့ သရက္ပြင့္တစ္ခ်ိဳ႕
ေျမျပင္ေပၚမွာ တျဖဳတ္ျဖဳတ္
ပန္းခ်ီဆရာ
ကဗ်ာဆရာ
ဆိုက္ကားဆရာ
ဆ-လိမ္နဲ႔ ရာတဲ့ ဆရာ
အေမြးခက္၊ အေနခက္၊ အေသခက္
ကၽြန္ေတာ္တို႔လက္ေတြ
ျဖတ္ပစ္လိုက္ရမွာလား ။ ။

ေကမ်ိဳးၿငိမ္း

သူတို႔စားပြဲ

စားပြဲေပၚမွာ
ဘီယာကရားလြတ္ေတြသာ ငိုင္က်န္ရစ္။

ေ႐ွးဘ၀အဆက္ဆက္က
ခ်ိန္းထားခဲ႔သလို သူတို႔ဆံုမိၾက
ဒိစားပြဲေပၚမွာ ရယ္ၾက
ကေလးေတြအေၾကာင္းေမးၾက
တကယ္ေမးခ်င္တာေတြ ေမ႔ထားၾက
ခဏနား၊ ခဏနားၿပီး
ေနပူႀကီးထဲ
က်ားေတြလို ေနာက္ဂၽြမ္းပစ္ ျပန္ထြက္သြားၾက။

ေမာင္ျပည့္မင္း
ရနံ႔သစ္၊ ေအာက္တိုဘာ၊ ၁၉၉၉