တေစၧ

ဆံခ်ည္မွ်င္ေလးနဲ႔ ထိခတ္မိ႐ံုနဲ႔တင္
အလန္႔တၾကား ေပါက္ကြဲသြားႏိုင္ပါတယ္
ဘ၀အေရခြံက ပါးလ်ႏုနယ္လြန္းရဲ႕ေလ
ကံၾကမၼာက ကမ္းေပးလိုက္တိုင္း
ဓား႐ိုးက သားဘက္မွာ႐ွိမေနခဲ႔ပါဘူး
႐ွိေနခဲ႔မယ္ဆိုရင္လဲ
အဲဒီဓား႐ိုးကို မဖမ္းဆုပ္ခ်င္ပါဘူး
အျခားတစ္ဖက္ကိုလဲ မထိုးခုတ္ခ်င္ပါဘူး
သားကိုသာ ထိုးခုတ္သြားပါေစေတာ႔
မကၽြတ္မလြတ္ရင္လဲ ေနပါေစေတာ႔
ဒီဘ၀ဒီမွ်သာ ႐ွိပါေစေတာ႔
ယူနီေဖာင္း၀တ္ၿပီး ကဗ်ာမေရးခဲ႔ပါဘူး အေမရယ္
႐ိုးသားျခင္း၀တ္႐ံုကိုၿခံဳၿပီး ကဗ်ာေရးႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ႔ပါတယ္
သားကဗ်ာေတြထဲမွာ ေမာက္မာခက္ထန္ခဲ႔တယ္ဆိုရင္
အႏုပညာအလြဲသံုးစားမႈနဲ႔ သားကိုဒဏ္ခတ္လိုက္ပါေတာ႔
သားကဗ်ာေတြကို စုတ္ၿဖဲပစ္လိုက္ပါေတာ႔
ကဗ်ာေလးေတြစုတ္ၿပဲသြားၿပီဆိုရင္ပဲ
အ႐ွင္လတ္လတ္ေသသြားမဲ႔ေကာင္ရယ္ပါ
ဒီအိမ္အိုႀကီးကိုမွ
သားက စြဲစြဲလမ္းလမ္းခ်စ္ေနရတာပါ အေမရယ္..။

ညိမ္းညိဳ