ဂ်ဳံ႐ိုးဦးထုပ္ေလးေတြ

ေတာကၽြဲႀကီးရထားေပၚမွာ
အရြယ္စံုဆိုဒ္စံု ဂ်ဳံ႐ိုးဦးထုပ္ေလးေတြကို ေငးရင္း
ကိုယ္႔ကိုယ္ကို အားယူၿပံဳးမိ၊
ဘယ္လိုမွ အသံုးမက်ဘူးထင္ရ
ေနပူပူ ေလပူပူ
ကၽြတ္ဆတ္ေတာင့္တင္း ဂ်ဳံ႐ိုးေလးေတြေတာင္
ေအးေသာအရိပ္ကို ေပးစြမ္းႏိုင္တယ္ဆိုတာ...။

ညိမ္းညိဳ

တေစၧ

ဆံခ်ည္မွ်င္ေလးနဲ႔ ထိခတ္မိ႐ံုနဲ႔တင္
အလန္႔တၾကား ေပါက္ကြဲသြားႏိုင္ပါတယ္
ဘ၀အေရခြံက ပါးလ်ႏုနယ္လြန္းရဲ႕ေလ
ကံၾကမၼာက ကမ္းေပးလိုက္တိုင္း
ဓား႐ိုးက သားဘက္မွာ႐ွိမေနခဲ႔ပါဘူး
႐ွိေနခဲ႔မယ္ဆိုရင္လဲ
အဲဒီဓား႐ိုးကို မဖမ္းဆုပ္ခ်င္ပါဘူး
အျခားတစ္ဖက္ကိုလဲ မထိုးခုတ္ခ်င္ပါဘူး
သားကိုသာ ထိုးခုတ္သြားပါေစေတာ႔
မကၽြတ္မလြတ္ရင္လဲ ေနပါေစေတာ႔
ဒီဘ၀ဒီမွ်သာ ႐ွိပါေစေတာ႔
ယူနီေဖာင္း၀တ္ၿပီး ကဗ်ာမေရးခဲ႔ပါဘူး အေမရယ္
႐ိုးသားျခင္း၀တ္႐ံုကိုၿခံဳၿပီး ကဗ်ာေရးႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ႔ပါတယ္
သားကဗ်ာေတြထဲမွာ ေမာက္မာခက္ထန္ခဲ႔တယ္ဆိုရင္
အႏုပညာအလြဲသံုးစားမႈနဲ႔ သားကိုဒဏ္ခတ္လိုက္ပါေတာ႔
သားကဗ်ာေတြကို စုတ္ၿဖဲပစ္လိုက္ပါေတာ႔
ကဗ်ာေလးေတြစုတ္ၿပဲသြားၿပီဆိုရင္ပဲ
အ႐ွင္လတ္လတ္ေသသြားမဲ႔ေကာင္ရယ္ပါ
ဒီအိမ္အိုႀကီးကိုမွ
သားက စြဲစြဲလမ္းလမ္းခ်စ္ေနရတာပါ အေမရယ္..။

ညိမ္းညိဳ

ပံုေဆာင္ခဲမ်ား

ပုဂၢိဳလ္ခင္၍ တရားမမင္ခဲ႔ပါ
တရားကိုမင္၍ ပုဂၢိဳလ္ခင္ခဲ႔ပါသည္
တဖန္ တရားမမင္ေသာ္ၿငား ပုဂၢိဳလ္ခင္ခ်င္ခင္ပါမည္
ပုဂၢိဳလ္မခင္ေသာ္ျငား တရားကိုလဲ မင္ခ်င္မင္ပါမည္။

အႏုပညာသည္ ျပည္သူအတြက္
အႏုပညာသည္ အႏုပညာအတြက္
အႏုပညာသည္ ဘာအတြက္မွမဟုတ္
အႏုပညာသည္ အရာအားလံုးအတြက္
ထိုသေဘာတရားေလးမ်ဳိးႏွင့္
ထို႔ထက္ပိုေသာ က်န္သေဘာတရားမ်ားအားလံုးအတြက္
လြတ္လပ္မွ်တစြာ အသင့္အတင့္ႏွလံုးသြင္းတတ္လိုပါသည္။

ျမစ္က်ဥ္းတစ္ေနရာမွၾကည့္၍
ဧရာ၀တီကို ေရစီးသန္လွသည္၊ ၾကမ္းတမ္းလွသည္ဟု မဆိုခ်င္ပါ။
ဒိုက္သေရာတို႔ကိုၾကည့္၍
ဧရာ၀တီညစ္ပတ္ေနၿပီဟု မစြပ္စြဲလိုပါ။
က်ယ္ျပန္႔ေသာသဲေသာင္၊ တည္ၿငိမ္ေသာေရစီးႏွင့္
လတ္ဆတ္၀ဖီးေနေသာ ႏုန္းေျမႏုစိုက္ကြင္းစိုက္ကြက္မ်ားကို တ၀ႀကီးေငးေမာ၍
ဧရာ၀တီ၏ အသံုး၀င္မႈတန္ဖိုးႏွင့္ အိေႁႏၵႀကီးမားေသာ အလွတရားကို
တဆံုးတဖ်ား ႐ူးသြပ္ခ်င္ပါသည္။

ရပ္၍လည္း မေနခ်င္ပါ
ေျပး၍လည္းမေနခ်င္ပါ
အဆိုးဆံုးမွာ ၿပိဳင္ဆိုင္၍ မေနခ်င္ပါ
ဆရာေမာင္ေခ်ာႏြယ္ကို အားက်ပါသည္
မာယာေကာ႔စကီးကို အားက်ပါသည္
ကိုခင္၀မ္းကို အားက်ပါသည္
ဗန္ဂိုးကို အားက်ပါသည္
နယ္ပယ္က႑အသီးသီးမွာ
အားက်ေလးစားရေသာ ပုဂၢိဳလ္ေပါင္းမ်ားစြာ႐ွိပါသည္
သို႔ေသာ္
ညိမ္းညိဳသည္ ညိမ္းညိဳစစ္စစ္ျဖစ္ခဲ႔လွ်င္ပဲ ေက်နပ္ပါသည္။

ကိုယ္ႏွင့္မတူ ရန္သူဟုယူဆလွ်င္
ေနာက္ဆံုး ကမၻာႀကီးေပၚတြင္ ကိုယ္တေယာက္တည္း က်န္ခဲ႔လွ်င္ပင္
ကိုယ္႔စိတ္နဲ႔ကိုယ္႔ကိုယ္ ရန္သူျဖစ္ေနဦးမည္ထင္ပါသည္။

ျဖစ္ၿပီးတိုင္း ပ်က္ရမယ္ဆိုမွျဖင့္
ဒီကဗ်ာကို က်ေနာ္ေရးမေနေတာ႔ပါ
တည္တံ႔ေနဦးမည့္ ၾကားကာလကေလးလဲ
႐ွိမည္ဟု ထင္ပါသည္။
(တရားသေဘာကို စစ္ေၾကာရန္မရည္ရြယ္ပါ)

အျခားသူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ေျပာဆိုျခင္းခံရေအာင္
လူသည္ ကုန္ပစၥည္းမဟုတ္ဟု ထင္ပါသည္
ဟုတ္သည္ဟု ယူဆလွ်င္
လူတကိုယ္စာဆန္႔သည္႔ ခ်ိန္ခြင္အႀကီးႀကီးမ်ား ထုတ္လုပ္ေပးေစခ်င္ပါသည္။
(ႏိႈင္းယွဥ္သမႈျပဳၾကေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို မလိုအပ္ဘဲ အပန္းမႀကီးေစခ်င္ပါ)

ဖန္တီးမႈက ေ႐ွ႕ကသြားသည္
ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာမႈ၊ သံုးသပ္မႈ(သီ၀ရီ)က ေနာက္ကလိုက္သည္
ထိုသို႔ပင္ အစဥ္တစိုက္႐ွိခဲ႔ပါသည္
ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာမႈ၊ သံုးသပ္မႈ(သီ၀ရီ)က ေ႐ွ႕ကသြားသည္
ဖန္တီးမႈက ေနာက္ကလိုက္သည္ ဟု
တစ္စံုတစ္ေယာက္က သို႔မဟုတ္ အခ်ိန္ကာလတခုခုက ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုလာခဲ႔ေသာ္
အသာတၾကည္ ေခါင္းညိမ္႔ႏိုင္ပါသည္
ညိမ္းညိဳသည္ မင္းတုပ္အားလံုးျဖဳတ္ထားေသာ ခပ္ညံ့ည့ံဦးေခါင္းတလံုးကို ပိုင္ဆိုင္သူျဖစ္ပါသည္။

ခ်ီးက်ဴးခံရျခင္းသည္ ေကာင္းပါသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ႏွစ္လိုစြာ လက္ခံပါသည္
အဆဲခံရျခင္းသည္ မေကာင္းပါ၊ သို႔ေသာ္ ႏွစ္လိုစြာ လက္ခံပါသည္
တစ္ပါးသူရဲ႕ ပါးစပ္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ
ကိုယ္႔ဘ၀တစ္ခုလံုးကို ပစ္ထည့္မထားေပးႏိုင္ပါ။

ပညာတတ္ျခင္းသည္ ေကာက္က်စ္ဖို႔မဟုတ္ပါ
အေတြးအျမင္က်ယ္ျပန္႔ျခင္းသည္ ဆင္ေျခလွလွေပးတတ္ဖို႔မဟုတ္ပါ
ကေလာင္သြားသည္ ဓားသြားထက္ ထက္ပါသည္
တစ္ဖက္လူကို ထိုးခုတ္မ်ဳိးျဖဳတ္ဖို႔ေတာ႔ ဟုတ္မယ္မထင္ပါ။

အေျပာေကာင္းဖို႔မလို၊ အေကာင္းေျပာဖို႔ လိုသည္
လူငယ္စိတ္ျဖင့္ တခ်ိန္က နားေယာင္ခဲ႔ဖူးသည္
အေကာင္းလဲေျပာ၊ အေျပာလဲေကာင္း
ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ ပို၍ေကာင္းမည္ထင္ပါသည္

မုန္႔ေကၽြး၍ မႏွစ္သိမ္႔လိုပါ
ကိုယ္တိုင္လည္း ဘုမသိဘမသိႏွင့္ မုန္႔ေကၽြး၍ ႏွစ္သိမ္႔မခံလိုပါ
အေျခအေနကို ဂဃနဏ သိလိုပါသည္
ထိုသို႔ ႏွစ္သက္ေက်နပ္စြာ သိရလွ်င္
ေက်ာတစ္ရာရင္တစ္ရာခတ္၍ ၿမိဳင္ရပ္သို႔ႏွင္လိုကႏွင္
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ သြားပါမည္။

ေလယာဥ္ပ်ံႀကီးစီးရတာ ေကာင္းလွပါသည္
ခရီးလမ္းပန္း ေခ်ာေမြ႔ျမန္ဆန္ခဲ႔ပါသည္
ထိုသို႔ျဖစ္႐ံုမွ်ႏွင့္
လွည္း၊ ေလွအေပါင္းကို ထုေထာင္းပုတ္ခတ္မျပဳလိုပါ။

မ႐ွိေသာစည္းမ်ား၊ မ႐ွိေသာေဘာင္မ်ားကို ပင္ပန္းတႀကီးခဲကတ္႐ွာေဖြ၍
၀င္းေတြၿခံေတြ ျပဳလုပ္ေနၾကပါသည္
ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇး႐ွင္း ဆိုေသာစကားလံုးႀကီးကို
တခါတခါ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္ေမာပစ္လိုက္ခ်င္ပါသည္။

သမၼတႀကီးေခါင္းကိုက္ျခင္းသည္
ဆိုက္ကားသမားကိုတင္ၾကည္ ေခါင္းကိုက္ျခင္းႏွင့္
ေရာဂါအမ်ဳိးအစား တူညီပါသည္
ကုထံုးမွာကား မတူညီပါ။

ဘယ္သူမ႐ွိလို႔မွ ဘာမွမျဖစ္ပါ
မေတာ္မဆျဖစ္ရပ္မ်ားသည္
မေတာ္မတရားျဖစ္မသြားဖို႔ အေရးႀကီးပါသည္။

သူတစ္ပါးလက္ေမာင္းေပၚ
ေခါင္းအုန္းေနရေသာ အခ်ိန္အခါမို႔ အားငယ္ဖို႔မလိုပါ
ကိုယ္႔လက္ေမာင္းေပၚ
သူတစ္ပါးေခါင္းအုန္းေနေသာ အေျခအေနမို႔လဲ မာန္တက္ဖို႔မလိုပါ
ေလာကပါလတရားသည္
စာ႐ြက္ေပၚမွာေရးထားေသာ မစားရ၀ခမန္းၾသ၀ါဒႀကီးမ်ားထက္
ပို၍ ခ်ဳိၿမိန္ပါသည္။

မ်က္မွန္စိမ္းတပ္ထားမွ မဟုတ္ပါ
အခ်ိဳ႕ေသာ ကာလာဘလိုင္းတို႔သည္
ညိဳမြဲေျခာက္ေသြ႔ေနေသာအေရာင္ကို အစိမ္းေရာင္ဟုျမင္တတ္ၾကၿပီး
စိမ္းစိုသစ္လြင္ေသာအေရာင္ကို ညိဳမြဲေျခာက္ေသြ႔ေနသည္ဟု ျမင္တတ္ေလ႔႐ွိပါသည္။

ျမန္မာျဖစ္ရေသာေၾကာင့္ (အခ်ိဳ႕ပုဂၢိဳလ္မ်ားခံစားေနရသလို) ထူးၿပီးမ႐ွက္မိပါ
ထူးၿပီးလဲ ဂုဏ္မယူမိပါ
လူမ်ဳိးအားလံုး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္စုအားလံုး
တူညီေသာအရည္အေသြး၊
တူညီေသာ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာ႐ွိသည္ဟု စြဲမွတ္ယံုၾကည္ပါသည္
ေက်ာက္ျဖစ္႐ုပ္ႂကြင္းေတြ၊ အမွတ္အသားေတြ
ဘယ္တိုင္းျပည္က ပိုေ႐ွးက်ၿပီး ေတြ႔ရသည္ျဖစ္ေစ၊ မေတြ႔ရသည္ျဖစ္ေစ
ဘယ္ေနရာက လူအျဖစ္ကို စတင္ေတြ႔႐ွိသည္ပဲျဖစ္ေစ
လူမ်ဳိးတစ္မ်ိဳးျဖစ္ရျခင္းအေပၚ ႐ွက္ျခင္းမ႐ွက္ျခင္း သက္ေရာက္မည္မထင္ပါ
ျမန္မာလူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးလံုးယဥ္ေက်းေနေစ
ညိမ္းညိဳမိုက္႐ိုင္းလွ်င္ ညိမ္းညိဳမိုက္႐ိုင္းသည္သာ ျဖစ္ပါမည္
ျမန္မာလူမ်ိဳးဟုဆိုလိုက္႐ံုႏွင့္
ညိမ္းညိဳ၏မိုက္႐ိုင္းမႈသည္ ေရာေယာင္၍ ယဥ္ေက်းသြားမည္မဟုတ္ပါ
ဘ၀တစ္ခုအတြက္ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၏ အေရခြံကို
ႏွစ္၁၀၀ထက္ ပိုၿခံဳထားခ်င္၍ ရမည္မထင္ပါ။

ဂုိဏ္းဂဏမ်ားဖြဲ႔၍လည္း အႏုပညာကို မတူးဆြလိုပါ
အယူမွား႐ွာၿပီဆိုလွ်င္လည္း
ဒီတစ္သက္ အႏုပညာမရဘဲ ေနရပါေတာ႔မည္။

ေျပးလမ္းေၾကာင္းမ်ား ကိုယ္စီ႐ွိၿပီးျဖစ္ပါသည္
ေျခထိုးခံဖို႔ေတြးမိလွ်င္ပဲ ေတြးမိသည့္ဦးေခါင္းကို
ေျခာက္ေပါင္တူႏွင့္ ျပားေနေအာင္ထုပစ္လိုက္ဖို႔ ေကာင္းပါသည္။

အ႐ိုးထုတ္ပါ၊ အေရစုတ္ပါ၊ အသားႏႊာပါ
၀ိညာဥ္ကိုရၿပီဟု မဆိုပါႏွင့္။

ညိမ္းညိဳ

က်ဳိးက်ဳိးႏြံႏြံ

ျပင္းျပင္းထန္ထန္ႀကီး

တိုက္ခတ္လိုက္မွ မဟုတ္ပါဘူး
ညင္ညင္သာသာေလး တို႔ထိလိုက္႐ံုနဲ႔
ရင္ခြင္တ႐ိုး ညိွဳးဖတ္ႏြမ္းေရာ္
ခ်စ္သူရယ္...
မင္းမ်က္၀န္းမွာ
ဥပကၡာမိုးသားေတြ ညိွဳ႕တက္လာၿပီဆုိမွျဖင့္
ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ
ကိုက ထိက႐ုန္းပင္ေလး ျဖစ္ျဖစ္သြားတယ္...။

ညိမ္းညိဳ

မယ္ဖ

ကဗ်ာဆရာဟာ ခ်စ္သူကို ျမတ္ႏိုးတြယ္တာသလို
မယ္ဖကို ျမတ္ႏိုးတြယ္တာတယ္
သူ႔ရင္အုံအတြင္းသားထဲမွာ
သံေတာင္ႀကီးနဲ႔ေက်ာက္ထီးပမာ ထီးထီးႀကံ႕ခိုင္ေနတဲ႔
ရာဇ၀င္စာမ်က္ႏွာတစ္ခ်ပ္ ႐ွိတယ္ဆိုပါစို႔
ဘယ္ေနရာက စဖတ္ဖတ္ မယ္ဖကို ေတြ႔ႏိုင္တယ္။

မယ္ဖဟာ
သူ႔ခႏၶာကိုယ္ေပၚကဒဏ္ရာေတြကို
သူကိုယ္တိုင္ေရတြက္ဖို႔ အခြင့္မသာတဲ႔အခါ
ကဗ်ာဆရာကို ေခ်ာဆင့္တယ္၊
မယ္ဖကို မယ္ဖဆန္ေစခ်င္လွတဲ႔ကဗ်ာဆရာဟာ
ဒဏ္ရာေတြကို မ်က္ရည္အစက္စက္နဲ႔ ေရတြက္ခဲ႔တယ္။

ေကြ႔ေသာေကာက္ေသာလမ္းတို႔ရဲ႕အဆံုးမွာ
ႏွလံုးသားေျဖာင့္တဲ႔မယ္ဖကိုေတြ႔ရမယ္။

ထူအမ္းနီေစြး
ေျမေစးေဖ်ာ္ရည္ပ်စ္ပ်စ္ေတြ
ရက္လြန္လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္လို
ညိဳညစ္ညစ္ ကနယ္မႈန္အနယ္အႏွစ္ေတြ
ေပ်ာ္၀င္ျပည့္သိပ္ ဘ၀တူလူသားေတြ
မယ္ဖကိုတန္ဆာဆင္ၾက
ၿမိဳ႕ရဲ႕နံ႐ိုးထဲ
အႀကိဳအၾကားမက်န္
ပတၱေရာင္လွည့္ ရစ္ေခြစီးဆင္းေနၾက။

အနိမ္႔အျမင့္ ခ်ဳိင့္၀ွမ္းလွ်ဳိေျမာင္အသြယ္သြယ္
ေျခခ်င္းေခါင္းခ်င္းဆက္ ယွက္ႏြယ္အိမ္စဥ္အိမ္တန္းမ်ား
မယ္ဖဟာ အသက္ေငြ႔ေငြ႔ေလး ႐ွိေနေသးတယ္။

ၿခံေတြထဲမွာ ေတာင္ကုန္းေတြေပၚမွာ
သစ္ေတာ္ပင္ သစ္ေတာ္သီးေတြ
စိမ္းဖန္႔၀င္းပ ကိုင္းညႊတ္ႁပြတ္ခဲ
ဖြ႔ံဖြံ႔ကားကားနဲ႔ အလံုးထြားလွခ်ည့္
ၿမိဳ႕ေနလူထုကိုမ်ား ေလွာင္ေနေရာ႔သလား။

ေကာ္ဖီပင္ေတြေပါ႔
မာနႀကီးတခြဲသားနဲ႔
ထည္ထည္၀ါ၀ါေတာင္ကတုန္းႀကီးေတြေပၚကေန
ေျပာင္ေျပာင္ေရာင္ေရာင္ စီးမိုးၾကည့္ေနၾကေသး
မယ္ဖဟာ သနားစရာလား။

လက္ဖက္ပင္ပ်ိဳစိမ္းအုပ္အုပ္တို႔
သႀကၤန္ယိမ္းတိုက္ေနသလို ညီလွစီလွ
ေတာင္ေပၚေလညွင္းသြဲ႔သြဲ႔မယ္
မယ္ဖက ကြက္က်ားမိုး႐ြာတယ္။

တိုက္တာအိုးအိမ္ႀကီးေတြ ထည္၀ါလွခ်ည့္
ကားႀကီးကားငယ္ေတြ ဆန္းသစ္ေတာက္ေျပာင္လွခ်ည့္
ပြဲေနပြဲထိုင္အ၀တ္အစားေတြနဲ႔ ဂုဏ္ရည္ႀကီးျမင့္ အသေရတင့္လွခ်ည့္
"ကၽြန္ေတာ႔ခႏၶာအိမ္ထဲမွာ ဒီလူေလးတစ္စုထဲ
ကြက္ၿပီးေနတာမဟုတ္ဘူးေလဗ်ာ" တဲ႔
လီေ႐ွာမီးေတာက္အရက္နဲ႔ ခပ္ေထြေထြျဖစ္လာပလားဆိုရင္
မယ္ဖဟာ လက္ဖက္ပင္ေလးကို ဒီလိုေျပာ႐ွာရဲ႕။

ဆန္မထြက္ ဆီမထြက္႐ွာတဲ႔မယ္ဖ
ေဂၚရခါးသီးနဲ႔မုန္ညွင္းကိုသာ ေပါေပါေလာေလာရႏိုင္တဲ႔ မယ္ဖရယ္ေလ
ဘုစုခ႐ုတံတားေလးေတြအမ်ားႀကီးထဲက တစ္စင္းတစ္ေလ ပ်က္ယြင္းသြားရင္ကိုပဲ
ကေမာက္ကမကုန္ေစ်းႏႈန္းနဲ႔ တအုန္းအုန္း႐ိုက္ပုတ္ခံရတတ္ေသးတာ။

ေ႐ွးအဘိုးအဘြားတို႔က ေျပာၾကတယ္
ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားတို႔ ဆင္းရဲက်ပ္တည္းလာၿပီဆိုရင္
ၾကည့္႐ႈေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးတတ္လို႔
ျပင္ေပးဆင္ေပးတတ္လို႔
ၾကမၼာေကာင္း လာဘ္ေကာင္းေတြကို ေဆာင္ၾကည္းေပးတတ္လို႔
"မယ္ဖ" လို႔တြင္သတဲ႔၊
အဲဒီလို ရာဇ၀င္အခင္းအက်င္းနဲ႔ မယ္ဖဟာ
သူ႔လည္ၿမိဳမွာ တစ္စံုတစ္ရာ ဖိညွစ္ခံထားရေပါ႔
အသံမထြက္ႏိုင္႐ွာေတာ႔ဘူး
ကိုယ္က်ပ္အကၤ်ီေသးေသးေလးနဲ႔
သူကိုယ္တိုင္မွာ က်ပ္ထုပ္လို႔ေနေပါ႔
လူ႐ိုးလူေကာင္းႀကီး မယ္ဖ
ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားတို႔ရဲ႕ ဟီး႐ိုးႀကီး မယ္ဖ
ခြန္အား႐ွိသမွ် ရုန္းခဲ႔လႈပ္ခဲ႔တယ္(သူဟာ သူ႔ရာဇ၀င္ကို တန္ဖိုးထားတယ္)
၁၉၉၄ အလြန္ႏွစ္မ်ားမွာ အငိုက္မိသြားရ႐ွာသူ မယ္ဖဟာ
၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္အလြန္ ကာလမ်ားမွာေတာ႔
႐ုန္းေလနစ္ေလ၊ လႈပ္ေလျမဳပ္ေလနဲ႔
သူဟာ တုပ္ခ်ည္စည္းေႏွာင္ျခင္းခံလိုက္ရေတာ႔တယ္။

၁၉၉၅ အလြန္ႏွစ္မ်ားမွာ
မယ္ဖဟာ အခ်ဳိးအေကြ႔ေတြ မ်ားလြန္းခဲ႔တယ္
သက္႐ွိေတြကိုပါ ခါးပိုက္ထဲထည့္ထားလို႔ရတယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရေတာ႔
မယ္ဖဟာ အံ႔ၾသလွေပါ႔
သက္႐ွိအႀကီးႀကီးေတြ၊ သက္႐ွိေပါက္စနေလးေတြကလဲ
ခါးပိုက္ေထာင္ေတြထဲမွာ ၿပံဳးလို႔ေပ်ာ္လို႔
ဆိုေတာ႔....
မယ္ဖဟာ ထပ္ဆင့္အံ႔ၾသရၿပီေပါ႔။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရး...ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
ဒီလိုပဲ စူးစူး၀ါး၀ါး ေအာ္ခဲ႔ၾက
လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းၾက
သစ္သစ္လြင္လြင္ဆိုင္းဘုဒ္ကေလးေတြေထာင္ၾက
မယ္ဖနဲ႔ဘယ္လိုမွ မအပ္စပ္လွတဲ႔
ကိရိယာတန္ဆာပလာေတြ ယူေဆာင္လာၾက
(လူေတြက အဲဒီကိရိယာတန္ဆာပလာေတြကို ျမင္႐ံုနဲ႔ေၾကာက္တယ္)
စာနာစိတ္ပလပ္ေခါင္းအျဖဳတ္ခံထားရတဲ႔ လူလိုအေကာင္ႀကီးေတြ
အမည္းေတြကို အျဖဴလုပ္ဖို႔
မယ္ဖရဲ႕ရင္ေခါင္းထဲ ဒရၾကမ္းၿဖိဳဖ်က္တြန္း၀င္လာၾက
အူ၊ အသဲ၊ အဆုတ္ ကလီစာအမႈန္အမႊားေလးေတြမက်န္
ပု၀ါမကူ ေရမ႐ွဴစတမ္း စုပ္ယူ၀ါးၿမိဳၾက
ဗီဇာသက္တမ္းေတြ အလီလီတိုးၾက
သေဘာတူညီမႈေတြ အထပ္ထပ္ယူၾက
အခု မယ္ဖဟာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအသံၾကားရင္ကိုပဲ
ေျခေတြလက္ေတြတုန္လို႔...။

ေနၾကာပန္းပန္ခ်ီကားထက္ လွပတဲ႔တင့္တယ္မႈမ်ိဳး
ေနၾကာပန္း႐ုပ္႐ွင္ဇာတ္ကားထက္ သာလြန္တဲ႔စြဲမက္ဖြယ္ရာမ်ိဳး
ေတာင္ေနၾကာေတြ ၀ါေရႊထိန္ေတာက္လို႔
ေတာေတြအဆင့္ဆင့္ ေတာင္ေတြအထပ္ထပ္
နႏြင္းရည္ေတြ လိမ္းက်ံပက္ျဖန္းထားသလို
ဟည္းဟည္းထေရႊေတာင္ႀကီးေတြၾကားမွာ
မယ္ဖဟာ ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြၿပံဳးလို႔
မယ္ေတာ္ႀကီးေတာင္၊ ဆင္ျဖဴေတာင္
ေတာင္ေတာ္အထြတ္အျမတ္တို႔မွာ
တရားဓမၼသံတို႔ ၿငိမ္းေအးၾကည္သာစြာ ပ်ံ႕လြင့္လို႔
ဆည္းလည္းသံေလးေတြ ေတးဆိုလို႔
ေက်းငွက္ကေလးေတြ ပ်ံ၀ဲလႈပ္႐ွားလို႔
လက္ဖက္ရနံ႔ေလးေတြ သင္းပ်ံ႔လို႔
႐ွမ္းဇီးသီးအ၀ါကေလးေတြ ေပ်ာင္းအိညႊတ္တြဲလို႔
ဗမာ၊ ႐ွမ္း၊ လီဆူး၊ ပေလာင္၊ တ႐ုတ္၊ ေဂၚရခါးနဲ႔ ငါတို႔ရဲ႕မိတ္ေဆြမ်ားဟာ
သာေရးနာေရး အစုစုအမႈမႈ၊ ေဒသ႐ိုးရာပြဲေတာ္အသီးသီးမွာ
ခ်စ္ခင္စည္းလံုးစြာ ညီညႊတ္စုေ၀းလို႔
ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြက ဘုရားသြားေက်ာင္းတက္ျပဳလို႔
မယ္ဖဟာ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာမီး႐ွဴးတန္ေဆာင္ကို အျမင့္မားဆံုးထြန္းညိွလို႔
မယ္ဖဟာ စား၀တ္ေနေရး အမႈႀကီးသံုးပါးကို ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္း ထမ္းပိုးလို႔
မယ္ဖဟာ ႏွင္းျမဴေဖြးေဖြးၾကားမွာ ေႏြးေထြးလံုၿခံဳလို႔
မယ္ဖဟာ ဇာပု၀ါပါးပါးေလး ၿခံဳလို႔
ကမၻာႀကီးနဲ႔လဲ အဆက္အဆံမပ်က္ခဲ႔ဘူး
အမ်ဳိးေကာင္းပီသမို႔ အိေႁႏၵလဲမကလက္ခဲ႔ဘူး
ယိုးဒယား၊ လန္ဒန္၊ အေမရိကား ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးေတြနဲ႔
႐ိုး႐ိုးေျဖာင့္ေျဖာင့္ ကူးလူးဆက္သြယ္လို႔
မယ္ဖဟာ တကယ္ကိုႏူးညံ႔သိမ္ေမြ႔စြာ လွပခဲ႔ပါတယ္ေလ။

အခုေတာ႔
ည ၈နာရီေက်ာ္႐ံုေလးနဲ႔
မယ္ဖဟာ အိပ္ေမာက်သြား႐ွာၿပီ
မယ္ဖကလမ္းေတြဟာ
မယ္ဖကလူေတြအတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္မေကာင္းေတာ႔
မယ္ဖကပြဲလမ္းသဘင္ေတြဟာ
မယ္ဖကလူေတြအတြက္ သိုက္သိုက္၀န္း၀န္းမ႐ွိေတာ႔
မယ္ဖကထြက္႐ွိသမွ်ေတြဟာ
မယ္ဖကလူေတြအတြက္ မဟုတ္ေတာ႔
ယုတ္စြအဆံုး
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္က သီခ်င္းသံေတာင္
မယ္ဖကလူငယ္ေတြအတြက္ ပီပီသသမ႐ွိေတာ႔
ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် လူငယ္ေတြဟာ
ေက်ာက္ဖ်ာႀကီးကို ေက်ာ္ခြခုန္ထြက္ၿပီး
မယ္ဖနဲ႔ေ၀းရာဆီကို ေျပးေနၾကၿပီ။

သႏၱာ၊ ျမ၊ ဥႆဖယား၊ ေဂၚမိတ္၊ ေၾကာင္
ေသြးရဲ႕အဆင္းလိုလွပ
နီေစြးပတၱျမားနဲ႔ မိုးျပာေရာင္နီလာညီေနာင္တို႔လဲ႐ွိ
တြင္းထြက္ေက်ာက္မ်က္ရတနာေတြ အမ်ဳိးစံုလင္လွခ်ည့္
ရတနာေတြဖင္ခုထိုင္ထားတဲ႔မယ္ဖဟာ
အထည္ႀကီးပ်က္တစ္ေယာက္လို
ေရႊထီးေဆာင္းဇာတ္လမ္းေတြနဲ႔ ႏွစ္သိမ္႔ခံထားရၿပီ။

ေခြးေတြၾကက္ေတြလို ေျမႀကီးကို နာနာယက္ၾက
ႂကြက္ေတြလို ဂလိုင္ေတြတူးဆြၾက၊ လိုဏ္ေခါင္းေတြေဖာက္ၾက
စစ္ပြဲႀကီးတစ္ပြဲဆင္ႏႊဲေနသလို
ဒိုင္းနမိုက္ေတြ၊ ယမ္းအားျပင္းျပင္းေတြနဲ႔ ေဖာက္ခြဲလိုက္ၾက
ေတာင္တန္းေတြကို အပိုင္းပိုင္းခုတ္ထစ္လိုက္ၾက
မယ္ဖေရ....
စမ္းေခ်ာင္းကေလးေရ.......
စိမ္းညိဳ႕ေတာအုပ္တို႔ေရ.........
ဒဏ္ရာေတြႏိုင္းခ်င္းနဲ႔ အားတင္းလို႔ဆိုၾက
ငါတို႔ အႏိုင္က်င့္ခံရတယ္
ဒါ..မတရားမႈသက္သက္ႀကီးပါကြယ္။

သရဲသဘက္ ေျမေကာ္စက္ႀကီးေတြ
တေစၧလက္တံအ႐ွည္ႀကီးေတြ
ယမ္းေပါက္ေဖာ္ လြန္ပူေသနတ္ႀကီးေတြ
ဖြတ္ခ်က္ဖြတ္ခ်က္နဲ႔ မယ္ဖရဲ႕ရင္သားေတြကို
၂၄နာရီ ထိုးဆြေမႊေႏွာက္ေနတဲ႔
အစားၾကဴးသူ စက္ယႏၱရားႀကီးေတြ
ကၽြန္ေတြလိုေမာင္းႏွင္တတ္တဲ႔ ခရာတြတ္သံေတြ
ရမ္းရမ္းကားကားေမာင္းတတ္တဲ႔ ဘီးခြံထူထူနဲ႔ ကားအျမင့္ႀကီးေတြ
ႏူးညံ့မႈကို႐ွာေဖြၾကည့္ဖို႔
ေက်ာက္မ်က္ရတနာထက္ေတာင္ ႐ွားပါးခက္ခဲေနတဲ႔ လူေသမ်က္ႏွာႀကီးေတြ
တရားစီရင္ခြင့္ကို လိုအပ္သလိုပိုင္ဆိုင္ေနတဲ႔ ဧရာမပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြ
ကိုယ္႔ႀကီးထြားမႈကလြဲရင္ အျခားဘာကိုမွ ျမင္ႏိုင္စြမ္းမ႐ွိတဲ႔
ျပဴးက်ယ္ေသာမ်က္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေတြ.....။

အဲဒီေထာင္ေခ်ာက္ေတြထဲမွာ
အိမ္ေတြကၽြံက် ေျမေတြကၽြံက်
ကတၱရာလမ္းမႀကီးေတြ ကၽြံက်
စည္ကားအပ္ေသာေနရာေတြကၽြံက်
ေစ်းေတြကၽြံက်၊ လူေနရပ္ကြက္ေတြကၽြံက်
ဘုရား၊ ေက်ာင္း၊ ကန္ အကာအရံတံတိုင္းေတြ ကၽြံက်
အဆိုးရြားဆံုးကေတာ႔
လူေနမႈဘ၀အာမခံခ်က္ေတြ ကၽြံက်ခဲ႔ရတာပဲ မယ္ဖေရ။

"ေစတနာဆိုမွပဲ
ျဖဴၿပီေပါ႔ဗ်ာ၊ မည္းပါဦးမလား" လို႔ဆိုၾက
ေစတနာတစ္ဆကို အခြင့္အေရးဆယ္ဆနဲ႔ေရာ
ေငြေၾကးနဲ႔နာနာေဖ်ာ္
အေက်ာ္အေမာ္လူေတာ္ႀကီးေတြ က်က္စားတဲ႔ေနရာ
မယ္ဖမွာ ဖ်ာတစ္ခ်ပ္စာအတြက္
ဘြာခတ္ႏိုင္သူေတြ ေနရာရမယ္။

လင္သားကစြန္႔ပစ္ျခင္းခံထားရတဲ႔ မိန္းမတစ္ေယာက္လို
၀မ္ဗိုက္ေဟာင္းေလာင္းနဲ႔မယ္ဖဟာ
ဆရာႀကီးဆိုသူေတြရဲ႕ သူေကာင္းျပဳေပးျခင္းအမႈကို
အတင္းေရာ ဇြတ္ေရာ အဓမၼေရာ ခံစားႀကံဳေတြ႔ေနရေပါ႔။

မယ္ဖမွာ ဦးခ်ရမဲ႔လူေတြကမ်ားတယ္
ဒါႀကီးေတြကိုပဲ
ဖူးမ၀ျဖစ္ေနတဲ႔ ပုပုရြရြေ၀ေနယ်ေတြကလဲ ဒုနဲ႔ေဒး
ေဟးးးမယ္ဖ
လူရည္လည္ႀကီးေတြက မင္းကိုေန႔ျပန္တိုးနဲ႔ ေခ်းစားေနၾကၿပီကြ
စိတ္မ႐ွည္ၾကေတာ႔ဘူးတဲ႔ မေစာင့္ႏိုင္ၾကေတာ႔ဘူးတဲ႔
အၿမီးက်က္ဖို႔လဲ မလိုေတာ႔ဘူး၊ ေခါင္းက်က္ဖို႔လဲ မလိုေတာ႔ဘူးတဲ႔
သူတို႔ မင္းကိုအစိမ္းလိုက္ ၀ါးစားေနၾကၿပီ မယ္ဖ။

ခံစားေနရတာကို ခံစားေနရတယ္ေျပာလို႔
ႀကံဳေတြ႔ေနရတာကို ႀကံဳေတြ႔ေနရတယ္ေျပာလို႔
ယဥ္ေက်းမႈမ႐ွိဘူးဆိုရင္
ငါ လူ႐ိုင္းပဲလုပ္ေတာ႔မယ္ မယ္ဖ။

မယ္ဖေရ
မင္းဒဏ္ရာေတြကို ငါေဆးထည့္မယ္
မ်က္ရည္ေတြကို သုတ္လိုက္ေတာ႔
ဒ႑ာရီထဲကဖီးနစ္ငွက္လို ျပာပံုထဲကေနတိုးထြက္ပ်ံသန္းၾကစို႔
ဒီတြင္းနက္ႀကီးထဲကေန ငါတို႔ အတူတူခုန္တက္ၾကစို႔။

ညိမ္းညိဳ
(၇-၁၁၊ ၉၊ ၂၀၀၈)

အမာရြတ္နဲ႔လူ

အမာရြတ္နဲ႔လူ

က်ေလာက္ေအာင္ေျပာတိုင္း
အလြယ္မယံုတတ္တာ ဖက္႐ွင္တစ္မ်ဳိးဆိုရင္
အဲဒါ ဒီလူရဲ႕ေမြးရာပါအမွတ္တံဆိပ္။

ဒီလူကေျပာတယ္
မ်က္ခံုးေမႊးတကာေပၚစႀကၤန္ေလွ်ာက္
ေျခဖ်ားေလးေထာက္ေထာက္ၿပီးရပ္ေနတတ္ေသာ ငနဲသားမ်ားကို
မင္းတို႔ၿဖဲေျခာက္သမွ်ဟန္ ကၽြဲခေလာက္ကအသံသာသာရယ္တဲ႔ေလ
ဒီလူက ကဗ်ာေရးေနတဲ႔ေကာင္
ငေၾကာက္မဟုတ္ဘူး။

ကဗ်ာဆရာဆိုတာ
အစီးအပိုးမ်ားတဲ႔ကံၾကမၼာေမး႐ိုးကို ကိုယ္႔လက္သီးနဲ႔ကိုယ္ထိုး
႐ိုးသားဖို႔အေၾကာင္းတစ္ခုကိုပဲ အထပ္ထပ္ထံုးဖြဲ႔လို႔
႐ို႕႐ို႕က်ဳိးက်ဳိး ရဲရင့္ၾကသူေတြျဖစ္တယ္
လူတန္းစားေျမျပန္႔လြင္ျပင္မွာ
ေလာကပါလသီးပင္စားပင္တို႔ လိႈင္လိႈင္ႀကီးသီးပြင့္ေ၀ဆာေစ..
ကဗ်ာထြန္သြားေဖြးေဖြးနဲ႔ ထယ္ေရးညက္ေစသူေတြလဲျဖစ္ရဲ႕...။

ကြဲလြဲရင္းေပါင္းစည္း၊ ေပါင္းစည္းရင္းကြဲလြဲဖို႔
အေရာင္ေတြေဖ်ာ႔ထားေပးခဲ႔တယ္
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ထိပ္ပုတ္ေခါင္းပုတ္အလုပ္ခံရတာပဲအဖတ္တင္
သိပ္ေတာ႔ မနိပ္ဘူး
ဘိုတင့္ေရ…သူငယ္ခ်င္းေရ
မင္းအိမ္ေလး အဆင္တန္ဆာေတြမစံုလင္ေတာ႔တာကို ငါ၀မ္းနည္းတယ္
မင္းကဗ်ာတိုင္းမွာ အရိပ္အေယာင္ေတြပက္ဖ်န္းခြင့္မ႐ွိေတာ႔တာကို ႏွေမ်ာတယ္
သူငယ္ခ်င္းေရ ဘိုတင့္ေရ…
ဒီကေန႔ေပါ႔ အခုေပါ႔
မင္းသူငယ္ခ်င္းညိမ္းညိဳကေလ
ရင့္ရာကေန မာေက်ာလာရတာကို ႀကိဳက္တယ္တဲ႔
ဒီလူ အခုတေလာ သိပ္ရင့္ေနတယ္
လူအျဖစ္႐ွင္သန္ေနတယ္ဆိုတဲ႔ သက္ေသျပခ်က္ထဲမွာ
အဲဒီ မာန္ကေလးကလဲ တစ္ခ်ိဳ႕တစ္စိတ္ပါေနေသးထင္ပါရဲ႕ဘိုတင့္ရာ…။

ကဲ…ေျပာ
ကိုယ္႔ဘ၀ကိုယ္မီးၿမိွဳက္ၿပီး ကဗ်ာနဲ႔ဘယ္သူေပ်ာ္ပါးရဲသလဲ
လန္ထြက္ပ်ံတက္ေနတယ္ဆိုရင္
အႏုပညာ၀မ္းတြင္းစုန္းနဲ႔
ငါ႔တစ္ကိုယ္လံုး ျပာက်သြားေအာင္ ျပဳစားခဲ႔
ပလိန္းႀကီးေတာ႔ မလုပ္နဲ႔
"ငါ႔ဘ၀ငါ႔ကမၻာမွာ ငါ႔အဘိဓမၼာနဲ႔ ငါေနတယ္"

ညိမ္းညိဳ

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ စီးၾကမလား

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
၁၉၄၉ - ၂၀၀၂

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ စီးၾကမလား
ညိဳထက္ညိဳ

အတၱကို နာနာခြာ
နာနာခြာ
ကင္ေပတိုင္ လက္သည္း ခြာသလိုခြာ
ေပါင္းစည္းရင္း ကြဲလြဲၾက
ကြဲလြဲရင္း ေပါင္းစည္းၾက
အႏုပဋိေလာမ ႐ုပ္ဝါဒ
ပဋိပကၡ နဲ ့သမူဟ
သစ္တစ္ပင္လား ေတာအုပ္လား
တစ္ခါသားက
မွတ္သားဖူးတဲ့စကား
ငါ အခု ေမ့သြား ျပန္ျပီလား
အားရင္ ႐ြတ္႐ြတ္ မေနနဲ ့
ဘာမွန္းမသိတဲ့ စကားလံုးေတြ
အားရင္ေရးေရး မေနနဲ ့
အဓိပၸာယ္မ႐ွိတဲ့ စာသားေတြ
တစ္ခါသားက
ခ်စ္သူရဲ ႔ တားျမစ္စကား
နားမေထာင္မိတာ ငါမွားလား
ငွက္ကေလးရဲ ့ျဖည္းျဖည္းပ်ံ
ငါလႊတ္မယ့္ ငွက္ကေလး ျဖည္းျဖည္းပ်ံ
ေျခတစ္ဖက္ခ်စာ ေပးပါလို ့
အခု ဆုေတာင္းပါရေစလား
တိုးလို ့တြဲေလာင္းလက္သာ ၿမဲေအာင္ကိုင္ထား
ပုဆိုးသာ ခိုင္ေအာင္ဝတ္ထား
အခု
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ေမာင္းမယ့္
အႏုပညာ အျမန္ယာဥ္ကေလး ထြက္ေတာ့မွာလား ။ ။

(စက္တင္ဘာ၃၊ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္တြင္ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ေသာ ဆရာ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ သို႔)

ညိဳထက္ညိဳ

ရထား၊ သမိုင္းဖတ္စာႏွင့္ ၅၆ပုဒ္ ကဗ်ာစုစည္းမႈ

ဆရာေမာင္ေခ်ာႏြယ္ကို ခ်စ္တဲ႔၊ ဆရာ႔ကဗ်ာေတြကို ျမတ္ႏိုးတဲ႔ ကဗ်ာေရာင္းရင္းမ်ားအတြက္ ရည္႐ြယ္ပါတယ္။ က်ေနာ္႔မွာ႐ွိေနတဲ႔ ဆရာ႔ရဲ႕ ကဗ်ာလံုးခ်င္း ၂အုပ္နဲ႔ ဆရာ႔ကဗ်ာေတြကို လွမ္းမီရာစုေဆာင္းထားတဲ႔ ကဗ်ာစာအုပ္တစ္အုပ္ကို တင္ေပးပါရေစ။ ဆရာေမာင္ရင့္မာ(ေက်ာင္းကုန္း)က ဆရာေမာင္ေခ်ာႏြယ္ကို ေဒါသကို သိဂၤါရျဖစ္ေအာင္ေရးဖြဲ႔ႏိုင္တဲ႔ တစ္ဦးတည္းေသာကဗ်ာဆရာလို႔ ကင္ပြန္းတပ္ေၾကာင္း မွတ္သားဖူးပါတယ္။ လူငယ္ကဗ်ာဆရာအမ်ားစုကလည္း ဆရာ႔ကို ကလပ္စစ္ေခတ္ေပၚကဗ်ာဆရာရယ္လို႔ အမည္နာမျပဳ ခ်ီးက်ဴးေခၚဆိုခဲ႔ၾကပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ႔ ဘယ္လိုေခါင္းစဥ္မ်ိဳးတပ္ရမွန္းမသိေအာင္ကို ဆရာ႔ကဗ်ာေတြကို စြဲစြဲလန္းလန္းခံုခံုမင္မင္ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးမိပါတယ္။ မ်ဳိးဆက္ကြာလွတဲ႔အျပင္ ဆရာေမာင္ေခ်ာႏြယ္ကို တစ္ေၾကာင္းျခစ္ ႐ုပ္ပံုေကာက္ေၾကာင္းမွလြဲ၍ ဓာတ္ပံုေသာ္မွ် မျမင္ဖူးပါ။ ဆရာ႔ကဗ်ာေတြကို ခ်စ္တဲ႔စိတ္တစ္ခုတည္းနဲ႔ ေျပာျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ကဗ်ာဓာတ္ေတြ အမိအရမႈတ္ထုတ္ေနတဲ႔ အရပ္သားေလသံ၊ ပထမတန္းစား အာဇၨ၀န္းနဲ႔ ဆရာေမာင္ေခ်ာႏြယ္ရဲ႕ေခတ္ေပၚကဗ်ာ ၿမိဳ႕႐ြာသိမ္းပိုက္မႈမ်ားကိုမိတ္ေဆြတို႔ ဖတ္႐ႈရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မိတ္ေဆြတို႔ဆီမွာ႐ွိတဲ႔ ကဗ်ာစာအုပ္မ်ား၊ ကဗ်ာမွတ္စု စာမွတ္စုမ်ားကိုလဲ ေက်းဇူးျပဳ၍ လက္တို႔ေပးခဲ႔ၾကပါဦးခင္ဗ်ာ။ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ... :) :)

၁။ ရထား(ကဗ်ာ႐ွည္ ၄ပုဒ္ စုစည္းမႈ) download ယူရန္
၂။ သမိုင္းဖတ္စာ (ဆရာေအာင္ခ်ိမ္႔ႏွင့္ တြဲဖက္၍) download ယူရန္
၃။ ဆရာေမာင္ေခ်ာႏြယ္ကဗ်ာမ်ား ( ၅၆ ပုဒ္) download ယူရန္
၄။ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ကဗ်ာျပပြဲ (ျမန္မာက်ဴးပစ္ဖိုရမ္မွ) download ယူရန္

ညိမ္းညိဳ