တဖြဲဖြဲ
အသံတိတ္မိုးရြာေနလိမ္႔မယ္
ကန္ေရမ်က္ႏွာျပင္လည္း ခဲသြားၿပီ
ျမက္ရိုင္းေတြ ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ ယိမ္းႏြဲ႕ေနစဥ္
ျပတင္းမွန္ကိုသြားေခါက္ေနတဲ႔ သစ္ရြက္ေလး
လွ်ပ္အျပက္မွာ
အခန္းထဲက စာအုပ္နဲ႔ေဖာင္တိန္ကိုျမင္လို႔
မ်က္ရည္က်တယ္။
မင္းထင္ကိုကိုႀကီး
ပိေတာက္ပြင့္သစ္
အမွတ္(၁)၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ၊ ၂၀၀၆
16 January 2012
ၾကာဖက္အိမ္
Posted by ညိမ္းညိဳ at 10:21
Labels: ႀကိဳက္ေသာကဗ်ာမ်ား
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Diseño por headsetoptions | A Blogger por Blog and Web
5 comments:
hi bro :)
glad to see u again..
ႏွစ္သက္စရာ ေကာင္းလိုက္တာ...
ၾကိဳက္တယ္ ။
ေရာက္ခဲ့တယ္ း)
Hi looks so impressive and interesting blogs, come and visit us back too:
http://ads.com.mm/?
cid=4fd9a687e4b0fa6db841e34f&utm_campaign=ads_mm_lb_blog_mgesc&utm_source=ads
_lb_blog&utm_medium=lb_blog
Post a Comment