တဖြဲဖြဲ
အသံတိတ္မိုးရြာေနလိမ္႔မယ္
ကန္ေရမ်က္ႏွာျပင္လည္း ခဲသြားၿပီ
ျမက္ရိုင္းေတြ ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ ယိမ္းႏြဲ႕ေနစဥ္
ျပတင္းမွန္ကိုသြားေခါက္ေနတဲ႔ သစ္ရြက္ေလး
လွ်ပ္အျပက္မွာ
အခန္းထဲက စာအုပ္နဲ႔ေဖာင္တိန္ကိုျမင္လို႔
မ်က္ရည္က်တယ္။
မင္းထင္ကိုကိုႀကီး
ပိေတာက္ပြင့္သစ္
အမွတ္(၁)၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ၊ ၂၀၀၆
16 January 2012
ၾကာဖက္အိမ္
Posted by ညိမ္းညိဳ at 10:21 5 comments
Labels: ႀကိဳက္ေသာကဗ်ာမ်ား
Subscribe to:
Posts (Atom)
Diseño por headsetoptions | A Blogger por Blog and Web