ဘူးလံုးနားမထြင္း

ငါ႔သူငယ္ခ်င္းေအာင္ေက်ာ္မင္းလည္း ဖဲမ႐ိုက္ေတာ႔ဘူး
စကားလံုးေတြ ကုလားဖန္ထိုးေနေတာ႔ရဲ႕
အားယားေနရင္ ေရခ်ိဳးလိုက္
နည္းနည္းေတာ႔ လန္းသြားမွာပဲ
မွန္တယ္ မတုတ္ မာလာတေယာ
(မုန္တိုင္းကို ခဏေမ႔ထားမယ္)
သတ္ဒ္တီတူး(32)ကိုင္မယ္ဆိုေတာ႔ ၀ါးတီးေပါ႔
ေလးသံုးဆို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္
သံုးႏွစ္သားေလးေရေမ်ာေနရင္ လိုက္ဆယ္လိုက္
ေနျပၿပီး မီးဆိုက္လို႔ရတယ္
ေၾကာက္တတ္၀န္ကင္း
ေၾကာက္ လြဲ၊ ရဲ မင္းျဖစ္ ေပကညစ္က လာတာခ်ည္းပဲ
ဇာျခင္ေထာင္ မီးေလာင္ေပါက္ကယ္
မလာခ်င္ေပါင္ ညည္းေမာင္ေၾကာက္တယ္
ကဗ်ာစင္ေထာင္ ထီးေပါင္ေသာက္မယ္
မသာရ ဓားငွားရန္ရွိသည္
မသာရထား ငွားရန္ရွိသည္
ဥကၠဌႀကီး-ငွကၠဌႀကီး
ေဒ၀က ေျခာက္ရာ႔သံုးဆယ္(630) တဲ႔
ရယ္ရတယ္ေနာ္
ငယ္တုန္းက ဟာသဆိုေတာ႔။

ညိမ္းညိဳ

ကိုင္းဖ်ားလရိပ္

ေဆာင္းအိုရဲ႕ နိဂံုးမွာ
ေႏြဦးက ၿပံဳးၿပံဳးေလး၀င္လာၿပီ

ညညဆို
ေလပူေတြ ေ၀ွ႔လြန္းလို႔
ေက်ာတစ္ေနရာစာ
အိပ္မက္ကေလးကို
ေရျပန္ျပန္ ႏူးေနရတယ္

ၿခံေထာင့္က စံပယ္႐ုံေလးမွာ
ရနံ႔ေတြ အိုင္ထြန္းေနၿပီ
ညေမႊးပန္းက ေလေျပကိုနမ္းေတာ႔
ပိေတာက္တစ္ခက္ စိမ္းသြားတယ္
အဲဒါ..
သစၥာ႐ွိတဲ႔ ညေပါ႔

ငု၀ါေတြရယ္
တမာေတြရယ္
မၾကာမၾကာ ႏွာမႈတ္တတ္တဲ႔
ႏြားတင္းကုတ္ ကေလးရယ္
လေရာင္အႀကိဳအၾကားမွာ
စကားတင္းဆိုေနၾကၿပီ

ဆိုပါေစေလ
သူတို႔နဲ႔ မကင္းရာမကင္းေၾကာင္းမွာမွ
ကိုင္းဖ်ားကလရိပ္ေလးကို ေမွ်ာ္ေငး
ကိုယ္က ေဆြးခဲ႔မိၿပီကိုး ..

ခေရာင္းလမ္းမွာ
ေျခေထာက္ကို ဆီးႀကိဳတာပဲ
ပတ္ၾကားအက္ေတြနဲ႔လည္း
လိုက္ဖက္ပါတယ္

ေဟာသည္မွာ
တ႐ုတ္စကားပင္ေတြက
ပင့္သက္ကို သာသာညင္ညင္ခ်
ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ႔ လရိပ္ကို
ေျဖးေျဖးဖြဖြ တြန္းပို႔လို႔
ဒဏ္ရာညမ်ားစြာကို
မီးစိမ္းျပလိုက္ၾကေပါ႔ ..

ညိမ္းညိဳ

- ၃၀၊ ၈၊ ၂၀၀၇ တုန္းက တစ္ခါတင္ဖူးတဲ႔ ကဗ်ာေဟာင္းတစ္ပုဒ္ပါ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ေတာင္ပူစာ

ဓာတ္ျပဳပံုမွာ
ေနေရာင္ျခည္ကို မစို႔မပို႔ေလး မွ်င္းေသာက္႐ံုနဲ႔
တစ္ကိုယ္လံုး ေ႐ႊခ်ႏိုင္သူ။

ခမ်ာ
အၿမဲစိမ္းေတာႀကီးေဘးမွာထားၿပီး ႏြမ္းပါး႐ွာရဲ႕
ေမ႔ေလာက္ၿပီဆိုေတာ႔မွ
အပင္ငယ္ေလးေတြ က်ိဳးတိုးက်ဲတဲ အေဖာ္ျပဳလာ
တစ္ေလွ်ာက္လံုးအထီးက်န္ခဲ႔သူမို႔
ေယာင္ေယာင္ေလး အဖက္လုပ္ခံရတာကိုပဲ
သူ႔မွာ ေပ်ာ္မဆံုးျဖစ္မိတာ။

ညိမ္းညိဳ

သို႔...ခ်စ္ျခင္းျဖင့္

သစ္ကိုင္းမွာခ်ိတ္ေနတဲ႔ လရိပ္ေလးေရ
မင္းၾကင္နာမႈေလး ‘က်ိဳး’ သြားမွာေၾကာက္လို႔
ေဆးလိပ္ကို ကိုယ္ ‘ခ်ိဳး’ ခဲ႔ပါတယ္။

စံပယ္႐ံုေပၚေမးတင္ေနတဲ႔ ႏွင္းပြင့္ေလးေရ
မင္းသံေယာဇဥ္ေလး ‘ကြဲ’ သြားမွာေၾကာက္လို႔
အရက္ခြက္ကို ကိုယ္ ‘ခြဲ’ ခဲ႔ပါတယ္။

ေလညင္းနဲ႔သားစပ္ေနတဲ႔ ေျမသင္းနံ႔ေလးေရ
မင္းယံုၾကည္မႈေတြ ‘ေၾကပ်က္’ သြားမွာေၾကာက္လို႔
စ႐ိုက္ဆိုးေတြကို ကိုယ္ ‘ေခ်ဖ်က္’ ခဲ႔ပါတယ္။

ခ်စ္ျမတ္ႏိုးလြန္းရတဲ႔ ကိုယ္႔လယ္သူမေလးေရ
ခ်စ္သူတို႔ရဲ႕ ရဲရင့္စိတ္နဲ႔
ေ၀းကြာျခင္းကို ရိတ္သိမ္းစို႔ကြယ္။

ညိမ္းညိဳ

ကဗ်ာနဲ႔တစ္သက္စာျပဳစားခဲ႔သူ အႏုပညာစုန္းႀကီး

"အေဖေရ . . .
ကမၻာေက်ာ္ေျမပုိင္ရွင္ . . . မရွိဘူး
ကမာၻေက်ာ္တုိင္းမင္းႀကီး . . . မရွိဘူး
ကမာၻေက်ာ္ စာေရးဆရာ ၊ ကဗ်ာဆရာရွိတယ္
အေဖေရ"

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
မေဟသီမဂၢဇင္း၊ ၁၉၉၅၊ ေဖေဖာ္ဝါရီမွ

လူကိုမျမင္ဖူးဘူး
အသံကို မၾကားဖူးဘူး
ဒါေပမဲ႔ ဦးႀကီးဦးေလးတစ္ေယာက္လို သေဘာထားမိတယ္
ေဆြမ်ိဳးရင္းခ်ာတစ္ေယာက္လို ခ်စ္မိတယ္
ဆရာေခ်ာကို ခ်စ္တဲ႔အခ်စ္အတြက္ ကၽြန္ေတာ္႔မွာ အေျဖမရွိဘူး
ဆရာေခ်ာရဲ႕ကဗ်ာေတြကို ခ်စ္တဲ႔အခ်စ္အတြက္ ကၽြန္ေတာ္႔မွာ အေျဖမရွိဘူး
အပရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား ကင္း႐ွင္းစြာ ဆိုပါတယ္
ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ ကဗ်ာနတ္ဘုရား ဆရာေခ်ာကို လြမ္းလြမ္းဆြတ္ဆြတ္ ေအာက္ေမ႔မိပါတယ္။

+++

ကိုယ္႔ေမြးေန႔ေမြးရက္ကိုေတာင္
မွတ္မွတ္ရရမ႐ွိတတ္တဲ႔ လူငယ္တစ္ေယာက္ပါ
ဆရာေခ်ာေရ
ဒီကေန႔ ကၽြန္ေတာ္႔စိတ္ေတြ တစ္၀က္လႊင့္ထူထားပါတယ္။

ညိမ္းညိဳ