သမိုင္း

ေသဆံုးေပ်ာက္ကြယ္သြားေသာ လူမ်ား
တိမ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားေသာ ၿမိဳ႕ရြာမ်ား
ငါတို႔ဆက္ခံရရွိေသာ ရန္ၿငိဳးရန္စမ်ား။

ညိမ္းညိဳ

အေ၀းေရာက္ထြက္ဆိုခ်က္

မင္းမ်က္လံုးထဲ
ၾကယ္ကေလးေတြေကာက္ေကာက္ထည့္ရတာ ငါေပ်ာ္တယ္။
သိပ္ျမင့္တဲ႔ေတာင္ေတြေပၚက
ဒလိမ္႔ေခါက္ေကြးျပဳတ္က်တဲ႔အခါတိုင္း အဲဒီၾကယ္ေလးေတြကို ခိုဆြဲထားေနၾကမို႔ေလ။
မင္းရယ္သံေလးကို
ပလတ္စတစ္ေလာင္းၿပီး အခန္းနံရံမွာ ခ်ိတ္ထားရတာ ငါေပ်ာ္တယ္။
အမူးလြန္ၿပီး အိပ္မက္ေတြလမ္းေပ်ာက္တဲ႔ညတိုင္း
တခစ္ခစ္ ေသြးေဆာင္ေနၾကမို႔ေလ။
မင္းဆံပင္ရွည္ႀကီးေတြထဲ
မျမင္ရတဲ႔ငါးေတြ လွမ္းလွမ္းဖမ္းရတာ ငါေပ်ာ္တယ္။
လက္မဲ႔ေျခဗလာနဲ႔ ပြဲခင္းထဲကထြက္ခဲ႔ရတဲ႔အခါတိုင္း
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို အသက္သြင္းေပးေနၾကမို႔ေလ။
ဆီးလီနာေရ…
အကုသိုလ္အနည္းဆံုး စိတ္ကစားမႈတစ္မ်ိဳးလို႔ အမ်ိဳးအမည္တပ္ပါ
မင္းကို အသက္ရွဴတိုင္း လြမ္းေနခဲ႔တယ္။

ညိမ္းညိဳ

အခ်စ္ဟာ အုတ္တစ္ခ်ပ္သဲတစ္ပြင့္မကဘူး၊ ရဲတိုက္ႀကီးတစ္ခုလံုးလည္းျဖစ္တယ္

ဗီ႐ိုထဲမွာ ဂႏၳ၀င္ေတြရွိတယ္၊ ဂႏၳ၀င္ေတြထဲမွာ အခ်စ္ေတြရွိတယ္။
ႏိႈက္ယူစားသံုးလိုက္တယ္၊ ၿပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႐ိႈက္ႀကီးတငင္ငိုခ်လိုက္တယ္။
လကၡဏာ၊ ရာမတို႔ရဲ ့ၾကင္နာမႈကိုျမင္ၿပီး
ညီေနာင္ခ်င္းအၿမဲတေစသတ္ပုတ္ေနရတဲ႔
ဟာႏုမာဆိုတဲ႔ေမ်ာက္
က်သြားတဲ႔မ်က္ရည္ေတြမ်ိဳးေပါ႔။
ကဗ်ာကို ေရပန္းလိုလွည့္ဖြင့္လိုက္တယ္၊ အသံေတြဆူညံသြားၿပီလား။
ေရသံေတြနဲ႔ေရာလို႔ ဟုတ္ကဲ႔..ေရသံေတြနဲ႔ေရာလို႔၊ ငိုမယ္ဆို ငိုလို႔ရပါၿပီ။

ေဒါက္တာအင္ဒ႐ူးေရ
ရဲတိုက္ႀကီးကို ခင္ဗ်ား ဘာနဲ႔ေဆာက္သြားတယ္ေျပာေျပာ
ခရစၥတီရဲ့အခ်စ္ေတြေသခ်ာေပါက္ပါလိမ္႔ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္နည္းနည္းမွ သံယသမရွိဘူး။

ညိမ္းညိဳ
ႏြယ္နီ၊ မတ္၊ ၂၀၁၁။