6 May 2010

အိပ္ယာ၀င္ဂါထာ(ကိုယ္တိုင္႐ြတ္ဆိုရန္)

တိုက္ေဆြးတိုက္အိုႀကီးမ်ားရဲ့ စႀကၤန္ေပၚ မအိုမေဆြးေသာေနေရာင္မ်ားၿပိဳက်လာ
ႂကြက္ကေလးတစ္ေကာင္ ဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္အေၾကာဆိုင္းေသသြား အစာေရစာမရွိ ႂကြက္သတ္ေဆးေလးမွစားစရာမရွိ
ထိုနည္းတူႀကိမ္းစပ္ေသာ၊ မ်က္စိကိုတခါတည္းမွိတ္ပစ္႐ံုႏွင့္ အလင္းကိုျဖတ္ရန္မျဖစ္ႏိုင္ေသာ
အႏၱရာယ္ = မထင္မွတ္ေသာေနရာတြင္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္အိပ္ၿပီးေစာင့္ေနတတ္ေသာ
(ျမစ္ဟာ အေကြ႔တစ္ခုရဲ့ဟိုဘက္သည္ဘက္မွာ ေရစီးေၾကာင္းေျပာင္း အရွိန္ေျပာင္း)
ဆပ္ျပာတုံးေအာက္ကပ္ေနတဲ႔ ဘရိတ္ဓားကလက္ကိုမႊန္းသြားသလိုမ်ိဳး..ဆိုေတာ႔
တခါတခါဘာမွန္းညာမွန္းမသိတစ္အိမ္လံုး ကုတ္နဲ႔မ,ေ႐ြ႕တာခံလိုက္ရ
ကလိမ္ေစ႔ကို မိုက္က႐ိုစကုပ္နဲ႔ၾကည့္လို႔မျမင္ႏိုင္၊ မုသားဟာ အစကဒီေလာက္ခ်စ္စရာေကာင္းမွန္းမသိခဲ႔ဘူး(လို႔ မလုပ္လိုက္ပါနဲ႔)
အေထြအထူးေအာ္ဟစ္ရန္မရွိ လက္ညွိဳးနဲ႔လက္မၾကား ပုရြက္ဆိတ္ေလးေရာက္လာတဲ႔အခါ
အသက္ဇီ၀ကိုျမတ္ႏိုးပါ
ဘုရားတည္ေက်ာင္းေဆာက္ အသက္ကေလးေထာက္ေထာက္မေထာက္ေထာက္
ေမြးထားေသာေခြးကေလးေၾကာင္ကေလးမ်ား အစာ၀ပါေစ
ႏူးညံ့ေသာေခါင္းတလားေပၚ ထြက္သက္၀င္သက္ႏွင့္တကြ စိတ္ကေလးကို အသာအယာဖိတ္ပါ
(အထူးကား) အိပ္မက္မ်ား မၾကမ္း႐ိုင္းပါေစႏွင့္ ဟူလို။

ညိမ္းညိဳ

3 comments:

ShwunMi- said...

sweet dreams!

Unknown said...

နိပ္ဟ :))

Unknown said...

ကုိညိမ္းေရ....
လွသဗ်ာ.....
စီေဘာက္မထားေတာ့...ေပါက္တက္ကရေလးေတြ
မေရးရေတာ့ဘူး.... :waa