6 May 2008

ဗဟုကဗ်ာေရစီး ႏွင့္ ေမာ္ဒန္၀ဲ


မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ျမန္မာကဗ်ာေလ႔လာခ်က္
သစၥာနီ


ျမန္မာကဗ်ာအေၾကာင္း ေျပာၾကရေအာင္။


အဓိပၸါယ္က ျမန္မာေတြေရးတဲ႔ကဗ်ာအေၾကာင္းေပါ႔။ အဲဒါကိုပဲ နည္းနည္းတိက်ေအာင္ ထပ္ေျပာရရင္ ဒီေန႔ ေခတ္ ျမန္မာကဗ်ာအေၾကာင္း ဆိုပါေတာ႔။ (သမိုင္းနဲ႔ခ်ီၿပီးေျပာရေအာင္ မရည္ရြယ္ပါဘူး။)

အဲသလို ေျပာမယ္ဆိုေတာ႔ "ကဗ်ာဆိုတာ ဘာလဲ" လို႔ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုသတ္မွတ္ဖို႔ စတင္လိုအပ္လာပါတယ္။ အဲဒါကလည္း က်ယ္၀န္းလြန္းလွတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ ကဗ်ာဆိုတာ အခ်ိန္တိုင္းမွာ ေနရာတိုင္းမွာ အသြင္သ႑ာန္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ႐ွိေနတတ္တဲ႔အရာလို႔ ကၽြန္ေတာ္က လက္ခံထားလို႔ပဲ။ ဒီေတာ႔ ဒီေနရာမွာ ဒီေလာက္က်ယ္ က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔မဟုတ္ဘဲ ကဗ်ာဆိုတာ စာနဲ႔ေရးသားတင္ျပထားတဲ႔(ဒါမွမဟုတ္) စကားလံုးေတြကို ၾကားခံပစၥည္း အျဖစ္ အသံုးျပဳထားတဲ႔ (ကဗ်ာ) တစ္မ်ိဳးတည္းကိုပဲ ကြက္ၿပီးဆိုလိုတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔၊ ခင္ဗ်ားတို႔ ခဏသ ေဘာတူထားလိုက္ၾကရေအာင္။ (ေနာက္ဆံုး႐ြတ္တဲ႔ကဗ်ာအတြက္ေတာင္ မရည္ရြယ္ဘူးဆိုပါေတာ႔။)

ကဗ်ာဆိုတာ ဘာလဲ။

ဒီေမးခြန္းကိုေျဖတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕အေျဖက ႁခြင္းခ်က္မဲ႔ၿပီး ျပည့္စံုတဲ႔အေျဖ မျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ဘူးဆိုတာကိုလည္း ႀကိဳတင္အသိေပးထားလိုပါတယ္။ ကဗ်ာကို ကိုယ္႔အျမင္နဲ႔ကိုယ္၊ ကိုယ္႔႐ႈေထာင့္နဲ႔ကိုယ္ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုေနၾက တဲ႔အထဲက သမုတိသေဘာတစ္ခုလို႔သာ သေဘာထားၾကေစခ်င္ပါတယ္။

ကဗ်ာဆိုတာ ဘာလဲ။
ကဗ်ာဆိုတာ-

၁။ ကဗ်ာမဆန္ရဘူး။
(ကဗ်ာမဆန္ ဆန္ေအာင္ ဇြတ္လုပ္ေနၾကတယ္။)

၂။ ေ၀ါဟာရ ဖက္႐ွင္႐ိႈး မဟုတ္ဘူး။
(စကားလံုးႏြံထဲ နစ္ေနၾကတယ္။)

၃။ နက္႐ိႈင္းရမယ္။
(အႏွစ္မပါဘဲ အဆံေခ်ာင္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။)

၄။ ၾကည္လင္ရမယ္၊ သန္႔စင္ရမယ္။
(ဖန္တီးမႈမဟုတ္ဘဲ ၀ိုးတိုး၀ါးတား ျဖစ္ေနတယ္။)

၅။ ႐ိုးသားရမယ္။
(ဟန္ေဆာင္တာေတြ၊ ဟန္လုပ္တာေတြ မ်ားေနတယ္။)

၆။ သစ္လြင္ရမယ္။
(မဲျပာပုဆိုး မျဖစ္ရဘူး။)

၇။ ဣေႁႏၵ႐ွိရမယ္။
(ကလက္တက္တက္နဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာကင္းမဲ႔ေနတယ္။)

၈။ ခြန္အား႐ွိရမယ္။
(ေပ်ာ႔ညံ့ခ်ည့္နဲ႔မေနဘူး။)

၉။ တီထြင္မႈ႐ွိရမယ္။
(စတန္႔လုပ္တာနဲ႔ မခြဲတတ္ၾကဘူး။)

၁၀။ ကိုယ္ပိုင္ဟန္႐ွိရမယ္၊ ဆန္ရဲရမယ္။
(နာမည္ႀကီးတဲ႔လူေနာက္၊ ေရစီးေၾကာင္းေနာက္ ေလွ်ာက္လိုက္ေနၾကတယ္။)

၁၁။ အျပည့္အ၀ လြတ္လပ္မႈ႐ွိရမယ္။
(ကဗ်ာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေငြေၾကးေမွ်ာင္လင့္ခ်က္ထားသူအင္မတန္နည္းေပမဲ႔ ကဗ်ာေရးသူ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ နာမည္ႀကီးခ်င္မႈ၊ အမ်ားႀကိဳက္ခံခ်င္မႈ စတဲ႔ အေႏွာင္အတည္းေတြနဲ႔ ရည္ရည္ရြယ္ရြယ္ပဲ ၿငိေနတတ္ၾကတယ္။)

၁၂။ အထက္တန္းက်တဲ႔ အလွတရားနဲ႔ ျပည့္စံုရမယ္။

၁၃။ ကာလနဲ႔ ေဒသသေဘာက ကင္းလြတ္ေနရမယ္။

ဒါေတြက လတ္တေလာစိတ္ထဲ႐ွိတာေလာက္ ေျပာလိုက္တဲ႔ ကဗ်ာရဲ႕ ေယဘုယ်လကၡဏာ(ဒါမွမဟုတ္) ကဗ်ာ ဂုဏ္ရည္တခ်ဳိ႕ေပါ႔။ ဒီအခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ ျပည့္စံုတယ္ဆိုရင္ပဲ ကၽြန္ေတာ္႔အေနနဲ႔ အဲဒီအရာကို ကဗ်ာလို႔ လက္ ခံဖို႔ ၀န္မေလးေတာ႔ဘူး။

ကဗ်ာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ယာယီသေဘာတူညီမႈရရင္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ျမန္မာကဗ်ာအေျခအေနကို သံုးသပ္ၾကည့္ ရေအာင္။

ဒီေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ထြက္ေနတဲ႔ မဂၢဇင္းေတြရဲ႕ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ဟာ ကဗ်ာကို ထည့္သြင္းေဖာ္ျပေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ အဲဒီကဗ်ာေတြကို အမ်ိဳးအစား ခြဲၾကည့္လိုက္ေတာ႔ -

(က) ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၊ ဆရာမင္းသု၀ဏ္တို႔ခင္းခဲ႔တဲ႔ ေခတ္စမ္းကဗ်ာလမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ေလွ်ာက္ေနဆဲျဖစ္တဲ႔ က ဗ်ာမ်ား။ အခုေခတ္မွာေတာ႔ ေခတ္စမ္းသစ္လို႔ ေခၚၾကပါတယ္။ ျမ၀တီ၊ ေငြတာရီ အစ႐ွိတဲ႔ မဂၢဇင္းေတြထဲမွာ ပါ တတ္တဲ႔ ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

(ခ) စာေပသစ္ေခါင္းေဆာင္ ဆရာ ဒဂုန္တာရာ၊ ျပည္သူ႔ကဗ်ာ၀ါဒ ေခါင္းေဆာင္ ဆရာေဒါင္းႏြယ္ေဆြတို႔ ခင္းခဲ႔ တဲ႔လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကဆဲ ကဗ်ာမ်ား။ ခုေခတ္မွာ ေတာ္လွန္ကဗ်ာဆိုတဲ႔အမည္နဲ႔ အဲဒီ အ ေမြကို ဆက္ခံခဲ႔ၾကပါတယ္။ အၾကမ္းအားျဖင့္ အႏုပညာသည္ ျပည္သူ႔အတြက္ဆိုတဲ႔ မူ၀ါဒနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးစံကို ကိုင္ ဆြဲဖြဲ႕ဆိုတဲ႔ ကဗ်ာမ်ဳိးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

(ဂ) ေနာက္အမ်ဳိးအစားကေတာ႔ ၁၉၇၀ ျပည့္ႏွစ္တစ္၀ိုက္ လူငယ္ကဗ်ာဆရာေတြ စုစည္းႀကိဳးပမ္းထူေထာင္ခဲ႔ ၾကတဲ႔ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာလမ္းေၾကာင္းျဖစ္ပါတယ္။ (ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ၀ါဒ သေဘာတရားကို သီးျခားေလ႔လာၾကေစလို ပါတယ္။)

မ်က္ေမွာက္ေခတ္ျမန္မာကဗ်ာကို ေလ႔လာလိုက္ရင္ အဲသလို သိသာ ထင္သာတဲ႔ ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားေတြ ေထြးေရာယွက္တင္ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ ေရးဖြဲ႔ျဖစ္ထြန္းေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒိေန႔ ကဗ်ာေရစီးဟာ ဗဟုကဗ်ာေရစီး လို႔ ေျပာရရင္ လြဲႏိုင္စရာမ႐ွိပါဘူး။ အဲဒီေရစီးထဲမွာ အထင္႐ွားဆံုး အင္အားအေကာင္းဆံုး ေတြ႔ျမင္ရတာက ေတာ႔ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာဆိုတဲ႔ ၀ဲကေတာ႔ႀကီးပါပဲ။ (ေ႐ွး႐ိုးအစဥ္ ျမန္မာကဗ်ာအမ်ိဳးအစား ေလးခ်ိဳး၊ ရတု၊ ေတးထပ္ ဆိုတာေတြလဲ လံုး၀ ေပ်ာက္ကြယ္မသြားေသးပါဘူး။ ေက်းလက္အလွဴအတန္းေတြ၊ ဇာတ္အၿငိမ္႔ပြဲေတြနဲ႔ မင္းခမ္း မင္းနားေတြမွာ ေတြ႔ေနရေပမဲ႔ အားမေကာင္းလွတာရယ္၊ ဒီေခတ္ဖြံ႔ၿဖိဳးလာစရာအေၾကာင္းမ႐ွိတာရယ္ေၾကာင့္ အမ်ိဳးအစားတစ္ခုအေနနဲ႔ ထည့္သြင္း မရည္ရြယ္ဘဲ ခ်န္လွပ္ထားခဲ႔ပါတယ္။)

ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ျမန္မာကဗ်ာရဲ႕ လကၡဏာကို ေမာ္ဒန္လကၡဏာလို႔ အကဲျဖတ္သူေတြက အကဲျဖတ္ပါတယ္။ အဲဒီ မွာလဲ ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္အတိုင္း ေမာ္ဒန္ကဗ်ာေတြဟာ အေရာေရာ အေထြးေထြး ျဖစ္ေနပါတယ္။ မူလအယူ၀ါဒကို အစြန္႔ဘဲ အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ ေမာ္ဒန္အလံေအာက္ ခို၀င္လာတဲ႔သူေတြ ႐ွိတယ္။ အဲဒီမွာ ေခတ္စမ္းေမာ္ ဒန္တို႔၊ ေတာ္လွန္ေမာ္ဒန္တို႔ ျဖစ္လာတာပါပဲ။ ေမာ္ဒန္မွ ေမာ္ဒန္ဆိုတဲ႔ေနရာမွာလည္း အစ္ဇင္အမ်ိဳးမ်ဳိး၊ အယူ အဆအမ်ိဳးအမ်ိဳး၊ ထင္ရာျမင္ရာ ကြဲျပားေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ အဓိကကေတာ႔ ေမာ္ဒန္သေဘာတရားေရးရာ အားနည္းတဲ႔ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ေၾကာင့္ပါပဲ။

ဒိေန႔ေခတ္ လူငယ္ေမာ္ဒန္ကဗ်ာဆရာေတြရဲ႕ အလုပ္(တာ၀န္)ဟာ ၾကန္အင္လကၡဏာ၊ ကဗ်ာဂုဏ္ရည္ျပည့္၀တဲ႔ ကဗ်ာေတြနဲ႔ စစ္မွန္တဲ႔ ေမာ္ဒန္သေဘာတရားေရးကို ေပါင္းစပ္ေပးေရးပဲလို႔ ယူဆပါတယ္ခင္ဗ်ား။ ဆက္လက္ ေလ႔လာႏိုင္ၾကပါေစ။

သစၥာနီ

4 comments:

Anonymous said...

ပို ့စ္ေကာင္းေလး အတြက္ ေက်းဇူး း)
ကာရန္ေတြနဲ ့မွ ကဗ်ာလို ့ထင္ေနတာ အခုမွပဲ ရွင္းေတာ့တယ္ ။
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ အစ္ကုိေရ့

မင္းက်န္စစ္။ said...

ကဗ်ာေရးသူေတြတိုင္း ဖတ္သင့္တဲ့ပို႔စ္ပဲ သယ္ရင္းေရ။

မွ်ားျပာ said...

အေပၚေရာ ဒါေရာ ဖတ္ဖူးတယ္ ေကာင္းတဲ့စာေတြပဲ ..။

SoeMoe said...

ျမန္မာကဗ်ာအေၾကာင္းေတြေသခ်ာဖတ္သြားတယ္မွ်ေဝေပးလို ့ေက်းဇူးေနာ္...