15 October 2009

ရင္ကြဲနာ

ရင္ကြဲနာ

(၁)

သကၠရာဇ္တို႔ ေတာင္ခါးပန္းမွာ
ငါတို႔ႏွလံုးေသြးနဲ႔ ထြင္းျခစ္
သစၥာရနံ႔တို႔ ပ်ံ႕ေ၀တည္ေနပါေစ၊

တံ႔တံ႔တာ႐ွည္ ေန၊ ေရ၊ ေလ၊ မီး
ဓာတ္အသီးသီး မၿငီးေဖာက္ျပန္
ထက္ေအာက္လွန္ဦး
ခ်စ္ထံုးသြယ္ယွက္ မင္းလက္ကေလး
ေျဖးေျဖးသက္သက္ ငါ႔ကိုဆက္ပါ
‘သကၠရာဇ္တို႔ ေတာင္ခါးပန္းမွာ
ငါတို႔ႏွလံုးေသြးနဲ႔ ထြင္းျခစ္
သစၥာရနံ႔တို႔ ပ်ံ႕ေ၀တည္ေနပါေစ'

(၂)
မိန္းကေလးေရ
အရိႏၵမာလွံကို ကိုင္ထားတဲ႔
က်န္စစ္သားဟာ
မင္းလက္ကိုကိုင္ထားတဲ႔ ငါေလာက္
သတၱိမ႐ွိပါဘူးကြာ။

ပန္းႏုမ်က္ႏွာကေလးကို ေငး
အမည္မသိေတးတစ္စကို ၿမိဳ
ငါ႔အတြက္
ေလာကဓံဟာ ႏွစ္လိုဖြယ္ျဖစ္ေပါ႔
တစ္ရံေရာအခါေတြကို လြမ္းတယ္။

ကဆုန္စိုင္းခ်င္ေနတဲ႔ျမင္းတစ္ေကာင္လို
ဇက္ႀကိဳးကို မင္းလက္ထဲ သာသာဖြဖြ အပ္ပါရဲ႕
ငါ႔ကို
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာၾကာပြတ္နဲ႔ လႊဲလႊဲ႐ိုက္ပါ
ငါ႔ကို
သံေယာဇဥ္ၾကာပြတ္နဲ႔ လႊဲလႊဲ႐ိုက္ပါ
ငါ႔ေက်ာျပင္ကို
မင္းလက္ကေလးနဲ႔ လႊဲလႊဲ႐ိုက္ပါ
ခြာတစ္ခ်က္ မရွပ္ပါဘူး
ငါ အားကုန္ေျပးပါ႔မယ္
မင္းက
တူႏွစ္ကိုယ္ပန္းတိုင္ေလးကိုသာ
ၾကည့္ထားေပးပါ။

(၃)

စိတ္ညစ္ရင္ ေ႐ွာင္ဖယ္
အဆင္မေျပရင္ ကြယ္၀ွက္
တစ္ျခမ္းထဲရက္စက္ခံတဲ႔ ပံုျပင္
ငါ ရင္မခုန္ခ်င္ဘူး

မင္းရဲ႕ မ်က္ေမွာက္ေ႐ွ႕မွာ
အႏၱရာယ္စီးမိုး က်ားဆိုးနဲ႔သတ္ရသတ္ရ
ေယာက်္ားေလးဗီဇကို ငါ ႏိႈးခ်င္တယ္

အဲဒီလို
တစ္ေယာက္ယံုၾကည္မႈကို
တစ္ေယာက္ယံုၾကည္မႈနဲ႔ထပ္
ငါတို႔ ခ်စ္ျခင္းကို
အျမတ္ဆံုး လႊင့္ထူခ်င္တယ္။

တစ္ေယာက္ရဲ႕ အားအင္နဲ႔
တစ္ေယာက္ကို ျပည့္ၿဖိဳး
ငါတို႔ဘ၀ေလးကို ပ်ိဳးေထာင္ခ်င္တယ္။

စိတ္ညစ္တယ္ဆိုၿပီး ေရွာင္မဖယ္ပါနဲ႔
တစ္ေယာက္ထဲေနခ်င္တယ္ဆိုၿပီး ေရွာင္မဖယ္ပါနဲ႔
မင္းကိုမွ မကာကြယ္ႏိုင္ရင္
ငါ႔ထြက္သက္၀င္သက္ကို သယ္မလာဘူး မိန္းကေလးေရ။

(၄)

ဖုန္းေလးတစ္ခ်က္
ဆက္ပါရေစ
စကားေလးတစ္ခြန္း
ဆိုပါရေစ
ကမၻာကို တြန္းေ႐ြ႔မဲ႔အားေတြ
အဲသည္ကေန ငါရမွာမို႔ပါ။

မင္းနဲ႔ေတြ႔ရင္
လွ်ပ္ပန္းလွ်ပ္ႏြယ္ေတြက
ေကာင္းကင္ကို ထက္ျခမ္းပိုင္းျပမလိုနဲ႔
ခဏခ်င္းၿပိဳကြဲသြားၾကသလိုမ်ိဳး
ငါ ဘာေၾကာင့္နႈတ္ဆြံ႔ရပါသလဲ၊

မင္းေကာင္းကင္မ်က္ႏွာၾကက္မွာ
ငါက လင္းအားနည္းလွ်ပ္ပန္းလွ်ပ္ႏြယ္
ဒါေပမဲ႔
ငါေပ်ာ္တယ္ မိန္းကေလးေရ
ငါက ငါ႔တစ္ကိုယ္လံုး ထြန္းပြင့္တုန္ခါတဲ႔အလင္းမ်ိဳးနဲ႔
မင္းကို ထမ္းပိုးခ်င္တဲ႔ေကာင္ေပပဲ။

အရိပ္လိုခ်ဳပ္ေႏွာင္ အေမွာင္လိုႀကီးစိုး
အဲဒီဘ၀မ်ိဳးကို ငါလည္းမုန္းတတ္ပါတယ္ကြာ

ခြန္အားမဲ႔႐ိုက်ိဳး
လက္ျဖန္႔မိုးေပးခ်င္တာပါ
ဖြဲဖြဲကေလးပဲ စြတ္စိုစြတ္စို
သည္းသည္းထန္ထန္ပဲ စြတ္စိုစြတ္စို
အဲဒီစြတ္စိုမႈကို
ငါက ေခ်ခၽြတ္ခ်င္တာပါ။

(၅)

မဆံုးႏိုင္တဲ႔ အလွ်ံတညီးညီးနဲ႔ ကမၻာဦးမီးဟာ
ငါ႔အေပၚကိုစီးမိုး
သတိရျခင္းမီးခိုးလံုးေတြသာ
ထစ္ခ်ဳန္းအုံ႔ပ်ေစလို႔ေပါ႔။

စုန္းမီးလိုေတာက္စားတတ္တဲ႔
ညကေ၀ေရ
ငါ႔ရင္ကြဲနာကို ဖက္နဲ႔ထုပ္
ေဟာ..ဟိုက တိမ္သားညိဳညိဳေတြဖံုးအုပ္လို႔
တိတ္တဆိတ္ျမဳပ္ႏွံေပးပါ။

‘ခ်စ္..တယ္’ ဆိုတဲ႔စကားႏွစ္လံုးဟာ
စနစ္တံျဖဳတ္ထားတဲ႔
ဗံုးတစ္လံုးလို အႏၱရာယ္ႀကီးမား
မ်က္ရည္တံခါးကို ၿဖိဳတတ္ပါသလား။

မငိုဘူး...မငိုဘူး
ငါမငိုပါဘူး
ဆိုျမည္႐ုန္းဟစ္ အသံေတြအစ္ရင္းက
မ်က္ရည္ေတြ တစစ္စစ္က်ခဲ႔ရ
ညေတြ...ညေတြ ေမွာင္လြန္းခဲ႔ပါတယ္။

(၆)

ျမႏုလင္းခ်ိဳ လေရာင္ပ်ိဳေရ
ငါ႔ကို ၿငိမ္းမႈတ္
သိမ္းထုတ္လိုက္ပါကြယ္

ျပာ၀င္းမႈန္လဲ႔ သြဲ႔သြဲ႔ေလညင္းေရ
ငါ႔ကိုေက်ာခင္း
နင္းပစ္လိုက္ပါကြယ္

ရင္ဘတ္ေဟာက္ပက္
အနာမဲ႔ဒဏ္ရာတစ္ခ်က္နဲ႔
အသက္႐ွဴျခင္းကို ငါမုန္းတယ္။

(၇)

မေပ်ာ္ေတာ႔ဘူးဆိုတဲ႔ လူတစ္ေယာက္မွာ
ေပ်ာ္စရာ ဘာမ်ားက်န္ပါေသးသလဲကြယ္

မီးဇာကုန္ဆီခမ္းနဲ႔
စံုလံုးကန္းေနတဲ႔ညေရ
မူးမူးနဲ႔အိပ္ေနတဲ႔ ငါ႔ကို
လေရာင္တစ္ဆင္စာေလာက္ ေရာင္းပါ
လေရာင္တစ္ဆင္စာေလာက္ ေရာင္းပါ
လ ေရာင္ တစ္ ဆင္ စာ ေလာက္ ေရာင္း ပါ
ငါတစ္ေယာက္ထဲ ေမွာင္လြန္းလို႔ပါကြာ။

ညိမ္းညိဳ

6 comments:

မယ္႔ကိုး said...

ကဗ်ာေလး ႀကိဳက္လိုက္တာ။

Anonymous said...

မင္းနဲ႔ေတြ႔ရင္
လွ်ပ္ပန္းလွ်ပ္ႏြယ္ေတြက
ေကာင္းကင္ကို ထက္ျခမ္းပိုင္းျပမလိုနဲ႔
ခဏခ်င္းၿပိဳကြဲသြားၾကသလိုမ်ိဳး
ငါ ဘာေၾကာင့္နႈတ္ဆြံ႔ရပါသလဲ၊

ေကာင္းလိုက္တာ ဘာလို႔မ်ား ဒီေလာက္ေကာင္းေနတာလဲလို႔ လိုက္ေမႊလိုက္တာ ဘယ္သူမ်ားလဲလို႔ စုဗူးက ကိုျဖဳးခ်ားပဲ အကိုေရ ကၽြန္ေတာ္ စုဗူးက ဆက္ပိုင္ပါ ဘေလာ့ထဲမွာေတာ့ ဗညားရွိန္နဲ႔ ေရးေနပါတယ္ဗ်ာ

Unknown said...

စကားလံုးတိုင္းက ထိရွေနလို႔...ဘာမွကိုေျပာတက္ေတာ့ဘူးဗ်ာ......။

emayarKhin said...

အကုိေရ..တကယ္ပဲရင္ကြဲနာ
က်ရသလိုပါပဲ...ကဗ်ာရဲ႕ဆြဲေဆာင္
မႈကစူးရွလွပါတယ္....

ShwunMi- said...

မူးေတာ့မမူးပါဘူး ဒါေပမယ့္
ျမေရာင္တစ္ဆင္စာေတာ့ ဝယ္ခ်င္တယ္..
စိမ္းစိမ္းစိုစို သစ္ေတာေတြကို သတိရလို႕ပါ..
(ကဗ်ာနဲ႕မဆိုင္လည္း ေရးခ်င္ရာ ေရးမိျပီ)

ကဗ်ာကေတာ့ ေဆာင္းဦးမွာ ရြက္ေႂကြေတာထဲကသစ္ရြက္ေတြ ေႂကြေနသလုိကို လွတာပါ..

Kaung Kin Ko said...

မိန္းကေလးေရ
အရိႏၵမာလွံကို ကိုင္ထားတဲ႔
က်န္စစ္သားဟာ
မင္းလက္ကိုကိုင္ထားတဲ႔ ငါေလာက္
သတၱိမ႐ွိပါဘူးကြာ။

ေကာင္းလွခ်ည္လား။
:) ခ်စ္သတၱိေတြေပါ့ေလ။