6 August 2009

သတ္ကြင္းမ်ားကို ျဖတ္ေက်ာ္စဥ္

သတ္ကြင္းမ်ားကို ျဖတ္ေက်ာ္စဥ္

လေရာင္ခမ္း ၾကယ္ေရာင္ခမ္း
ညအကန္းႀကီး
လြမ္းေလာက္စရာမ႐ွိ
ကိုယ္႔သတိနဲ႔
ကိုယ္႔အသက္ကိုယ္ ျပန္ထိစမ္းမိ
ေခ်ာက္ကမ္းပါးႀကီးမ်ား
ေနရာတိုင္းမွ ညွိဳ႕ငင္တုန္ခါ။

အ႐ိုးထဲသုည
ျခားနားတန္ဖိုးမ်ားစြာ
ဒဏ္ရာေတြ ပန္းလိုပြင့္ခဲ႔ေပါ႔
ဘ၀မွာ...။

ညိမ္းညိဳ

8 comments:

Unknown said...

သတ္ကြင္းမ်ားကို ေအာင္ျမင္စြာ ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ပါေစ...

လင္းဒီပ said...

စိတ္ေတြ တကယ္ေျခာက္ျခားသြားေအာင္ ကဗ်ာတိုတိုေလးနဲ႕ေခၚငင္သြားတယ္ သတ္ကြင္းေတြဆီ...။
စိတ္ဟာ အေမွာင္ညဆိုးထဲ သတ္ကြင္းေတြ ေက်ာ္ျဖတ္ေပါ့။

စိုင္းေလာဝ္ပိန္း said...

ဖတ္ေနရင္းနဲ႔ေတာင္ ဒဏ္ရာေတြ ရရသြားတယ္။
ကဗ်ာဆရာနဲ႔အတူ သတ္ကြင္းေတြကို ျဖတ္သြားေၾကာင္း

အိုင္လြယ္ပန္ said...

ကဗ်ာဖတ္ေနတုန္း
အသက္႐ႈဖို႔ ခဏေမ႔သြားတယ္ ...
သတိေတြ ၾကီးေနရလြန္းလို႔ ...

Eduking said...

တိုတိုေလးနဲ႔ မိပါ့ အစ္ကိုေရ.. တကယ္ဆို ပန္းအေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ ဒဏ္ရာေတြက မ်ားသား..

ၿဖိဳးငယ္ said...
This comment has been removed by the author.
ၿဖိဳးငယ္ said...

ေအာ္ .. သတ္ကြင္း သတ္ကြင္း ..
အသက္ကိုရင္းၿပီး ခဏ ခဏ ျဖတ္ေက်ာ္ေနရတာပဲေလ ...

Moe Hlaing Nya said...

ကုိညိမ္းညဳိ

ဒဏ္ရာေတြ ပန္းလုိပြင္ၿပီး
ကဗ်ာဆရာ ဘ၀ကုိ ရယူထားခဲ့ရတယ္...
ရင္ဘတ္ခ်င္းတူတယ္ဗ်ာ...

ေမြးေန႔ဆုေတာင္းေပးတဲ့အတြက္
ေက်းဇူး အရမ္းတင္တယ္ ကုိညိမ္းညဳိ
ေက်ာင္းစာေတြ မ်ားေနလုိ႔လားမေတြ႔တာၾကာၿပီ...။