9 February 2009

ရပ္ကြက္

ပလတ္စတစ္အိတ္ေတြ
ေလမွာေဖြးေဖြး
ေရဘံုဘိုင္က
တစ္စက္ခ်င္းလိမ္႔က်လို႔
အိမ္ႀကိဳအိမ္ၾကား
စကားစီးေၾကာင္းေတြ ေ၀႔ကာ၀ိုက္ကာ
ေနက
တစ္ခါတစ္ရံ ျခစ္ျခစ္ေတာက္ပူ
တစ္ခါတစ္ရံေတာ႔ အံု႔မိႈင္း
သန္းမႀကီးတစ္ခ်ဳိ႕
လက္သဲခြံႏွစ္ခုၾကား
အိပ္ေမာက်သြားေခ်ေပါ႔
မြစာက်ဲမီးေသြးအိတ္မ်ား
ထိုးထိုးေထာင္ မဲညစ္ေပပြ
မကၽြတ္မလြတ္ေသးအံ႔ေသာ
ပုရစ္မ်ား
ဖားမ်ား
ႂကြက္မ်ား
ၾကပ္ခိုးအလိမ္းလိမ္း
သစ္မာမ်ား၊ ဘိလပ္ေျမအိတ္မ်ား
ထရပ္ကားႀကီးမ်ား အလီလီအလူးလူး
ကပ္သီးကပ္သတ္ျဖတ္ေမာင္းၾက
ထံုးကားအတင္အခ်
ၾကမ္း႐ွလက္ဖ၀ါးမ်ား
လကၡဏာေရးတို႔ မႈန္ေ၀၀ါး။

ရပ္ေက်ာ္ရြာေက်ာ္
ငယ္မိုက္ႀကီးမိုက္ ဆိုးေပေတႀကီးမ်ား
ဇြန္းသံပန္းကန္သံ
ခြက္ေပ်ာက္သံ တက္ေခါက္သံ
ကေလးငိုသံ ေတးဆိုသံ
အေႂကြးေတာင္းသံ ေစ်းေရာင္းသံ
အရက္သမားက သူ႔မယားကိုေငါက္သံ
တစ္ခါတစ္ရံ ရန္ေတြ႔သံမ်ားႏွင့္တကြျဖစ္ေသာ
ေနသားတက် အသက္႐ွဴသံမ်ား။

စိတ္ရင္းေစတနာမွန္
စံုညီသံၿပိဳင္
႐ြက္တိုင္ထူၾက
အတူတကြ ေဖးကူမ
သာစြေအးစြ
သို႔ကလို အခါသမယေတြလဲ႐ွိေပါ႔
ကိုကိုလံကေဓာကို
ရယ္ရင္းေမာရင္း
ဖက္လဲတကင္း
ကူညီေ၀မွ် ေျဖ႐ွင္းၾကရာ
ခ်စ္ၾကည္ေတးသံသာမ်ားလႊမ္းေသာ
အနည္းငယ္ ေၾကးနီေရာင္သမ္းေသာ
အနည္းငယ္ မလိမ္မိုးမလိမ္မာ႐ွိေသာ
အနည္းငယ္ အဆီအေငၚမတည့္ေသာ
အဲ...
အနည္းငယ္စြဲမက္ဖြယ္ရာလဲ႐ွိေပထေသာ
ငါတို႔ရဲ႕ သုခဘံုကေလး။

ညိမ္းညိဳ

18 comments:

Unknown said...

ကဗ်ာေလးကေကာင္းပါတယ္..အားေပးလွ်က္ပါ ။

Unknown said...

နယ္ေရ ရပ္ကြက္ေလးပီသပါေပတယ္ :)
ညီတို႔ရပ္ကြက္ကိုေျပာတာလား :P
ေကာင္းတယ္နယ္ေရ ထင္းခနဲလင္းခနဲျမင္ရတယ္ အိမ္လြမ္းေအာင္လုပ္ေနျပန္ပါပီ :)
ေကာင္းေသာေန႔နယ္ေရ :)

Unknown said...

နယ္ေရ ရပ္ကြက္ေလးပီသပါေပတယ္ :)
ညီတို႔ရပ္ကြက္ကိုေျပာတာလား :P
ေကာင္းတယ္နယ္ေရ ထင္းခနဲလင္းခနဲျမင္ရတယ္ အိမ္လြမ္းေအာင္လုပ္ေနျပန္ပါပီ :)
ေကာင္းေသာေန႔နယ္ေရ :)

႐ိုးျမင္႔ေအာင္ said...

ဒီရပ္ကြက္ ညိမ္းညိဳဆိုတာ ရွိသလား... ရာႀကီးဆိုတာ ရွိသလား... ရွိရင္ထြက္ခဲ႔... က်န္တဲ႔ေကာင္နဲ႔ငါနဲ႔ ခ်မယ္... ဘယ္သူမွမရွိတုန္း မူးရမ္းသြားတယ္... အဟတ္ဟတ္...

အိုင္လြယ္ပန္ said...

ရပ္ကြက္ပီသတယ္ကိုညိမ္းေရ .....

Apprenticeship said...

တကယ့္ ၾကမ္းတမ္းေပမဲ့ ခ်စ္စရာ ဘ၀ေလးေတြေပါ့။ အရမ္းေကာင္းတယ္ ကဗ်ာဆရာ။

Anonymous said...

ရပ္ကြက္ကေလးကို ပံုေဖာ္ထားတာ လွတယ္ ။

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ရပ္ကြက္ထဲ ဝင္လည္သြားတယ္ဗ်...

Anonymous said...

ကဗ်ာ လာဖတ္ပါတယ္ဗ်ာ :)

လင္းဒီပ said...

ကိုယ္လည္း ေနခဲ့ဖူးပါတယ္..
အဲလို သုခဘံုေလးမွာ..

လုလင္ငယ္ေသြး said...

ကိုညိဳေရ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ကို သြားသတိရတယ္ဗ်ာ။ ေပၚလြင္ပါေပ့။ ကၽြန္ေတာ္တို ့လည္း ရပ္ကြက္ထဲ ေရာက္သာေရာက္တာ ဒီလိုမခံစားဖူးဘူး။ ရပ္ကြက္ထဲ ဒီလိုျမင္ကြင္းေတြ ေတြ ့တိုင္း ကဗ်ာကို သတိရေနေတာ့မွာပါ။ ခင္မင္ေလးစားလ်က္။

Layma said...

ရပ္ကြက္ထဲက ေဘာလံုးပြဲ ေၾကးေျပာသံ... ဂဏန္းနွစ္လံုး ေမးသံေတြလည္း ပါေပလိမ့္မယ္...။ ဒါမွ ရပ္ကြက္ပိုပီသရွာေပမည္..။

သက္ထြန္းညိမ္း said...

လကၡဏာေရးတို႔ မႈန္ေ၀၀ါး။
ေနသားတက် အသက္႐ွဴသံမ်ား။
အနည္းငယ္စြဲမက္ဖြယ္ရာလဲ႐ွိေပထေသာ
ငါတို႔ရဲ႕ သုခဘံုကေလး။
တစ္ခါတစ္ရံေတာ႔
အိမ္ႀကိဳအိမ္ၾကား
စကားစီးေၾကာင္းေတြ ေ၀႔ကာ၀ိုက္ကာ
စကားလံုးသံုးတာေတြၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ

မင္းက်န္စစ္။ said...

ၾဆာညိမ္းေရးလိုက္မွျဖင့္ ထင္းခနဲ လင္းခနဲပဲ။
အဲဒီရပ္ကြက္ေလးထဲမွာ ကဗ်ာစာအုပ္ေတြ ကဗ်ာေရးစာရြက္ၾကမ္းေတြနဲ႔ ေပ်ာ္တတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ရွိေသးတယ္ဟုတ္ :)

ShwunMi- said...

:-)
အင္း.. ညီမလည္း ဒီရပ္ကြက္ထဲ ေရာက္ျပီး မျပန္ႏိုင္ ျဖစ္ေနတာ..
ဒါပဲလား ဘ၀ဆိုတာ...

Mhu Darye said...

ကိုညိမ္းညိဳ ရဲ ႔ကဗ်ာ ရပ္ကြက္ ကို ေသခ်ာဖတ္အၿပီး ကိုယ့္ရပ္ကြက္ေလးကို ျပန္လြမ္းမိသြားတယ္..။

SoeMoe said...

တမ်ိဳးေလးဘဲ ..ေသခ်ာဖတ္သြားပါတယ္

t.saay.kaung said...

အားက်တယ္ အကို ရာ။
ေတာ္ လြန္း ပါေရာ။