5 September 2007

ေအာက္ေမ႔လို႔ ျပန္ေငးရတဲ႔ေန႔ေတြ

လူကမညႊတ္လည္း စိတ္ကညႊတ္ၿပီးသား
ေျခဖ၀ါးက ျငင္းဆန္လည္း
ဆံုၿမဲေနရာမွာ ကိုယ္႔မိုးတိမ္ေတြက ညိဳ႕
ကိုယ္႐ြာခ်တဲ႔မိုးေတြ ဘယ္သူမွ မျမင္ပါဘူး
" မဆံုရတာ ၾကာၿပီ " ငတ္ငတ္မြတ္မြတ္
ေျပာမိၾကပါတယ္
လက္ဖက္ရည္ေသာက္လည္း မေရာက္
လမ္းေလွ်ာက္လည္းမဆံု
ဪ.. ကိုယ္႔ဗံုကိုယ္ က်က္ေနရတာနဲ႔ပဲ
ညေနေတးသံေတြ ေဆြးခဲ႔ ။

စည္သူၿငိမ္း

2 comments:

Anonymous said...

ဒါေလး သိပ္ၾကိဳက္တယ္ ညိမ္းညိဳေရ ။

Anonymous said...

ေအာက္ေမ႕လို႕ ျပန္ေငးရတဲ႕ေန႕ေတြ....
ၾကိဳက္တယ္ဒီအေရးေလးကို...။ဆက္လက္အားေပးေနပါ၏...။
:)