17 September 2007

ငါတို႔ ႐ွဴသြင္းခဲ႔တဲ႔ေလထဲမွာ အဆိပ္ေတြေပ်ာ္၀င္ေနၿပီလား

ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ႔ ေသာ႔တစ္ေခ်ာင္းအတြက္
လူလိုသူလို အသက္႐ွဴတတ္ေအာင္ က်င့္သံုးေနထိုင္တယ္
က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ နားလည္ထားတာက ငါတို႔က်ဥ္းေျမာင္းေနၿပီ ဆိုတာကိုပဲ
ေ၀းရင္လည္းေ၀းသလို နီးရင္လည္းနီးသလို လြမ္းတယ္ဆိုတာ အဆီးအတားမ႐ွိဘူးမို႔လား
စိတ္ေစရာပႏၷက္႐ိုက္ရရင္ လက္တစ္ဆုပ္စာအေတြးေလးကအစ လည္မ်ိဳထိတြယ္တက္လာလိမ္႔မယ္
ဘယ္လိုလဲ..ငါတို႔႐ွဴသြင္းခဲ႔တဲ႔ေလထဲမွာ အဆိပ္ေတြေပ်ာ္၀င္ေနၿပီလား
နံ႐ိုးေတြပန္းသီးေတြကို ငါမသိဘူး၊ ငါခ်စ္တတ္သလို ခ်စ္ျပခဲ႔တာ
မ်က္ျမင္သက္ေသတစ္ေယာက္ကို ႐ံုးေတာ္ထဲေခၚသြင္းလာၿပီလား
ငါကလည္း မ်က္မျမင္သက္ေသ ရာ၊ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ တန္းစီၿပီးေစာင့္ေနလို႔ရတယ္
ယံုၾကည္မႈတစ္ခုမွာ သက္ေသျပပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္မွမလိုဘူးထင္လို႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို မီး႐ိႈ႕ထားတာ
အလင္းတန္းေတြျဖာထြက္လာရမယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး
မီးခိုးေတြအူထြက္မလာရင္ကိုပဲ ႀကံဖန္ၿပီးဂုဏ္ယူေနဦးမဲ႔ေကာင္
လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္တာနဲ႔ ပခံုးကိုခပ္ျပင္းျပင္းေလး႐ိုက္ပုတ္လိုက္တာ
ယဥ္ေက်းမႈခ်င္းေတာ႔ သိပ္မကြာဘူးမို႔လား
"ေဟ႔ေကာင္ႀကီး" ဆိုၿပီး ႐ွိတာေတြခ်ေကၽြးလိုက္ရင္ ဗိုက္ပူနံကားတဲ႔အထိ တ၀ႀကီးစားပစ္လို႔ရတယ္
ကဗ်ာကို ေပမီေဒါက္မီမေရးဘူးတဲ႔၊ ေအာ္ဟစ္ၿပီးရီလိုက္ပါလား နား႐ြက္ေတြ ေႏြးသြားတဲ႔အထိ
ငါလည္းလူငယ္ပဲ၊ ဒါေပမဲ႔ ေခတ္တစ္ေခတ္မွာ လူငယ္တစ္သိုက္ထဲ မိုက္ေနလို႔မရဘူး
ဒီေတာ႔ ငါ႔ကဗ်ာမွာ ရပ္သံုး႐ြာသံုးေတြ ထံုမြမ္းေနတာ မဆန္းဘူးမို႔လား
စကားလံုးေတြ ကိုးက်င္းကိုးက်ာင္းနဲ႔ ႀကိမ္းေမာင္းေနရတာ ၾကာေတာ႔ အံသြားေတြေညာင္းလွၿပီ
ေျခေညာင္းလက္ဆန္႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ႔ နည္းနည္းေလာက္ပ်ံသန္းၾကည့္ၾကရေအာင္
ေနေရာင္ေအာက္မွာမွ ခပ္ကြင္းျပင္လို႔ရတာမဟုတ္ဘူးေလ
လေရာင္ေအာက္မွာ႐ွိတဲ႔လူကလည္း လေရာင္ေအာက္မွာ ခပ္ကြင္းျပင္မွာပဲ
အဆန္းတၾကယ္ဆိုလို႔ ဘာမွမ႐ွိဘူး ဗဟိုျပဳေတြးလြန္းရင္ သိထားတဲ႔ဗဟုေတြ ၿပိဳသြားလိမ္႔မယ္
ငါတို႔တီးမဲ႔စႏၵယား တစ္သံထဲထြက္ခ်င္ရင္ေတာ႔ (ေစာင့္ေနၾကစို႔ရဲ႕) လူေတြအားလံုး႐ူးသြားတဲ႔အထိ
ေနာက္ေက်ာ ဓါးစိုက္တာႀကီးကိုပဲ ဟိတ္နဲ႔ဟန္နဲ႔ေျပာေနၾက လွ်ာယားလိုက္တာ
ထမင္းၾကမ္းမွ သိုးတယ္မထင္ေလနဲ႔ ေပါင္မုန္႔လည္း သိုးတတ္တာပဲဲ
ဒီေတာ႔ ..ႏြားေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကလည္း အေရာင္နဲ႔အရိပ္အေၾကာင္း
သူသိသေလာက္ေတာ႔ လက္တို႔ခြင့္႐ွိတယ္မဟုတ္လား
ေနရာအထပ္ထပ္ကမၻာအရပ္ရပ္ ဘယ္ေဒသမွာပဲအေတာင္ပံခပ္ခပ္
ေလမ႐ွိရင္ေတာ႔ ပ်ံသန္းလို႔မရဘူးမို႔လား
အဲဒါေၾကာင့္ ေျပာၾကည့္ဦးမယ္
ငါတို႔ ႐ွဴသြင္းခဲ႔တဲ႔ေလထဲမွာ အဆိပ္ေတြေပ်ာ္၀င္ေနၿပီလား ဆိုတာ...။

ညိမ္းညိဳ

4 comments:

ရြက္၀ါ said...

ကိုညိမ္းညိဳ ..ကဗ်ာေလးက စပ္ထားတာေကာင္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုညိမ္းညိဳ ေဒါသျဖစ္ေနလား။ ကဗ်ာထဲမွာ ေဒါသေတြ႔ ေနသလိုပဲ။ အဓိပၸာယ္ေတာ့ သိပ္နားမလည္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကိုက ကဗ်ာေတြ သိပ္မခံစားတတ္လို႔ပါ။

ေနမိုး said...

သံဃာေတာ္မ်ားအား အားျဖည့္သည့္အေနျဖင့္ ေမတၱာသုတ္ကို ရြတ္ဖတ္ေပးပါရန္ ေလးစားစြာ ပန္ၾကားအပ္ပါသည္။

ေအာက္တြင္ ေမတၱသုတ္ကို အသင့္ရွိေနေသာ အရွင္မဏိေဇာတ ပူေဇာ္ေရးသားသည့္ ပရိတ္ႀကီး ၁၁သုတ္ အသံထြက္ရြတ္ဖတ္နည္း စာအုပ္မွ ရြတ္ဖတ္လိုသူမ်ား အလြယ္တကူရြတ္ဖတ္နိုင္ေစရန္ ျပန္လည္၍ ကူးယူေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။

ဒီေန႔သည္ ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ဆိုးေအာက္ က်ေရာက္ေနေသာ၊ ဒုကၡဆင္းရဲျခင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ခံစားေနရေသာ ျမန္မာနိုင္ငံသား ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးအတြက္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ ျဖစ္ေပၚေစေရးကို ရည္စူးလွ်က္ ဗုဒၶဘာသာ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ားမွ စစ္အစိုးရအား ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆန္႔က်င္ဆႏၵျပသည့္ ပတၱနိကၠဳဇၨနကံေဆာင္ပဲြကို တနိုင္ငံလံုးအ၀ွမ္း စတင္လိုက္ၿပီျဖစ္ပါသည္။ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာနိုင္ငံသားအေပါင္းမွလည္း မိမိတို႔တတ္နိုင္သမွ် စိတ္ဆႏၵအင္အား၊ ကိုယ္ကာယအင္အားတို႔ျဖင့္ သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္မ်ားနွင့္အတူ ပူးေပါင္းပါ၀င္သင့္ပါသည္။ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ားအား အားျဖည့္သည့္အေနျဖင့္ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္းပဲ ဒီေန႔မွစတင္ၿပီး အခ်ိန္အားရခိုက္မ်ားတြင္ ၾကမ္းၾကဳတ္ရိုင္းစိုင္းေနေသာသူမ်ားကို ယဥ္ေက်းေပ်ာ့ေပ်ာင္းလာပါေစရန္ ေမတၱာစိတ္ထား၍ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေတာ္မူသြားခဲ့သည့္ တရားေတာ္မ်ားကို ရြတ္ဖတ္ေနမည္ျဖစ္ပါသည္။

*****ေမတၱသုတ္*****
၁။ ယႆာႏုဘာ၀ေတာ ယကၡာ၊ (ယတ္သာနုဘာ၀ေတာ ယက္ခါ)
.....ေန၀ ဒေႆႏိ ၱ ဘီသနံ။ (ေန၀ ဒတ္သင္တိ ဘီသနံ။)
.....ယဥွိ ေစ၀ါႏုယုဥၨေႏၱာ၊ (ယင္ညွိ ေစ၀ါနုယုန္ဇန္ေတာ။)
.....ရတၱိႏၵိ၀ မတႏၵိေတာ။ (ရတ္တိန္ဒိ၀ မ တန္ဒိေတာ။)

၂။ သုခံ သုပတိ သုေတၱာ စ၊ (သုခံ သုပတိ သုတ္ေတာ စ၊)
.....ပါပံ ကိဥၥိ န ပႆတိ။ (ပါပံ ကိန္စိ န ပတ္သတိ။)
.....ဧ၀မာဒိ ဂုဏူေပတံ၊ (ေအ၀မာဒိ ဂုဏူေပတံ။)
.....ပရိတံၱ တံ ဘဏာမ ေဟ။ (ပရတ္တံ တံ ဘဏာမ ေဟ။)

၃။ ကရဏီယာ မတၱကုသေလန၊ (ကရဏီယာ မတ္ထကုသေလန၊)
.....ယႏ ၱသႏံ ၱပဒံ အဘိသေမစၥ။ (ယန္တ သန္တံ ပဒံ အဘိသမစ္စ။)
.....သေကၠာ ဥဇူ စ သုဟုဇူ စ၊ (သက္ေကာ ဥဇူ စ သုဟုဇူ စ၊)
.....သု၀ေစာ စႆ မုဒု အနတိမာနီ၊ (သု ၀ေစာ စတ္သ မုဒု အနတိမာနီ။)
(အန-တိမာနီဟု မရြတ္ပါနွင့္၊ အနတိမာနီဟု တဆက္တည္း ရြတ္ပါ။)

၄။ သႏၱဳႆေကာ စ သုဘေရာ စ၊ (သန္တုတ္သေကာ စ သုဘေရာ စ၊)
.....အပၸကိေစၥာ စ သလႅဟုက၀ုတၱိ။ (အပ္ပကိတ္ေစာ စ သန္လဟုက၀ုတ္တိ)
.....သႏၱိျႏၵိေယာ စ နိပေကာ စ၊ (သန္တိန္ဒရိေယာ စ နိပေကာ စ)
.....အပၸဂေဗာၻ ကုေလသြ န နုဂိေဒၶါ။ (အပ္ပဂတ္ေဘာ ကုေလသြ န နုဂိတ္ေဓာ)
(အပၸ-ဂတ္ေဘာ ဟုမရြတ္ပါနွင့္၊ အပ္ပဂတ္ေဘာဟု ရြတ္ပါ။)

၅။ န စ ခုဒၵ မာစေရ ကိဥၥိ (န စ ခုတ္ဒ မာစေရ ကိန္စိ)
.....ေယန ၀ိညဴ ပေရ ဥပ၀ေဒယ်ံဳ။ (ေယန ၀ိညဴ ပေရ ဥပ-၀ေဒယံု)
.....သုခိေနာ၀ ေခမိေနာ ေဟာႏၱဳ၊ (သုခိေနာ၀ ေခမိေနာ ဟြန္တု)
.....သဗၺသတၱာ ဘ၀ႏၱဳ သူခိသတၱာ။ (သတ္ဗ သတ္တာ ဘ၀န္တု သုခိတတ္တာ)

၆။ ေယ ေကစိ ပါဏဘူတတၳိ၊ (ေယ ေကစိ ပါဏဘူတတ္ထိ)
.....တသာ ၀ါ ထာ၀ရ၀ န၀ေသသာ။ (တသာ ၀ါ ထာ၀ရာ၀ န၀ေသသာ)
.....ဒီဃာ ၀ါ ေယ၀ မဟႏာၱ၊ (ဒီဃာ ၀ါ ေယ၀ မဟန္တာ)
.....မဇိၥ်မာ ရႆကာ အဏုကထူလာ။ (မစ္စ်ိမာ ရတ္သကာ အဏုကထူလာ)

၇။ ဒိ႒ာ ၀ါ ေယ၀ အဒိ႒ာ၊ (ဒိတ္ထာ ၀ါ ေယ၀ အဒိတ္ထာ)
.....ေယ၀ ဒူေရ ၀သႏိ ၱအ၀ိဒူေရ။ (ေယ၀ ဒူေရ ၀သန္တိ အ၀ိဒူေရ)
.....ဘူတာ၀ သမၻေ၀သီ၀၊ (ဘူတာ-၀ သမ္ဘေ၀သီ-၀)
.....သဗၺသတၱာ ဘ၀ႏၱဳ သုခိတတၱာ။ (သတ္ဗ-သတ္တာ ဘ၀န္တု သုခိတတ္တာ)

၈။ န ပေရာ ပရံ နိကုေဗၺထ၊ (န-ပေရာ ပရံ နိကုပ္ေဗထ)
.....နာတိမေညထ ကတၳစိ န ကဥၥိ။ (နာတိမင္ေညထ ကတ္ထစိ န-ကင္စိ)
.....ဗ်ာေရာသနာ ပ႗ိဃသည၊ (ဗ်ာေရာသနာ ပတိယ သင္ည)
.....နာညမညႆ ဒုကၡ မိေစၦယ်။ (နင္ညမင္ညတ္သ ဒုတ္ခ မိတ္ေဆယ)

၉။ မာတာ ယထာ နိယံပုတၱ၊ (မာတာ ယထာ နိယံပုတ္တ)
.....မာယုသာ ဧကပုတၱ မနုရေကၡ။ (မာယုသာ ေအက-ပုတ္တ မနုရတ္ေခ)
.....ဧ၀မၸိ သဗၺဘူေတသု၊ (ေအ၀မ္ပိ သတ္ဗဘူေတသု)
.....မာနသံ ဘာ၀ေယ အပရိမာဏံ။ (မာနသံ ဘာ၀ေယ အ-ပရိမာဏံ)

၁၀။ ေမတၱဥၥ သဗၺေလာကသိၼ၊ (မစ္တင္စ သတ္ဗေလာက-သမိ)
.....မာနသံ ဘာ၀ေယ အပရိမာဏံ။ (မာနသံ ဘာ၀ေယ အပရိမာဏံ)
.....ဥဒၶံ အေဓာ စ တိရိယဥၥ၊ (အုတ္ဓံ အေဓာ စ တိရိယင္စ)
.....အသမၺာဓံ အေ၀ရ မသပတၱံ။ (အ-သတ္ဗာဓံ အေ၀ရ မ-သပတ္တံ)

၁၁။ တိ႒ံ စရံ နိသိေႏၷာ ၀၊ (တိတ္ထံ စရံ နိသန္ေနာ ၀)
.....သယာေနာ ယာ၀တာႆ ၀ိတမိေဒၶါ။ (သယာေနာ ယာ၀တတ္သ ၀ိတ-မိတ္ေဓာ)
.....ဧတံ သတိ ံအဓိေ႒ယ်၊ (ေအတံ သတိန္ အဓိတ္ေထယ)
.....ျဗဟၼ ေမတံ ၀ိဟာရ မိဓ မာဟု။ (ျဗန္မ ေမတံ ၀ိဟာရ မိဓ မာဟု)

၁၂။ ဒိ႒ိဥၥ အနုပဂၢမၼ၊ (ဒိတ္ထိန္စ အနုပက္ဂမ္မ)
.....သီလ၀ါ ဒႆေနန သမၸေႏၷာ။ (သီလ၀ါ ဒတ္သေနန သမ္ပန္ေနာ)
.....ကာေမသု ၀ိနယ ေဂဓံ၊ (ကာေမသု ၀ိနယ ေဂဓံ)
.....နဟိ ဇာတု ဂၢဗ ၻေသယ် ပုန ေရတိ။ (န-ဟိဇာတုတ္ ဂတ္ဘ ေသယ ပုန ေရတိ)
ေမတၱသုတၱံ နိ႒ိတံ။

kay said...

ညိမ္းညိဳ ေရ.. ေအာ္..မိုးကုတ္သား မွန္း ခုမွပဲ သိေတာ့ တယ္။ ဘေလာ႔ရပ္ကြက္ ထဲ မလဲ မိုးကုတ္သား ေတြ တယ္ေပါပါလား။
ဒီကဗ်ာ လို လို စာ လိုလို ေလး က အရမ္း မိတယ္။ ျမင့္လည္းျမင့္တယ္။ ဒါေပ..စာရွင္ က ဖြက္လြန္း ေတာ့ တခ်ဴိ႕ ေနရာ ေတြ မွန္း လို႔ကို မရ ဘူး။ အင္းေလ..ဒါလဲ ကဗ်ာ ရဲ႕ အလွ နဲ႔ နက္နဲမူေပါ့။

MELODYMAUNG said...

“နံ႐ိုးေတြပန္းသီးေတြကိုမသိဘူး ငါခ်စ္တတ္သလို ခ်စ္ျပခဲ႔တာ”
“ကိုယ္႔ကိုယ္ကို မီး႐ိႈ႕ထားတာ
အလင္းတန္းေတြျဖာထြက္လာရမယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး
မီးခိုးေတြအူထြက္မလာရင္ကိုပဲ ႀကံဖန္ၿပီးဂုဏ္ယူေနဦးမဲ႔ေကာင္”
အဲဒီ စာသားေတြ အေတြးေတြ ခုိက္တယ္ကြာ ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္ေလးကလဲ မိုက္တယ္ ပ်ံခ်င္ေပမဲ႕ ေလမရွိရင္ပ်ံလို႕ မရသလို ရႈခဲ႕တဲ႕ ေလေတြထဲမွာလဲ အဆိပ္ေတြဘယ္ေလာက္ေတာင္ပါလဲ ငါတို႕ေတြ မသိေတာ႕ပါဘူးေလ